ἱμερτός

Ancient Greek

Etymology

From ἱμείρω (himeírō, “to long for, desire”) +‎ -τός (-tós, adjectival suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hiː.mer.tós/ → /i.merˈtos/ → /i.merˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hiː.mer.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)i.merˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.merˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.merˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.merˈtos/

Adjective

ἱ̄μερτός • (hīmertós) m (feminine ἱ̄μερτή, neuter ἱ̄μερτόν); first/second declension

1. longed for, desired, lovely

Declension

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῑ̔μερτός hīmertós	ῑ̔μερτή hīmertḗ	ῑ̔μερτόν hīmertón		ῑ̔μερτώ hīmertṓ	ῑ̔μερτᾱ́ hīmertā́	ῑ̔μερτώ hīmertṓ		ῑ̔μερτοί hīmertoí	ῑ̔μερταί hīmertaí	ῑ̔μερτᾰ́ hīmertắ
Genitive		ῑ̔μερτοῦ hīmertoû	ῑ̔μερτῆς hīmertês	ῑ̔μερτοῦ hīmertoû		ῑ̔μερτοῖν hīmertoîn	ῑ̔μερταῖν hīmertaîn	ῑ̔μερτοῖν hīmertoîn		ῑ̔μερτῶν hīmertôn	ῑ̔μερτῶν hīmertôn	ῑ̔μερτῶν hīmertôn
Dative		ῑ̔μερτῷ hīmertôi	ῑ̔μερτῇ hīmertêi	ῑ̔μερτῷ hīmertôi		ῑ̔μερτοῖν hīmertoîn	ῑ̔μερταῖν hīmertaîn	ῑ̔μερτοῖν hīmertoîn		ῑ̔μερτοῖς hīmertoîs	ῑ̔μερταῖς hīmertaîs	ῑ̔μερτοῖς hīmertoîs
Accusative		ῑ̔μερτόν hīmertón	ῑ̔μερτήν hīmertḗn	ῑ̔μερτόν hīmertón		ῑ̔μερτώ hīmertṓ	ῑ̔μερτᾱ́ hīmertā́	ῑ̔μερτώ hīmertṓ		ῑ̔μερτούς hīmertoús	ῑ̔μερτᾱ́ς hīmertā́s	ῑ̔μερτᾰ́ hīmertắ
Vocative		ῑ̔μερτέ hīmerté	ῑ̔μερτή hīmertḗ	ῑ̔μερτόν hīmertón		ῑ̔μερτώ hīmertṓ	ῑ̔μερτᾱ́ hīmertā́	ῑ̔μερτώ hīmertṓ		ῑ̔μερτοί hīmertoí	ῑ̔μερταί hīmertaí	ῑ̔μερτᾰ́ hīmertắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ῑ̔μερτῶς hīmertôs				ῑ̔μερτότερος hīmertóteros				ῑ̔μερτότᾰτος hīmertótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ῑ̔μερτός; ῑ̔μερτή; ῑ̔μερτόν (Attic)

Further reading

• “ἱμερτός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἱμερτός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἱμερτός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette