dziwadło

Polish

Etymology

From dziwić +‎ -dło.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑiˈva.dwɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adwɔ
• Syllabification: dzi‧wa‧dło

Noun

dziwadło n

1. freak

Declension

Declension of dziwadło

	singular	plural
nominative	dziwadło	dziwadła
genitive	dziwadła	dziwadeł
dative	dziwadłu	dziwadłom
accusative	dziwadło	dziwadła
instrumental	dziwadłem	dziwadłami
locative	dziwadle	dziwadłach
vocative	dziwadło	dziwadła

Related terms

• dziw
• dziwić
• dziwny

Further reading

• dziwadło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziwadło in Polish dictionaries at PWN