ἐλευθερόω

Ancient Greek

Etymology

From ἐλεύθερος (eleútheros) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.leu̯.tʰe.ró.ɔː/ → /e.leɸ.θeˈro.o/ → /e.lef.θeˈro.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.leu̯.tʰe.ró.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.lew.tʰeˈro.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.leɸ.θeˈro.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.lef.θeˈro.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.lef.θeˈro.o/

Verb

ἐλευθερόω • (eleutheróō)

1. (transitive) to free, set free, loose, release [with genitive ‘from’]
2. (transitive) to free from blame, acquit

Conjugation

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλευθερῶ	ἐλευθεροῖς	ἐλευθεροῖ	ἐλευθεροῦτον	ἐλευθεροῦτον	ἐλευθεροῦμεν	ἐλευθεροῦτε	ἐλευθεροῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐλευθερῶ	ἐλευθεροῖς	ἐλευθεροῖ	ἐλευθερῶτον	ἐλευθερῶτον	ἐλευθερῶμεν	ἐλευθερῶτε	ἐλευθερῶσῐ(ν)
	optative	ἐλευθεροίην, ἐλευθεροῖμῐ	ἐλευθεροίης, ἐλευθεροῖς	ἐλευθεροίη, ἐλευθεροῖ	ἐλευθεροῖτον, ἐλευθεροίητον	ἐλευθεροίτην, ἐλευθεροιήτην	ἐλευθεροῖμεν, ἐλευθεροίημεν	ἐλευθεροῖτε, ἐλευθεροίητε	ἐλευθεροῖεν, ἐλευθεροίησᾰν
	imperative		ἐλευθέρου	ἐλευθερούτω	ἐλευθεροῦτον	ἐλευθερούτων		ἐλευθεροῦτε	ἐλευθερούντων
middle/ passive	indicative	ἐλευθεροῦμαι	ἐλευθεροῖ	ἐλευθεροῦται	ἐλευθεροῦσθον	ἐλευθεροῦσθον	ἐλευθερούμεθᾰ	ἐλευθεροῦσθε	ἐλευθεροῦνται
	subjunctive	ἐλευθερῶμαι	ἐλευθεροῖ	ἐλευθερῶται	ἐλευθερῶσθον	ἐλευθερῶσθον	ἐλευθερώμεθᾰ	ἐλευθερῶσθε	ἐλευθερῶνται
	optative	ἐλευθεροίμην	ἐλευθεροῖο	ἐλευθεροῖτο	ἐλευθεροῖσθον	ἐλευθεροίσθην	ἐλευθεροίμεθᾰ	ἐλευθεροῖσθε	ἐλευθεροῖντο
	imperative		ἐλευθεροῦ	ἐλευθερούσθω	ἐλευθεροῦσθον	ἐλευθερούσθων		ἐλευθεροῦσθε	ἐλευθερούσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐλευθεροῦν				ἐλευθεροῦσθαι
participle	m	ἐλευθερῶν				ἐλευθερούμενος
	f	ἐλευθεροῦσᾰ				ἐλευθερουμένη
	n	ἐλευθεροῦν				ἐλευθερούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐλευθερῶ, ἐλευθεροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλευθέρουν	ἠλευθέρους	ἠλευθέρου	ἠλευθεροῦτον	ἠλευθερούτην	ἠλευθεροῦμεν	ἠλευθεροῦτε	ἠλευθέρουν
middle/ passive	indicative	ἠλευθερούμην	ἠλευθεροῦ	ἠλευθεροῦτο	ἠλευθεροῦσθον	ἠλευθερούσθην	ἠλευθερούμεθᾰ	ἠλευθεροῦσθε	ἠλευθεροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠλευθέρουν, ἠλευθερούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλευθερώσω	ἐλευθερώσεις	ἐλευθερώσει	ἐλευθερώσετον	ἐλευθερώσετον	ἐλευθερώσομεν	ἐλευθερώσετε	ἐλευθερώσουσῐ(ν)
	optative	ἐλευθερώσοιμῐ	ἐλευθερώσοις	ἐλευθερώσοι	ἐλευθερώσοιτον	ἐλευθερωσοίτην	ἐλευθερώσοιμεν	ἐλευθερώσοιτε	ἐλευθερώσοιεν
middle	indicative	ἐλευθερώσομαι	ἐλευθερώσῃ, ἐλευθερώσει	ἐλευθερώσεται	ἐλευθερώσεσθον	ἐλευθερώσεσθον	ἐλευθερωσόμεθᾰ	ἐλευθερώσεσθε	ἐλευθερώσονται
