муно

Eastern Mari

Etymology

From Proto-Mari *mŭnə, from Proto-Uralic *muna. Cognate with Western Mari мыны (myny).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmuno/
• Rhymes: -uno
• Hyphenation: му‧но

Noun

муно • (muno)

1. egg
2. (anatomy) testicle

Declension

Declension of муно

		singular	plural
nominative		муно (muno)	муно-влак (muno-vlak)
accusative		муным (munym)	муно-влакым (muno-vlakym)
genitive		мунын (munyn)	муно-влакын (muno-vlakyn)
dative		мунылан (munylan)	муно-влаклан (muno-vlaklan)
comitative		муныге (munyge)	муно-влакге (muno-vlakge)
comparative		муныла (munyla)	муно-влакла (muno-vlakla)
inessive		мунышто (munyšto)	муно-влакыште (muno-vlakyšte)
illative	short	муныш (munyš)	муно-влакыш (muno-vlakyš)
	long	мунышко (munyško)	муно-влакышке (muno-vlakyške)
lative		мунеш (muńeš)	муно-влакеш (muno-vlakeš)

Possessed forms of муно

	singular	plural
1st person	мунем (muńem)	мунына (munyna)
2nd person	мунет (muńet)	муныда (munyda)
3rd person	муныжо (munyžo)	мунышт (munyšt)

References

• V. M. Vasiljev, Z. V. Uchaev (2003) “муно”, in Марийско-Русский словарь, Yoshkar-Ola, →ISBN
• J. Bradley et al. (2023) “муно”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna