zgłoskotwórczy

Polish

Etymology

From zgłoska +‎ -o- +‎ twórczy. First attested in 1885.^[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /zɡwɔs.kɔˈtfur.t͡ʂɘ/
• Rhymes: -urt͡ʂɘ
• Syllabification: zgłos‧ko‧twór‧czy

Adjective

zgłoskotwórczy (not comparable, no derived adverb)

1. (linguistics) syllabic

   Synonyms: sylabiczny, sylabotwórczy

   Antonyms: asylabiczny, niesylabiczny, niezgłoskotwórczy

Declension

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zgłoskotwórczy		zgłoskotwórcza	zgłoskotwórcze	zgłoskotwórczy	zgłoskotwórcze
genitive	zgłoskotwórczego		zgłoskotwórczej	zgłoskotwórczego	zgłoskotwórczych
dative	zgłoskotwórczemu		zgłoskotwórczej	zgłoskotwórczemu	zgłoskotwórczym
accusative	zgłoskotwórczego	zgłoskotwórczy	zgłoskotwórczą	zgłoskotwórcze	zgłoskotwórczych	zgłoskotwórcze
instrumental	zgłoskotwórczym		zgłoskotwórczą	zgłoskotwórczym	zgłoskotwórczymi
locative	zgłoskotwórczym		zgłoskotwórczej	zgłoskotwórczym	zgłoskotwórczych

Declension of zgłoskotwórczy (hard)

Derived terms

adjective

• niezgłoskotwórczy

 

References

1. Jan Baudouin de Courtenay (1885) Z patologii i embryjologii języka (in Polish), page 20

Further reading

• zgłoskotwórczy in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zgłoskotwórczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 473