Ἀρμένιος

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

Pronunciation

 

Adjective

Ἀρμένῐος (Arménĭos) m (feminine Ἀρμενίᾱ, neuter Ἀρμένῐον); first/second declension

  1. Armenian
    • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.73:
      Ἀρμένιοι δὲ κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν ἄποικοι.
      Arménioi dè katá per Phrúges esesákhato, eóntes Phrugôn ápoikoi.
      The Armenians, who are settlers from Phrygia, were armed like the Phrygians.

Inflection

More information Number, Singular ...
Number Singular Dual Plural
Case/Gender MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter
Nominative Ἀρμένιος
Arménios
Ἀρμενίᾱ
Armeníā
Ἀρμένιον
Arménion
Ἀρμενίω
Armeníō
Ἀρμενίᾱ
Armeníā
Ἀρμενίω
Armeníō
Ἀρμένιοι
Arménioi
Ἀρμένιαι
Arméniai
Ἀρμένιᾰ
Arméniă
Genitive Ἀρμενίου
Armeníou
Ἀρμενίᾱς
Armeníās
Ἀρμενίου
Armeníou
Ἀρμενίοιν
Armeníoin
Ἀρμενίαιν
Armeníain
Ἀρμενίοιν
Armeníoin
Ἀρμενίων
Armeníōn
Ἀρμενίων
Armeníōn
Ἀρμενίων
Armeníōn
Dative Ἀρμενίῳ
Armeníōi
Ἀρμενίᾳ
Armeníāi
Ἀρμενίῳ
Armeníōi
Ἀρμενίοιν
Armeníoin
Ἀρμενίαιν
Armeníain
Ἀρμενίοιν
Armeníoin
Ἀρμενίοις
Armeníois
Ἀρμενίαις
Armeníais
Ἀρμενίοις
Armeníois
Accusative Ἀρμένιον
Arménion
Ἀρμενίᾱν
Armeníān
Ἀρμένιον
Arménion
Ἀρμενίω
Armeníō
Ἀρμενίᾱ
Armeníā
Ἀρμενίω
Armeníō
Ἀρμενίους
Armeníous
Ἀρμενίᾱς
Armeníās
Ἀρμένιᾰ
Arméniă
Vocative Ἀρμένιε
Arménie
Ἀρμενίᾱ
Armeníā
Ἀρμένιον
Arménion
Ἀρμενίω
Armeníō
Ἀρμενίᾱ
Armeníā
Ἀρμενίω
Armeníō
Ἀρμένιοι
Arménioi
Ἀρμένιαι
Arméniai
Ἀρμένιᾰ
Arméniă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
Ἀρμενίως
Armeníōs
Ἀρμενιότερος
Armenióteros
Ἀρμενιότᾰτος
Armeniótătos
Notes:
Close

See also

Further reading

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.