besztać

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian бе́штати (béštaty).^[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛʂtat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛʂtat͡ɕ
• Syllabification: besz‧tać

Verb

besztać impf (perfective zbesztać)

1. (transitive, literary) to scold, to chide, to rebuke [with za (+ accusative) ‘for what’]

   Synonyms: ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, upominać, napominać

   besztać ile wlezie ― to berate someone 'til the cows come home

Conjugation

Conjugation of besztać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		besztać
present tense	1st	besztam			besztamy
	2nd	besztasz			besztacie
	3rd	beszta			besztają
	impersonal	beszta się
past tense	1st	beształem, -(e)m beształ	beształam, -(e)m beształa	beształom, -(e)m beształo	besztaliśmy, -(e)śmy besztali	beształyśmy, -(e)śmy beształy
	2nd	beształeś, -(e)ś beształ	beształaś, -(e)ś beształa	beształoś, -(e)ś beształo	besztaliście, -(e)ście besztali	beształyście, -(e)ście beształy
	3rd	beształ	beształa	beształo	besztali	beształy
	impersonal	besztano
future tense	1st	będę beształ, będę besztać	będę beształa, będę besztać	będę beształo, będę besztać	będziemy besztali, będziemy besztać	będziemy beształy, będziemy besztać
	2nd	będziesz beształ, będziesz besztać	będziesz beształa, będziesz besztać	będziesz beształo, będziesz besztać	będziecie besztali, będziecie besztać	będziecie beształy, będziecie besztać
	3rd	będzie beształ, będzie besztać	będzie beształa, będzie besztać	będzie beształo, będzie besztać	będą besztali, będą besztać	będą beształy, będą besztać
	impersonal	będzie besztać się
conditional	1st	beształbym, bym beształ	beształabym, bym beształa	beształobym, bym beształo	besztalibyśmy, byśmy besztali	beształybyśmy, byśmy beształy
	2nd	beształbyś, byś beształ	beształabyś, byś beształa	beształobyś, byś beształo	besztalibyście, byście besztali	beształybyście, byście beształy
	3rd	beształby, by beształ	beształaby, by beształa	beształoby, by beształo	besztaliby, by besztali	beształyby, by beształy
	impersonal	besztano by
imperative	1st	niech besztam			besztajmy
	2nd	besztaj			besztajcie
	3rd	niech beszta			niech besztają
active adjectival participle		besztający	besztająca	besztające	besztający	besztające
passive adjectival participle		besztany	besztana	besztane	besztani	besztane
contemporary adverbial participle		besztając
verbal noun		besztanie

Derived terms

noun

• besztanina

 

verbs

• nabesztać pf
• wybesztać pf

 

References

1. Bańkowski, Andrzej (2000) “besztać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
2. besztać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN

Further reading

• besztać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• besztać in Polish dictionaries at PWN