glui

Esperanto

Etymology

From gluo +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɡlui]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ui
• Hyphenation: glu‧i

Verb

glui (present gluas, past gluis, future gluos, conditional gluus, volitive gluu)

1. (transitive) to glue, stick, paste
   • Ferenc Szilagyi, “La dolĉa portreto” in La Granda Aventuro kaj aliaj noveloj,

     Mi do eltondis la portreton kaj volis ĝin glui sur la supron de la letero.

     So I cut out the picture and was intending to glue it onto the top of the letter.

   • Ivan H. Krestanoff (translator), “Vilao apud la maro” in Nuntempaj Rakontoj by G. P. Stamatov,

     ŝi levis lian kapon kaj pasie gluis siajn lipojn al la liaj.

     she lifted his head and passionately stuck her lips to his.

   Synonym: alglui

Conjugation

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		gluas		gluis		gluos
active participle		gluanta	gluantaj	gluinta	gluintaj	gluonta	gluontaj
	acc.	gluantan	gluantajn	gluintan	gluintajn	gluontan	gluontajn
passive participle		gluata	gluataj	gluita	gluitaj	gluota	gluotaj
	acc.	gluatan	gluatajn	gluitan	gluitajn	gluotan	gluotajn
nominal active participle		gluanto	gluantoj	gluinto	gluintoj	gluonto	gluontoj
	acc.	gluanton	gluantojn	gluinton	gluintojn	gluonton	gluontojn
nominal passive participle		gluato	gluatoj	gluito	gluitoj	gluoto	gluotoj
	acc.	gluaton	gluatojn	gluiton	gluitojn	gluoton	gluotojn
adverbial active participle		gluante		gluinte		gluonte
adverbial passive participle		gluate		gluite		gluote

infinitive		glui						imperative		gluu						conditional		gluus

Conjugation of glui

Derived terms

• gluebla