χαλασμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of χαλιέμαι (chaliémai), passive voice -with different sense- of χαλάω, χαλώ (“destroy, spoil”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xa.laˈzme.nos/
• Hyphenation: χα‧λα‧σμέ‧νος

Participle

χαλασμένος • (chalasménos) m (feminine χαλασμένη, neuter χαλασμένο)

1. rancid, stale, spoilt
2. out of order, broken-down, unserviceable, spoilt

Declension

Declension of χαλασμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	χαλασμένος (chalasménos)	χαλασμένη (chalasméni)	χαλασμένο (chalasméno)		χαλασμένοι (chalasménoi)	χαλασμένες (chalasménes)	χαλασμένα (chalasména)
genitive	χαλασμένου (chalasménou)	χαλασμένης (chalasménis)	χαλασμένου (chalasménou)		χαλασμένων (chalasménon)	χαλασμένων (chalasménon)	χαλασμένων (chalasménon)
accusative	χαλασμένο (chalasméno)	χαλασμένη (chalasméni)	χαλασμένο (chalasméno)		χαλασμένους (chalasménous)	χαλασμένες (chalasménes)	χαλασμένα (chalasména)
vocative	χαλασμένε (chalasméne)	χαλασμένη (chalasméni)	χαλασμένο (chalasméno)		χαλασμένοι (chalasménoi)	χαλασμένες (chalasménes)	χαλασμένα (chalasména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαλασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαλασμένος, etc.)

Synonyms

• (rancid): only for oily substances, olive oil: ταγκός (tagkós), τσαγκός (tsagkós)