φιλέω

Ancient Greek

Alternative forms

• φῐ́λημμῐ (phílēmmi) — Aeolic
• φῐ́λειμῐ (phíleimi) — Boeotian

Etymology

From φῐ́λος (phílos, “beloved, dear”) +‎ -έω (-éō, stative suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lé.ɔː/ → /ɸiˈle.o/ → /fiˈle.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈle.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈle.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈle.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈle.o/

Verb

φῐλέω • (philéō)

1. to love, like, regard with affection
   • Palatine Anthology 3.149:

     Εἰ μὲ φῐλοῦντᾰ φῐλεῖς, δῐπλὴ χᾰ́ρῐς· εἰ δὲ μὲ μῑσεῖς, τόσσον μῑσοίης, ὅσσον ἐγὼ σὲ φῐλῶ.

     Ei mè philoûnta phileîs, diplḕ kháris; ei dè mè mīseîs, tósson mīsoíēs, hósson egṑ sè philô.

     If you love me and I love you, it's a double grace; but if you hate me, may you hate me as much as I love you.

   Antonym: μῑσέω (mīséō)

   1. to treat affectionately or kindly; to welcome, entertain (a guest)
   2. to regard with sexual passion

      Synonym: ἐρᾰ́ω (eráō)

   3. (post-Homeric) to show outward signs of affection; to kiss
   4. to like, approve (a thing)
2. (post-Homeric) to enjoy, be fond; to be wont, be used (to doing something)

