voor

See also: võõr and voor-

Afrikaans

Pronunciation

• IPA^(key): /fʊə̯r/

Etymology 1

From Dutch voor, from Middle Dutch vore, voor, from Old Dutch fora, fore, from Proto-Germanic *furai.

Preposition

voor

1. before
2. in front of

Alternative forms

• foor (obsolete)

Related terms

• vir

Etymology 2

From Dutch voor, from Proto-Germanic *furhs.

Noun

voor (plural vore)

1. furrow

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /voːr/, [vʊːr]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: voor
• Rhymes: -oːr

Etymology 1

From Middle Dutch vore, vor, voor, from Old Dutch fora, fore, from Proto-West Germanic *forē, from Proto-Germanic *furai. There were originally two distinct Germanic forms, *furai and *furi, which functionally merged in most Germanic languages, including Dutch. The form derived from the former became standard in Dutch, while the latter survives as the dialectal form veur.

Preposition

voor

1. for

   Ik heb een klein cadeautje voor je.

   I have a small gift for you.

2. before

   Antonym: na

   Ik wil nog even douchen voor het feestje.

   I want to take a quick shower before the party.

3. in front of

   Antonym: achter

   Die auto staat altijd voor ons huis geparkeerd.

   That car is always parked in front of our house.

Usage notes

In the sense of 'before' or 'in front of', voor is accented and is sometimes written vóór to disambiguate from the sense 'for'.

Declension

preposition	voor
postpositional adv.	voor
+ het (it)	ervoor
+ dit (this)	hiervoor
+ dat (that)	daarvoor
+ wat (what)	waarvoor
+ iets (something)	ergens voor
+ niets (nothing)	nergens voor
+ alles (everything)	overal voor

Pronominal adverbs of voor

Conjunction

voor

1. (informal) before

   Synonyms: voordat, alvorens, vooraleer

   Ik wil even wat zeggen voor we beginnen.

   I want to say a few words before we begin.

Derived terms

verbs

• voordoen
• voorkomen
• voorzetten
• voorzien
• voorzijn

 

nouns

• vooravond
• voordeel
• voorgrond
• voorkant
• voorkasteel
• voorkeur
• voornemen
• vooroordeel
• voorouder
• voorpagina
• voorpiek
• voorrang
• voorrecht
• voorschrift
• voorvechter
• voorvoegsel
• voorwoord
• voorzitter

 

other

• voor de kat zijn viool
• voor duur geld
• voor een groot deel
• voor Piet Snot
• voor saus
• voor spek en bonen
• voor zo ver ik weet
• voor zover bekend
• vooraan
• voordat
• voordien
• voorgoed
• voorheen
• voorin
• voorop
• voortijdig
• voorwaarts

 

Related terms

• voor-

Descendants

• Afrikaans: voor
• Berbice Creole Dutch: foro
• Javindo: foor
• Negerhollands: voor, fo, for
• Jersey Dutch: för, f'r
  • → Virgin Islands Creole: voor (dated)
• Petjo: voor, foor
• Skepi Creole Dutch: foo, fou

Noun

voor n (plural voors)

1. pro, advantage, upside, positive

   Synonym: pro

   Antonyms: tegen, contra

   Hij overwoog het voor en tegen. ― He considered the pros and cons.

Descendants

• Afrikaans: voor

Etymology 2

From Middle Dutch vore, from Old Dutch *furh, from Proto-West Germanic *furh, from Proto-Germanic *furhs.

Noun

voor f (plural voren, diminutive voortje n)

1. furrow

Alternative forms

• vore

Descendants

• Afrikaans: voor

Estonian

Etymology 1

Loaned from Finnish vuori.

Noun

voor (genitive voore, partitive voort)

1. drumlin, an oval ridge formed under glacier ice.

Declension

Declension of voor (ÕS type 13/suur, length gradation)
		singular	plural
nominative		voor	voored
accusative	nom.
	gen.	voore
genitive			voorte
partitive		voort	voori
illative		voorde vooresse	voortesse voorisse
inessive		voores	voortes vooris
elative		voorest	voortest voorist
allative		voorele	voortele voorile
adessive		voorel	voortel vooril
ablative		voorelt	voortelt voorilt
translative		vooreks	voorteks vooriks
terminative		vooreni	voorteni
essive		voorena	voortena
abessive		vooreta	voorteta
comitative		voorega	voortega

Etymology 2

From Middle Low German vore.

Noun

voor (genitive voori, partitive voori)

1. a row of trucks or any other vehicle carrying a load
2. row

Declension

Declension of voor (ÕS type 22e/riik, length gradation)
		singular	plural
nominative		voor	voorid
accusative	nom.
	gen.	voori
genitive			vooride
partitive		voori	voore voorisid
illative		voori voorisse	vooridesse vooresse
inessive		vooris	voorides voores
elative		voorist	vooridest voorest
allative		voorile	vooridele voorele
adessive		vooril	vooridel voorel
ablative		voorilt	vooridelt voorelt
translative		vooriks	voorideks vooreks
terminative		voorini	voorideni
essive		voorina	vooridena
abessive		voorita	voorideta
comitative		vooriga	vooridega

Etymology 3

From Proto-Finnic *vooro, possibly a loan from Proto-Baltic [Term?], compare Lithuanian vora (“line, row”).

Noun

voor (genitive vooru, partitive vooru)

1. phase, stage, round, e.g in a competition

   Laulukonkursil on kolm vooru. ― There are three stages in the singing competition.

2. (somewhat dated) queue, turn, time

Declension

Declension of voor (ÕS type 22e/riik, length gradation)
		singular	plural
nominative		voor	voorud
accusative	nom.
	gen.	vooru
genitive			voorude
partitive		vooru	voore voorusid
illative		vooru voorusse	voorudesse vooresse
inessive		voorus	voorudes voores
elative		voorust	voorudest voorest
allative		voorule	voorudele voorele
adessive		voorul	voorudel voorel
ablative		voorult	voorudelt voorelt
translative		vooruks	voorudeks vooreks
terminative		vooruni	voorudeni
essive		vooruna	voorudena
abessive		vooruta	voorudeta
comitative		vooruga	voorudega

References

• http://www.eki.ee/dict/ety/index.cgi?Q=voor&F=M&C06=et