znamienity

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish znamienity, from Proto-Slavic *znamenitъ. By surface analysis, znamię +‎ -ity.

Pronunciation

• IPA^(key): /zna.mjɛˈɲi.tɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -itɘ
• Syllabification: zna‧mie‧ni‧ty

Adjective

znamienity (comparative znamienitszy, superlative najznamienitszy, derived adverb znamienicie)

1. distinguished, exceptional, eminent

   Synonyms: wybitny, znakomity

Declension

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	znamienity		znamienita	znamienite	znamienici	znamienite
genitive	znamienitego		znamienitej	znamienitego	znamienitych
dative	znamienitemu		znamienitej	znamienitemu	znamienitym
accusative	znamienitego	znamienity	znamienitą	znamienite	znamienitych	znamienite
instrumental	znamienitym		znamienitą	znamienitym	znamienitymi
locative	znamienitym		znamienitej	znamienitym	znamienitych

Declension of znamienity (hard)

Derived terms

(noun):

• znamienitość

Related terms

(adjective):

• znamienny

(verb):

• znamionować

References

Further reading

• znamienity in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• znamienity in Polish dictionaries at PWN