	optative	ἐλευθερωσοίμην	ἐλευθερώσοιο	ἐλευθερώσοιτο	ἐλευθερώσοισθον	ἐλευθερωσοίσθην	ἐλευθερωσοίμεθᾰ	ἐλευθερώσοισθε	ἐλευθερώσοιντο
passive	indicative	ἐλευθερωθήσομαι	ἐλευθερωθήσῃ	ἐλευθερωθήσεται	ἐλευθερωθήσεσθον	ἐλευθερωθήσεσθον	ἐλευθερωθησόμεθᾰ	ἐλευθερωθήσεσθε	ἐλευθερωθήσονται
	optative	ἐλευθερωθησοίμην	ἐλευθερωθήσοιο	ἐλευθερωθήσοιτο	ἐλευθερωθήσοισθον	ἐλευθερωθησοίσθην	ἐλευθερωθησοίμεθᾰ	ἐλευθερωθήσοισθε	ἐλευθερωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐλευθερώσειν			ἐλευθερώσεσθαι		ἐλευθερωθήσεσθαι
participle	m	ἐλευθερώσων			ἐλευθερωσόμενος		ἐλευθερωθησόμενος
	f	ἐλευθερώσουσᾰ			ἐλευθερωσομένη		ἐλευθερωθησομένη
	n	ἐλευθερῶσον			ἐλευθερωσόμενον		ἐλευθερωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐλευθερώσω, ἐλευθερώσομαι, ἐλευθερωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλευθέρωσᾰ	ἠλευθέρωσᾰς	ἠλευθέρωσε(ν)	ἠλευθερώσᾰτον	ἠλευθερωσᾰ́την	ἠλευθερώσᾰμεν	ἠλευθερώσᾰτε	ἠλευθέρωσᾰν
	subjunctive	ἐλευθερώσω	ἐλευθερώσῃς	ἐλευθερώσῃ	ἐλευθερώσητον	ἐλευθερώσητον	ἐλευθερώσωμεν	ἐλευθερώσητε	ἐλευθερώσωσῐ(ν)
	optative	ἐλευθερώσαιμῐ	ἐλευθερώσειᾰς, ἐλευθερώσαις	ἐλευθερώσειε(ν), ἐλευθερώσαι	ἐλευθερώσαιτον	ἐλευθερωσαίτην	ἐλευθερώσαιμεν	ἐλευθερώσαιτε	ἐλευθερώσειᾰν, ἐλευθερώσαιεν
	imperative		ἐλευθέρωσον	ἐλευθερωσᾰ́τω	ἐλευθερώσᾰτον	ἐλευθερωσᾰ́των		ἐλευθερώσᾰτε	ἐλευθερωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠλευθερωσᾰ́μην	ἠλευθερώσω	ἠλευθερώσᾰτο	ἠλευθερώσᾰσθον	ἠλευθερωσᾰ́σθην	ἠλευθερωσᾰ́μεθᾰ	ἠλευθερώσᾰσθε	ἠλευθερώσᾰντο
	subjunctive	ἐλευθερώσωμαι	ἐλευθερώσῃ	ἐλευθερώσηται	ἐλευθερώσησθον	ἐλευθερώσησθον	ἐλευθερωσώμεθᾰ	ἐλευθερώσησθε	ἐλευθερώσωνται
	optative	ἐλευθερωσαίμην	ἐλευθερώσαιο	ἐλευθερώσαιτο	ἐλευθερώσαισθον	ἐλευθερωσαίσθην	ἐλευθερωσαίμεθᾰ	ἐλευθερώσαισθε	ἐλευθερώσαιντο
	imperative		ἐλευθέρωσαι	ἐλευθερωσᾰ́σθω	ἐλευθερώσᾰσθον	ἐλευθερωσᾰ́σθων		ἐλευθερώσᾰσθε	ἐλευθερωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἠλευθερώθην	ἠλευθερώθης	ἠλευθερώθη	ἠλευθερώθητον	ἠλευθερωθήτην	ἠλευθερώθημεν	ἠλευθερώθητε	ἠλευθερώθησᾰν
	subjunctive	ἐλευθερωθῶ	ἐλευθερωθῇς	ἐλευθερωθῇ	ἐλευθερωθῆτον	ἐλευθερωθῆτον	ἐλευθερωθῶμεν	ἐλευθερωθῆτε	ἐλευθερωθῶσῐ(ν)
	optative	ἐλευθερωθείην	ἐλευθερωθείης	ἐλευθερωθείη	ἐλευθερωθεῖτον, ἐλευθερωθείητον	ἐλευθερωθείτην, ἐλευθερωθειήτην	ἐλευθερωθεῖμεν, ἐλευθερωθείημεν	ἐλευθερωθεῖτε, ἐλευθερωθείητε	ἐλευθερωθεῖεν, ἐλευθερωθείησᾰν
	imperative		ἐλευθερώθητῐ	ἐλευθερωθήτω	ἐλευθερώθητον	ἐλευθερωθήτων		ἐλευθερώθητε	ἐλευθερωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐλευθερῶσαι			ἐλευθερώσᾰσθαι		ἐλευθερωθῆναι
participle	m	ἐλευθερώσᾱς			ἐλευθερωσᾰ́μενος		ἐλευθερωθείς
	f	ἐλευθερώσᾱσᾰ			ἐλευθερωσᾰμένη		ἐλευθερωθεῖσᾰ
