панікаваць

Belarusian

Etymology

па́ніка (pánika) +‎ -аваць (-avacʹ). Compare Polish panikować, Russian паникова́ть (panikovátʹ), Ukrainian панікува́ти (panikuváty).

Pronunciation

• IPA^(key): [panʲikaˈvat͡sʲ]

Verb

панікава́ць • (panikavácʹ) impf

1. (intransitive, colloquial) to panic

Conjugation

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	панікава́ць panikavácʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	паніку́ючы panikújučy	панікава́ўшы panikaváŭšy
	present tense	future tense
1st singular я	паніку́ю panikúju	бу́ду панікава́ць búdu panikavácʹ
2nd singular ты	паніку́еш panikúješ	бу́дзеш панікава́ць búdzješ panikavácʹ
3rd singular ён / яна́ / яно́	паніку́е panikúje	бу́дзе панікава́ць búdzje panikavácʹ
1st plural мы	паніку́ем panikújem	бу́дзем панікава́ць búdzjem panikavácʹ
2nd plural вы	паніку́еце panikújecje	бу́дзеце панікава́ць búdzjecje panikavácʹ
3rd plural яны́	паніку́юць panikújucʹ	бу́дуць панікава́ць búducʹ panikavácʹ
imperative	singular	plural
second-person	паніку́й panikúj	паніку́йце panikújcje
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	панікава́ў panikaváŭ	панікава́лі panikaváli
feminine я / ты / яна́	панікава́ла panikavála
neuter яно́	панікава́ла panikavála

Conjugation of панікава́ць (class 2a, imperfective, intransitive)

Derived terms

• запанікава́ць (zapanikavácʹ)

 

References

• “панікаваць”, in Skarnik's Belarusian dictionary (in Belarusian), based on Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984)
• “панікаваць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org