ἀσήμινος

Ancient Greek

Etymology

From ἄσημον (ásēmon, “silver”) +‎ -ῐνος (-ĭnos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.sɛ̌ː.mi.nos/ → /aˈsi.mi.nos/ → /aˈsi.mi.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.sɛ̌ː.mi.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈse̝.mi.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈsi.mi.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈsi.mi.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈsi.mi.nos/

Adjective

ἀσήμῐνος • (asḗmĭnos) m (feminine ἀσημῐ́νη, neuter ἀσήμῐνον); first/second declension

1. made of silver

Inflection

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀσήμῐνος asḗmĭnos	ἀσημῐ́νη asēmĭ́nē	ἀσήμῐνον asḗmĭnon		ἀσημῐ́νω asēmĭ́nō	ἀσημῐ́νᾱ asēmĭ́nā	ἀσημῐ́νω asēmĭ́nō		ἀσήμῐνοι asḗmĭnoi	ἀσήμῐναι asḗmĭnai	ἀσήμῐνᾰ asḗmĭnă
Genitive		ἀσημῐ́νου asēmĭ́nou	ἀσημῐ́νης asēmĭ́nēs	ἀσημῐ́νου asēmĭ́nou		ἀσημῐ́νοιν asēmĭ́noin	ἀσημῐ́ναιν asēmĭ́nain	ἀσημῐ́νοιν asēmĭ́noin		ἀσημῐ́νων asēmĭ́nōn	ἀσημῐ́νων asēmĭ́nōn	ἀσημῐ́νων asēmĭ́nōn
Dative		ἀσημῐ́νῳ asēmĭ́nōi	ἀσημῐ́νῃ asēmĭ́nēi	ἀσημῐ́νῳ asēmĭ́nōi		ἀσημῐ́νοιν asēmĭ́noin	ἀσημῐ́ναιν asēmĭ́nain	ἀσημῐ́νοιν asēmĭ́noin		ἀσημῐ́νοις asēmĭ́nois	ἀσημῐ́ναις asēmĭ́nais	ἀσημῐ́νοις asēmĭ́nois
Accusative		ἀσήμῐνον asḗmĭnon	ἀσημῐ́νην asēmĭ́nēn	ἀσήμῐνον asḗmĭnon		ἀσημῐ́νω asēmĭ́nō	ἀσημῐ́νᾱ asēmĭ́nā	ἀσημῐ́νω asēmĭ́nō		ἀσημῐ́νους asēmĭ́nous	ἀσημῐ́νᾱς asēmĭ́nās	ἀσήμῐνᾰ asḗmĭnă
Vocative		ἀσήμῐνε asḗmĭne	ἀσημῐ́νη asēmĭ́nē	ἀσήμῐνον asḗmĭnon		ἀσημῐ́νω asēmĭ́nō	ἀσημῐ́νᾱ asēmĭ́nā	ἀσημῐ́νω asēmĭ́nō		ἀσήμῐνοι asḗmĭnoi	ἀσήμῐναι asḗmĭnai	ἀσήμῐνᾰ asḗmĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀσημῐ́νως asēmĭ́nōs				ἀσημῐνώτερος asēmĭnṓteros				ἀσημῐνώτᾰτος asēmĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ἀσήμῐνος; ἀσημῐ́νη; ἀσήμῐνον (Attic)

Further reading

• ἀσήμινος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)