Etymology
From ἐνεργής (energḗs, “active, effective”) + -έω (-éō, denominative verbal suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /e.ner.ɡé.ɔː/ → /e.nerˈʝe.o/ → /e.nerˈʝe.o/
Verb
ἐνεργέω • (energéō)
- to be in action or activity, to operate
- (transitive) to effect, execute
- (euphemistically) to have sex
Inflection
More information number, singular ...
number |
singular |
dual |
plural |
|
first |
second |
third |
second |
third |
first |
second |
third |
active |
indicative |
ἐνεργέω |
ἐνεργέεις |
ἐνεργέει |
ἐνεργέετον |
ἐνεργέετον |
ἐνεργέομεν |
ἐνεργέετε |
ἐνεργέουσῐ(ν) |
subjunctive |
ἐνεργέω |
ἐνεργέῃς |
ἐνεργέῃ |
ἐνεργέητον |
ἐνεργέητον |
ἐνεργέωμεν |
ἐνεργέητε |
ἐνεργέωσῐ(ν) |
optative |
ἐνεργέοιμῐ |
ἐνεργέοις |
ἐνεργέοι |
ἐνεργέοιτον |
ἐνεργεοίτην |
ἐνεργέοιμεν |
ἐνεργέοιτε |
ἐνεργέοιεν |
imperative |
|
ἐνέργεε |
ἐνεργεέτω |
ἐνεργέετον |
ἐνεργεέτων |
|
ἐνεργέετε |
ἐνεργεόντων |
middle/ passive |
indicative |
ἐνεργέομαι |
ἐνεργέῃ, ἐνεργέει |
ἐνεργέεται |
ἐνεργέεσθον |
ἐνεργέεσθον |
ἐνεργεόμεθᾰ |
ἐνεργέεσθε |
ἐνεργέονται |
subjunctive |
ἐνεργέωμαι |
ἐνεργέῃ |
ἐνεργέηται |
ἐνεργέησθον |
ἐνεργέησθον |
ἐνεργεώμεθᾰ |
ἐνεργέησθε |
ἐνεργέωνται |
optative |
ἐνεργεοίμην |
ἐνεργέοιο |
ἐνεργέοιτο |
ἐνεργέοισθον |
ἐνεργεοίσθην |
ἐνεργεοίμεθᾰ |
ἐνεργέοισθε |
ἐνεργέοιντο |
imperative |
|
ἐνεργέου |
ἐνεργεέσθω |
ἐνεργέεσθον |
ἐνεργεέσθων |
|
ἐνεργέεσθε |
ἐνεργεέσθων |
|
active |
middle/passive |
infinitive |
ἐνεργέειν |
ἐνεργέεσθαι |
participle |
m |
ἐνεργέων |
ἐνεργεόμενος |
f |
ἐνεργέουσᾰ |
ἐνεργεομένη |
n |
ἐνεργέον |
ἐνεργεόμενον |
|
Close
Present:
ἐνεργέω,
ἐνεργέομαι (Uncontracted)
More information number, singular ...
number |
singular |
dual |
plural |
|
first |
second |
third |
second |
third |
first |
second |
third |
active |
indicative |
ἐνεργῶ |
ἐνεργεῖς |
ἐνεργεῖ |
ἐνεργεῖτον |
ἐνεργεῖτον |
ἐνεργοῦμεν |
ἐνεργεῖτε |
ἐνεργοῦσῐ(ν) |
subjunctive |
ἐνεργῶ |
ἐνεργῇς |
ἐνεργῇ |
ἐνεργῆτον |
ἐνεργῆτον |
ἐνεργῶμεν |
ἐνεργῆτε |
ἐνεργῶσῐ(ν) |
optative |
ἐνεργοίην, ἐνεργοῖμῐ |
ἐνεργοίης, ἐνεργοῖς |
ἐνεργοίη, ἐνεργοῖ |
ἐνεργοῖτον, ἐνεργοίητον |
ἐνεργοίτην, ἐνεργοιήτην |
ἐνεργοῖμεν, ἐνεργοίημεν |
ἐνεργοῖτε, ἐνεργοίητε |
ἐνεργοῖεν, ἐνεργοίησᾰν |
imperative |
|
ἐνέργει |
ἐνεργείτω |
ἐνεργεῖτον |
ἐνεργείτων |
|
ἐνεργεῖτε |
ἐνεργούντων |
middle/ passive |
indicative |
ἐνεργοῦμαι |
ἐνεργεῖ, ἐνεργῇ |
ἐνεργεῖται |
ἐνεργεῖσθον |
ἐνεργεῖσθον |
ἐνεργούμεθᾰ |
ἐνεργεῖσθε |
ἐνεργοῦνται |
subjunctive |
ἐνεργῶμαι |
ἐνεργῇ |
ἐνεργῆται |
ἐνεργῆσθον |
ἐνεργῆσθον |
ἐνεργώμεθᾰ |
ἐνεργῆσθε |
ἐνεργῶνται |
optative |
ἐνεργοίμην |
ἐνεργοῖο |
ἐνεργοῖτο |
ἐνεργοῖσθον |
ἐνεργοίσθην |
ἐνεργοίμεθᾰ |
ἐνεργοῖσθε |
ἐνεργοῖντο |
imperative |
|
ἐνεργοῦ |
ἐνεργείσθω |
ἐνεργεῖσθον |
ἐνεργείσθων |
|
ἐνεργεῖσθε |
ἐνεργείσθων |
|
active |
middle/passive |
infinitive |
ἐνεργεῖν |
ἐνεργεῖσθαι |
participle |
m |
ἐνεργῶν |
ἐνεργούμενος |
f |
ἐνεργοῦσᾰ |
ἐνεργουμένη |
n |
ἐνεργοῦν |
ἐνεργούμενον |
|
Close