pocałowanie

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

Etymology

From pocałować + -anie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔt͡saɫɔvaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔt͡saɫɔvaɲe/

Noun

pocałowanie n

  1. kiss
    Synonym: całowanie
(adjective):
(adverbs):
(nouns):
(verbs):

Descendants

  • Polish: pocałowanie

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pocałowanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.