inmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اینمك (enmek), from Proto-Turkic *ēn- (“to go down”). Cognate to Old Turkic 𐰤 (en, “to go down, descend”).^[1]

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

inmek (third-person singular simple present iner)

1. (intransitive) to go down, come down, descend

   Adı çıkmış dokuza, inmez sekize. ― Give a dog a bad name and hang him (literally, “His/her/their name has climbed to nine; it won't come down to eight.”)

2. (intransitive) to get off (an airplane, bus, ship, train); to get out of (a car); to dismount (from a horse)

   Atından indi. ― He/she dismounted from his/her horse.

3. (intransitive) to land (at)

   Uçak havaalanına indi. ― The airplane landed at the airport.

4. (intransitive) to recede, diminish, decrease, die down

Conjugation

Positive declarative
infinitive			inmek
impersonal participle	imperfective		inen
	perfective		inmiş
	prospective		inecek
personal participle	non-prospective		indiğim	indiğin	indiği	indiğimiz	indiğiniz	indikleri
	prospective		ineceğim	ineceğin	ineceği	ineceğimiz	ineceğiniz	inecekleri
verbal noun			inme
way of doing			iniş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inerim	inersin	iner	ineriz	inersiniz	inerler
		imperfective	iniyorum	iniyorsun	iniyor	iniyoruz	iniyorsunuz	iniyorlar
	past	perfective	indim	indin	indi	indik	indiniz	indiler
		imperfective	iniyordum	iniyordun	iniyordu	iniyorduk	iniyordunuz	iniyorlardı (or iniyordular)
	future		ineceğim	ineceksin	inecek	ineceğiz	ineceksiniz	inecekler
	future-in-the-past	definite	inecektim	inecektin	inecekti	inecektik	inecektiniz	ineceklerdi
		indefinite	inerdim	inerdin	inerdi	inerdik	inerdiniz	inerlerdi
inferential	perfective		inmişim	inmişsin	inmiş	inmişiz	inmişsiniz	inmişler
	aorist		inermişim	inermişsin	inermiş	inermişiz	inermişsiniz	inerlermiş (or inermişlar)
	imperfective		iniyormuşum	iniyormuşsun	iniyormuş	iniyormuşuz	iniyormuşsunuz	iniyorlarmış
conditional	simple		insem	insen	inse	insek	inseniz	inseler
	perfective		inseydim	inseydin	inseydi	inseydik	inseydiniz	inseydiler
optative			ineyim	inesin	ine	inelim	inesiniz	ineler
progressive			inmekteyim	inmektesin	inmekte	inmekteyiz	inmektesiniz	inmekteler
necessitative			inmeliyim	inmelisin	inmeli	inmeliyiz	inmelisiniz	inmeliler
imperative				in	insin		inin	insinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	iner miyim?	iner misin?	iner mi?	iner miyiz?	iner misiniz?	inerler mi?
		imperfective	iniyor muyum?	iniyor musun?	iniyor mu?	iniyor muyuz?	iniyor musunuz?	iniyorlar mı?
	past	perfective	indim mi?	indin mi?	indi mi?	indik mi?	indiniz mi?	indiler mi?
		imperfective	iniyor muydum?	iniyor muydun?	iniyor muydu?	iniyor muyduk?	iniyor muydunuz?	iniyorlar mıydı?
	future		inecek miyim?	inecek misin?	inecek mi?	inecek miyiz?	inecek misiniz?	inecekler mi?
inferential	perfective		inmiş miyim?	inmiş misin?	inmiş mi?	inmiş miyiz?	inmiş misiniz?	inmişler mi?
	aorist		iner miymişim?	iner miymişsin?	iner miymiş?	iner miymişiz?	iner miymişsiniz?	inerler miymiş?
	imperfective		iniyor muymuşum?	iniyor muymuşsun?	iniyor muymuş?	iniyor muymuşuz?	iniyor muymuşsunuz?	iniyorlar mıymış?
conditional	simple		insem mi?	insen mi?	inse mi?	insek mi?	inseniz mi?	inseler mi?
	perfective		inse miydim?	inse miydin?	inse miydi?	inse miydik?	inse miydiniz?	inseler miydi?
