sègante

See also: segante

Cimbrian

Cimbrian ordinal numbers

<  9.	10.	11.  >
Cardinal : sègane     Ordinal : sègante

Etymology

From Middle High German zëhente, from Old High German zehanto, from Proto-Germanic *tehundô; equivalent sègane +‎ -te. Cognate with German zehnte, English tithe.

Adjective

sègante (not comparable)

1. (Sette Comuni) tenth

Declension

number & gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		èar ist sègante	zi ist sègante	is ist sègante	ze zèint sègante
with definite article	nominative	dar sègante	de sèganta	's sègante	de sèganten
	accusative	in sèganten	de sèganta	's sègante	de sèganten
	dative	me sèganten	dar sèganten	me sèganten	in sèganten
with indefinite article	nominative	an sègantar	an sèganta	an sègantes	(khòone) sèganten
	accusative	an sèganten	an sèganta	an sègantes	(khòone) sèganten
	dative	aname sèganten	anara sèganten	aname sèganten	(khòonen) sèganten
without article	nominative				sègante
	accusative				sègante
	dative				sèganten

Positive forms of sègante

Derived terms

• sègante maanont

Noun

sègante

1. (Sette Comuni) the tenth one

Declension

	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	all genders
nominative	dar sègante	de sèganta	's sègante	de sèganten
accusative	in sèganten	de sèganta	's sègante	de sèganten
dative	me sèganten	dar sèganten	me sèganten	in sèganten

Declension of sègante

References

• “sègante” in Martalar, Umberto Martello, Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo