third-person possessor |
|
singular |
plural |
nominative |
arpeutumattomansa |
arpeutumattomansa |
accusative |
nom. |
arpeutumattomansa |
arpeutumattomansa |
gen. |
arpeutumattomansa |
genitive |
arpeutumattomansa |
arpeutumattomiensa arpeutumatontensa rare |
partitive |
arpeutumatontaan arpeutumatontansa |
arpeutumattomiaan arpeutumattomiansa |
inessive |
arpeutumattomassaan arpeutumattomassansa |
arpeutumattomissaan arpeutumattomissansa |
elative |
arpeutumattomastaan arpeutumattomastansa |
arpeutumattomistaan arpeutumattomistansa |
illative |
arpeutumattomaansa |
arpeutumattomiinsa |
adessive |
arpeutumattomallaan arpeutumattomallansa |
arpeutumattomillaan arpeutumattomillansa |
ablative |
arpeutumattomaltaan arpeutumattomaltansa |
arpeutumattomiltaan arpeutumattomiltansa |
allative |
arpeutumattomalleen arpeutumattomallensa |
arpeutumattomilleen arpeutumattomillensa |
essive |
arpeutumattomanaan arpeutumattomanansa |
arpeutumattominaan arpeutumattominansa |
translative |
arpeutumattomakseen arpeutumattomaksensa |
arpeutumattomikseen arpeutumattomiksensa |
abessive |
arpeutumattomattaan arpeutumattomattansa |
arpeutumattomittaan arpeutumattomittansa |
instructive |
— |
— |
comitative |
— | arpeutumattomineen arpeutumattominensa |