progressive			inmekte miyim?	inmekte misin?	inmekte mi?	inmekte miyiz?	inmekte misiniz?	inmekteler mi?
necessitative			inmeli miyim?	inmeli misin?	inmeli mi?	inmeli miyiz?	inmeli misiniz?	inmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			inmemek
impersonal participle	imperfective		inmeyen
	perfective		inmemiş
	prospective		inmeyecek
personal participle	non-prospective		inmediğim	inmediğin	inmediği	inmediğimiz	inmediğiniz	inmedikleri
	prospective		inmeyeceğim	inmeyeceğin	inmeyeceği	inmeyeceğimiz	inmeyeceğiniz	inmeyecekleri
verbal noun			inmeme
way of doing			inmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inmem	inmezsin	inmez	inmeyiz	inmezsiniz	inmezler
		imperfective	inmiyorum	inmiyorsun	inmiyor	inmiyoruz	inmiyorsunuz	inmiyorlar
	past	perfective	inmedim	inmedin	inmedi	inmedik	inmediniz	inmediler
		imperfective	inmiyordum	inmiyordun	inmiyordu	inmiyorduk	inmiyordunuz	inmiyorlardı
	future		inmeyeceğim	inmeyeceksin	inmeyecek	inmeyeceğiz	inmeyeceksiniz	inmeyecekler
inferential	perfective		inmemişim	inmemişsin	inmemiş	inmemişiz	inmemişsiniz	inmemişler
	aorist		inmezmişim	inmezmişsin	inmezmiş	inmezmişiz	inmezmişsiniz	inmezlermiş
	imperfective		inmiyormuşum	inmiyormuşsun	inmiyormuş	inmiyormuşuz	inmiyormuşsunuz	inmiyorlarmış
conditional	simple		inmesem	inmesen	inmese	inmesek	inmeseniz	inmeseler
	perfective		inmeseydim	inmeseydin	inmeseydi	inmeseydik	inmeseydiniz	inmeseydiler
optative			inmeyeyim	inmeyesin	inmeye	inmeyelim	inmeyesiniz	inmeyeler
progressive			inmemekteyim	inmemektesin	inmemekte	inmemekteyiz	inmemektesiniz	inmemekteler
necessitative			inmemeliyim	inmemelisin	inmemeli	inmemeliyiz	inmemelisiniz	inmemeliler
imperative				inme	inmesin		inmeyin	inmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	inmez miyim?	inmez misin?	inmez mi?	inmez miyiz?	inmez misiniz?	inmezler mi?
		imperfective	inmiyor muyum?	inmiyor musun?	inmiyor mu?	inmiyor muyuz?	inmiyor musunuz?	inmiyorlar mı?
	past	perfective	inmedim mi?	inmedin mi?	inmedi mi?	inmedik mi?	inmediniz mi?	inmediler mi?
		imperfective	inmiyor muydum?	inmiyor muydun?	inmiyor muydu?	inmiyor muyduk?	inmiyor muydunuz?	inmiyorlar mıydı?
	future		inmeyecek miyim?	inmeyecek misin?	inmeyecek mi?	inmeyecek miyiz?	inmeyecek misiniz?	inmeyecekler mi?
inferential	perfective		inmemiş miyim?	inmemiş misin?	inmemiş mi?	inmemiş miyiz?	inmemiş misiniz?	inmemişler mi?
	aorist		inmez miymişim?	inmez miymişsin?	inmez miymiş?	inmez miymişiz?	inmez miymişsiniz?	inmezler miymiş?
	imperfective		inmiyor muymuşum?	inmiyor muymuşsun?	inmiyor muymuş?	inmiyor muymuşuz?	inmiyor muymuşsunuz?	inmiyorlar mıymış?
conditional	simple		inmesem mi?	inmesen mi?	inmese mi?	inmesek mi?	inmeseniz mi?	inmeseler mi?
	perfective		inmese miydim?	inmese miydin?	inmese miydi?	inmese miydik?	inmese miydiniz?	inmeseler miydi?
progressive			inmemekte miyim?	inmemekte misin?	inmemekte mi?	inmemekte miyiz?	inmemekte misiniz?	inmemekteler mi?
necessitative			inmemeli miyim?	inmemeli misin?	inmemeli mi?	inmemeli miyiz?	inmemeli misiniz?	inmemeliler mi?

Conjugation of inmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Synonyms

• alçalmak

Antonyms

• çıkmak
• yükselmek
• binmek

Derived terms

• indirmek
• ingin
• inik
• inilmek
• inilmek
• iniş
• inişmek
• inme
• perde inmek
• yüreğine inmek

 

Related terms

• en
• engin
• enik

References

1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*ŋḗni”