یارین
From Wiktionary, the free dictionary
Old Anatolian Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *yạrïn.
Adverb
یارین • (yarïn)
Descendants
Ottoman Turkish
Alternative forms
- یارن (yarın)
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish یارین (yarïn), from Proto-Turkic *yạrïn (“morning; tomorrow”). Cognate with Old Turkic 𐰖𐰺𐰣 (y¹r¹n¹ /yarïn/), Azerbaijani yarın, Chuvash ыран (yran), Karakhanid يَرِنْ (yarïn), Southern Altai јарын (ǰarïn), Uzbek yarın and Yakut сарсын (sarsın).
Noun
یارین • (yarın) (definite accusative یارینی (yarını), plural یارینلر (yarınlar))
Adverb
یارین • (yarın)
Derived terms
- یارین دكل اوبر كون (yarın değil öbür gün, “the day after tomorrow”)
- یارینجی (yarıncı, “procrastinator”)
- یارینكی (yarınki, “of tomorrow”)
Descendants
- Turkish: yarın
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “یارین”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 864
- Çağbayır, Yaşar (2007) “yarın2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5228
- Hindoglu, Artin (1838) “یارین”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français, Vienna: F. Beck, page 500b
- Kélékian, Diran (1911) “یارین”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1337
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Cras”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 296
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “یارین”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 5541
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yarın”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “یارین”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 2184
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.