umiejętność

Polish

Etymology

From umiejętny (“skilful”) +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.mjɛˈjɛnt.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧mie‧jęt‧ność

Noun

umiejętność f

1. skill

Declension

	singular	plural
nominative	umiejętność	umiejętności
genitive	umiejętności	umiejętności
dative	umiejętności	umiejętnościom
accusative	umiejętność	umiejętności
instrumental	umiejętnością	umiejętnościami
locative	umiejętności	umiejętnościach
vocative	umiejętności	umiejętności

Declension of umiejętność

Further reading

• umiejętność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umiejętność in Polish dictionaries at PWN