	n	ἐλευθερῶσᾰν			ἐλευθερωσᾰ́μενον		ἐλευθερωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἠλευθέρωσᾰ, ἠλευθερωσᾰ́μην, ἠλευθερώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλευθέρωκᾰ	ἠλευθέρωκᾰς	ἠλευθέρωκε(ν)	ἠλευθερώκᾰτον	ἠλευθερώκᾰτον	ἠλευθερώκᾰμεν	ἠλευθερώκᾰτε	ἠλευθερώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠλευθερώκω	ἠλευθερώκῃς	ἠλευθερώκῃ	ἠλευθερώκητον	ἠλευθερώκητον	ἠλευθερώκωμεν	ἠλευθερώκητε	ἠλευθερώκωσῐ(ν)
	optative	ἠλευθερώκοιμῐ, ἠλευθερωκοίην	ἠλευθερώκοις, ἠλευθερωκοίης	ἠλευθερώκοι, ἠλευθερωκοίη	ἠλευθερώκοιτον	ἠλευθερωκοίτην	ἠλευθερώκοιμεν	ἠλευθερώκοιτε	ἠλευθερώκοιεν
	imperative		ἠλευθέρωκε	ἠλευθερωκέτω	ἠλευθερώκετον	ἠλευθερωκέτων		ἠλευθερώκετε	ἠλευθερωκόντων
middle/ passive	indicative	ἠλευθέρωμαι	ἠλευθέρωσαι	ἠλευθέρωται	ἠλευθέρωσθον	ἠλευθέρωσθον	ἠλευθερώμεθᾰ	ἠλευθέρωσθε	ἠλευθέρωνται
	subjunctive	ἠλευθερωμένος ὦ	ἠλευθερωμένος ᾖς	ἠλευθερωμένος ᾖ	ἠλευθερωμένω ἦτον	ἠλευθερωμένω ἦτον	ἠλευθερωμένοι ὦμεν	ἠλευθερωμένοι ἦτε	ἠλευθερωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠλευθερωμένος εἴην	ἠλευθερωμένος εἴης	ἠλευθερωμένος εἴη	ἠλευθερωμένω εἴητον/εἶτον	ἠλευθερωμένω εἰήτην/εἴτην	ἠλευθερωμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠλευθερωμένοι εἴητε/εἶτε	ἠλευθερωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἠλευθέρωσο	ἠλευθερώσθω	ἠλευθέρωσθον	ἠλευθερώσθων		ἠλευθέρωσθε	ἠλευθερώσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠλευθερωκέναι				ἠλευθερῶσθαι
participle	m	ἠλευθερωκώς				ἠλευθερωμένος
	f	ἠλευθερωκυῖᾰ				ἠλευθερωμένη
	n	ἠλευθερωκός				ἠλευθερωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἠλευθέρωκᾰ, ἠλευθέρωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλευθερώκειν, ἠλευθερώκη	ἠλευθερώκεις, ἠλευθερώκης	ἠλευθερώκει(ν)	ἠλευθερώκετον	ἠλευθερωκέτην	ἠλευθερώκεμεν	ἠλευθερώκετε	ἠλευθερώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠλευθερώμην	ἠλευθέρωσο	ἠλευθέρωτο	ἠλευθέρωσθον	ἠλευθερώσθην	ἠλευθερώμεθᾰ	ἠλευθέρωσθε	ἠλευθέρωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἠλευθερώκειν, ἠλευθερώμην

Quotations

• 50 CE – 100 CE, The Gospel of John 8:32:

  καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.

  kaì gnṓsesthe tḕn alḗtheian, kaì hē alḗtheia eleutherṓsei humâs.

  • Translation by KJV

    And ye shall know the truth, and the truth shall make you free.

Descendants

• Greek: ελευθερώνω (eleftheróno), λευτερώνω (lefteróno)

Further reading

• ἐλευθερόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐλευθερόω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• “ἐλευθερόω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἐλευθερόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1659 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible