شرعن

See also: سرعن

Arabic

Etymology 1

Root
ش ر ع ن (š r ʕ n)
1 term

Denominal verb of شَرْعِيَّة (šarʕiyya).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃar.ʕa.na/

Verb

شَرْعَنَ • (šarʕana) Iq (non-past يُشَرْعِنُ (yušarʕinu), verbal noun شَرْعَنَة (šarʕana))

1. to make lawful, to legalize

Conjugation

verbal noun الْمَصْدَر						شَرْعَنَة šarʕana
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُشَرْعِن mušarʕin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُشَرْعَن mušarʕan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَرْعَنْتُ šarʕantu	شَرْعَنْتَ šarʕanta	شَرْعَنَ šarʕana		شَرْعَنْتُمَا šarʕantumā	شَرْعَنَا šarʕanā		شَرْعَنَّا šarʕannā	شَرْعَنْتُمْ šarʕantum	شَرْعَنُوا šarʕanū
	f		شَرْعَنْتِ šarʕanti	شَرْعَنَتْ šarʕanat			شَرْعَنَتَا šarʕanatā			شَرْعَنْتُنَّ šarʕantunna	شَرْعَنَّ šarʕanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشَرْعِنُ ʔušarʕinu	تُشَرْعِنُ tušarʕinu	يُشَرْعِنُ yušarʕinu		تُشَرْعِنَانِ tušarʕināni	يُشَرْعِنَانِ yušarʕināni		نُشَرْعِنُ nušarʕinu	تُشَرْعِنُونَ tušarʕinūna	يُشَرْعِنُونَ yušarʕinūna
	f		تُشَرْعِنِينَ tušarʕinīna	تُشَرْعِنُ tušarʕinu			تُشَرْعِنَانِ tušarʕināni			تُشَرْعِنَّ tušarʕinna	يُشَرْعِنَّ yušarʕinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشَرْعِنَ ʔušarʕina	تُشَرْعِنَ tušarʕina	يُشَرْعِنَ yušarʕina		تُشَرْعِنَا tušarʕinā	يُشَرْعِنَا yušarʕinā		نُشَرْعِنَ nušarʕina	تُشَرْعِنُوا tušarʕinū	يُشَرْعِنُوا yušarʕinū
	f		تُشَرْعِنِي tušarʕinī	تُشَرْعِنَ tušarʕina			تُشَرْعِنَا tušarʕinā			تُشَرْعِنَّ tušarʕinna	يُشَرْعِنَّ yušarʕinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشَرْعِنْ ʔušarʕin	تُشَرْعِنْ tušarʕin	يُشَرْعِنْ yušarʕin		تُشَرْعِنَا tušarʕinā	يُشَرْعِنَا yušarʕinā		نُشَرْعِنْ nušarʕin	تُشَرْعِنُوا tušarʕinū	يُشَرْعِنُوا yušarʕinū
	f		تُشَرْعِنِي tušarʕinī	تُشَرْعِنْ tušarʕin			تُشَرْعِنَا tušarʕinā			تُشَرْعِنَّ tušarʕinna	يُشَرْعِنَّ yušarʕinna
imperative الْأَمْر	m		شَرْعِنْ šarʕin			شَرْعِنَا šarʕinā				شَرْعِنُوا šarʕinū
	f		شَرْعِنِي šarʕinī							شَرْعِنَّ šarʕinna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شُرْعِنْتُ šurʕintu	شُرْعِنْتَ šurʕinta	شُرْعِنَ šurʕina		شُرْعِنْتُمَا šurʕintumā	شُرْعِنَا šurʕinā		شُرْعِنَّا šurʕinnā	شُرْعِنْتُمْ šurʕintum	شُرْعِنُوا šurʕinū
	f		شُرْعِنْتِ šurʕinti	شُرْعِنَتْ šurʕinat			شُرْعِنَتَا šurʕinatā			شُرْعِنْتُنَّ šurʕintunna	شُرْعِنَّ šurʕinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشَرْعَنُ ʔušarʕanu	تُشَرْعَنُ tušarʕanu	يُشَرْعَنُ yušarʕanu		تُشَرْعَنَانِ tušarʕanāni	يُشَرْعَنَانِ yušarʕanāni		نُشَرْعَنُ nušarʕanu	تُشَرْعَنُونَ tušarʕanūna	يُشَرْعَنُونَ yušarʕanūna
	f		تُشَرْعَنِينَ tušarʕanīna	تُشَرْعَنُ tušarʕanu			تُشَرْعَنَانِ tušarʕanāni			تُشَرْعَنَّ tušarʕanna	يُشَرْعَنَّ yušarʕanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشَرْعَنَ ʔušarʕana	تُشَرْعَنَ tušarʕana	يُشَرْعَنَ yušarʕana		تُشَرْعَنَا tušarʕanā	يُشَرْعَنَا yušarʕanā		نُشَرْعَنَ nušarʕana	تُشَرْعَنُوا tušarʕanū	يُشَرْعَنُوا yušarʕanū
	f		تُشَرْعَنِي tušarʕanī	تُشَرْعَنَ tušarʕana			تُشَرْعَنَا tušarʕanā			تُشَرْعَنَّ tušarʕanna	يُشَرْعَنَّ yušarʕanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشَرْعَنْ ʔušarʕan	تُشَرْعَنْ tušarʕan	يُشَرْعَنْ yušarʕan		تُشَرْعَنَا tušarʕanā	يُشَرْعَنَا yušarʕanā		نُشَرْعَنْ nušarʕan	تُشَرْعَنُوا tušarʕanū	يُشَرْعَنُوا yušarʕanū
	f		تُشَرْعَنِي tušarʕanī	تُشَرْعَنْ tušarʕan			تُشَرْعَنَا tušarʕanā			تُشَرْعَنَّ tušarʕanna	يُشَرْعَنَّ yušarʕanna

    Conjugation of شَرْعَنَ (Iq, sound, full passive, verbal noun شَرْعَنَة)

Etymology 2.1

Verb

شرعن (form I)

1. شَرَعْنَ (šaraʕna) /ʃa.raʕ.na/: third-person feminine plural past active of شَرَعَ (šaraʕa)
2. شُرِعْنَ (šuriʕna) /ʃu.riʕ.na/: third-person feminine plural past passive of شَرَعَ (šaraʕa)

Etymology 2.2

Verb

شرعن (form II)

1. شَرَّعْنَ (šarraʕna) /ʃar.raʕ.na/: third-person feminine plural past active of شَرَّعَ (šarraʕa)
2. شُرِّعْنَ (šurriʕna) /ʃur.riʕ.na/: third-person feminine plural past passive of شَرَّعَ (šarraʕa)
3. شَرِّعْنَ (šarriʕna) /ʃar.riʕ.na/: second-person feminine plural imperative of شَرَّعَ (šarraʕa)