wspowiadać

Old Polish

Alternative forms

• wspowiedać

Etymology

From ws- +‎ powiadać. First attested in 1428.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /fspɔvjadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /fspɔvjadat͡ɕ/

Verb

wspowiadać impf

1. (reflexive with się) to confess, to shrive (to disclose sins)

   Synonym: spowiadać się

   • 1960 [1428], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 894, Pyzdry:

     Yakom bil nyemoczen prawø nyemoczø tedi, kedim sze wspowyadal

     [Jakom był niemocen prawą niemocą tedy, kiedym sie wspowiadał]

Related terms

nouns

• wspowiedzenie
• wspowiedź

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wspowiadać się, wspowiedać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN