ทูล

Thai

Alternative forms

• ทำนูล (tam-nuul)

Etymology

From Old Khmer *dūl, *dul, dval, dvall, dvāl (“to address (clergy or royalty); to carry or wear on the head; head; top; eminence, majesty; head-shaped formation, as dome, hill, hillock, bulge, swelling, etc”). Cognate with Modern Khmer ទួល (tuəl), ទូល (tuul).

Extended as Old Khmer pandūl, pandul, paṃdul, pandval, from which Thai บัณฑูร (ban-tuun) was derived. Also extended as Thai ทำนูล (tam-nuul).

Compare Old Mon tūl, tul (“above; on”); Middle Mon duiw (“hill; hilltop”); Burmese တောင် (taung, “hill; mountain”).

Pronunciation

Orthographic		ทูล d ū l
Phonemic		ทูน d ū n
Romanization	Paiboon	tuun
	Royal Institute	thun
(standard) IPA(key)		/tʰuːn˧/(R)
Homophones edit		ทูน

This entry needs an audio pronunciation. If you are a native speaker with a microphone, please record this word. The recorded pronunciation will appear here when it's ready.

Verb

ทูล • (tuun) (abstract noun การทูล)

1. (royal) to address, inform, tell, or speak to (a god, high priest, or royal person).
2. (archaic) to carry (with or on the head).

Usage notes

• As for the second sense, the term is now replaced by ทูน (tuun), but it still remains in a number of compounds, as ทูลกระหม่อม (tuun-grà-mɔ̀m), ทูลเกล้าทูลกระหม่อม, ทูลละอองธุลีพระบาท, ทูลละอองธุลีพระบาท, etc.

Derived terms

• กราบทูล
• กราบบังคมทูล
• จำทูล
• ทูลกระหม่อม (tuun-grà-mɔ̀m)
• ทูลเกล้าทูลกระหม่อม
• ทูลละอองธุลีพระบาท
• ทูลละอองพระบาท
• บังคมทูล
• พิดทูล
• เพ็ดทูล