Inflection

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῐλέω	φῐλέεις	φῐλέει	φῐλέετον	φῐλέετον	φῐλέομεν	φῐλέετε	φῐλέουσῐ(ν)
	subjunctive	φῐλέω	φῐλέῃς	φῐλέῃ	φῐλέητον	φῐλέητον	φῐλέωμεν	φῐλέητε	φῐλέωσῐ(ν)
	optative	φῐλέοιμῐ	φῐλέοις	φῐλέοι	φῐλέοιτον	φῐλεοίτην	φῐλέοιμεν	φῐλέοιτε	φῐλέοιεν
	imperative		φῐ́λεε	φῐλεέτω	φῐλέετον	φῐλεέτων		φῐλέετε	φῐλεόντων
middle/ passive	indicative	φῐλέομαι	φῐλέῃ, φῐλέει	φῐλέεται	φῐλέεσθον	φῐλέεσθον	φῐλεόμεθᾰ	φῐλέεσθε	φῐλέονται
	subjunctive	φῐλέωμαι	φῐλέῃ	φῐλέηται	φῐλέησθον	φῐλέησθον	φῐλεώμεθᾰ	φῐλέησθε	φῐλέωνται
	optative	φῐλεοίμην	φῐλέοιο	φῐλέοιτο	φῐλέοισθον	φῐλεοίσθην	φῐλεοίμεθᾰ	φῐλέοισθε	φῐλέοιντο
	imperative		φῐλέου	φῐλεέσθω	φῐλέεσθον	φῐλεέσθων		φῐλέεσθε	φῐλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φῐλέειν				φῐλέεσθαι
participle	m	φῐλέων				φῐλεόμενος
	f	φῐλέουσᾰ				φῐλεομένη
	n	φῐλέον				φῐλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φῐλέω, φῐλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῐλῶ	φῐλεῖς	φῐλεῖ	φῐλεῖτον	φῐλεῖτον	φῐλοῦμεν	φῐλεῖτε	φῐλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	φῐλῶ	φῐλῇς	φῐλῇ	φῐλῆτον	φῐλῆτον	φῐλῶμεν	φῐλῆτε	φῐλῶσῐ(ν)
	optative	φῐλοίην, φῐλοῖμῐ	φῐλοίης, φῐλοῖς	φῐλοίη, φῐλοῖ	φῐλοῖτον, φῐλοίητον	φῐλοίτην, φῐλοιήτην	φῐλοῖμεν, φῐλοίημεν	φῐλοῖτε, φῐλοίητε	φῐλοῖεν, φῐλοίησᾰν
	imperative		φῐ́λει	φῐλείτω	φῐλεῖτον	φῐλείτων		φῐλεῖτε	φῐλούντων
middle/ passive	indicative	φῐλοῦμαι	φῐλεῖ, φῐλῇ	φῐλεῖται	φῐλεῖσθον	φῐλεῖσθον	φῐλούμεθᾰ	φῐλεῖσθε	φῐλοῦνται
	subjunctive	φῐλῶμαι	φῐλῇ	φῐλῆται	φῐλῆσθον	φῐλῆσθον	φῐλώμεθᾰ	φῐλῆσθε	φῐλῶνται
	optative	φῐλοίμην	φῐλοῖο	φῐλοῖτο	φῐλοῖσθον	φῐλοίσθην	φῐλοίμεθᾰ	φῐλοῖσθε	φῐλοῖντο
	imperative		φῐλοῦ	φῐλείσθω	φῐλεῖσθον	φῐλείσθων		φῐλεῖσθε	φῐλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		φῐλεῖν				φῐλεῖσθαι
participle	m	φῐλῶν				φῐλούμενος
	f	φῐλοῦσᾰ				φῐλουμένη
	n	φῐλοῦν				φῐλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φῐλῶ, φῐλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῐ́λεον	ἐφῐ́λεες	ἐφῐ́λεε(ν)	ἐφῐλέετον	ἐφῐλεέτην	ἐφῐλέομεν	ἐφῐλέετε	ἐφῐ́λεον
middle/ passive	indicative	ἐφῐλεόμην	ἐφῐλέου	ἐφῐλέετο	ἐφῐλέεσθον	ἐφῐλεέσθην	ἐφῐλεόμεθᾰ	ἐφῐλέεσθε	ἐφῐλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφῐ́λεον, ἐφῐλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῐ́λουν	ἐφῐ́λεις	ἐφῐ́λει	ἐφῐλεῖτον	ἐφῐλείτην	ἐφῐλοῦμεν	ἐφῐλεῖτε	ἐφῐ́λουν
middle/ passive	indicative	ἐφῐλούμην	ἐφῐλοῦ	ἐφῐλεῖτο	ἐφῐλεῖσθον	ἐφῐλείσθην	ἐφῐλούμεθᾰ	ἐφῐλεῖσθε	ἐφῐλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφῐ́λουν, ἐφῐλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῐλέεσκον	φῐλέεσκες	φῐλέεσκε(ν)	φῐλεέσκετον	φῐλεεσκέτην	φῐλεέσκομεν	φῐλεέσκετε	φῐλέεσκον
middle/ passive	indicative	φῐλεεσκόμην	φῐλεέσκου	φῐλεέσκετο	φῐλεέσκεσθον	φῐλεεσκέσθην	φῐλεεσκόμεθᾰ	φῐλεέσκεσθε	φῐλεέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: φῐλέεσκον, φῐλεεσκόμην (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῐλήσω	φῐλήσεις	φῐλήσει	φῐλήσετον	φῐλήσετον	φῐλήσομεν	φῐλήσετε	φῐλήσουσῐ(ν)
	optative	φῐλήσοιμῐ	φῐλήσοις	φῐλήσοι	φῐλήσοιτον	φῐλησοίτην	φῐλήσοιμεν	φῐλήσοιτε	φῐλήσοιεν
middle	indicative	φῐλήσομαι	φῐλήσῃ, φῐλήσει	φῐλήσεται	φῐλήσεσθον	φῐλήσεσθον	φῐλησόμεθᾰ	φῐλήσεσθε	φῐλήσονται
	optative	φῐλησοίμην	φῐλήσοιο	φῐλήσοιτο	φῐλήσοισθον	φῐλησοίσθην	φῐλησοίμεθᾰ	φῐλήσοισθε	φῐλήσοιντο
passive	indicative	φῐληθήσομαι	φῐληθήσῃ	φῐληθήσεται	φῐληθήσεσθον	φῐληθήσεσθον	φῐληθησόμεθᾰ	φῐληθήσεσθε	φῐληθήσονται
	optative	φῐληθησοίμην	φῐληθήσοιο	φῐληθήσοιτο	φῐληθήσοισθον	φῐληθησοίσθην	φῐληθησοίμεθᾰ	φῐληθήσοισθε	φῐληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φῐλήσειν			φῐλήσεσθαι		φῐληθήσεσθαι
participle	m	φῐλήσων			φῐλησόμενος		φῐληθησόμενος
	f	φῐλήσουσᾰ			φῐλησομένη		φῐληθησομένη
	n	φῐλῆσον			φῐλησόμενον		φῐληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φῐλήσω, φῐλήσομαι, φῐληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῐ́λησᾰ	ἐφῐ́λησᾰς	ἐφῐ́λησε(ν)	ἐφῐλήσᾰτον	ἐφῐλησᾰ́την	ἐφῐλήσᾰμεν	ἐφῐλήσᾰτε	ἐφῐ́λησᾰν
	subjunctive	φῐλήσω	φῐλήσῃς	φῐλήσῃ	φῐλήσητον	φῐλήσητον	φῐλήσωμεν	φῐλήσητε	φῐλήσωσῐ(ν)
	optative	φῐλήσαιμῐ	φῐλήσειᾰς, φῐλήσαις	φῐλήσειε(ν), φῐλήσαι	φῐλήσαιτον	φῐλησαίτην	φῐλήσαιμεν	φῐλήσαιτε	φῐλήσειᾰν, φῐλήσαιεν
	imperative		φῐ́λησον	φῐλησᾰ́τω	φῐλήσᾰτον	φῐλησᾰ́των		φῐλήσᾰτε	φῐλησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφῐλησᾰ́μην	ἐφῐλήσω	ἐφῐλήσᾰτο	ἐφῐλήσᾰσθον	ἐφῐλησᾰ́σθην	ἐφῐλησᾰ́μεθᾰ	ἐφῐλήσᾰσθε	ἐφῐλήσᾰντο
	subjunctive	φῐλήσωμαι	φῐλήσῃ	φῐλήσηται	φῐλήσησθον	φῐλήσησθον	φῐλησώμεθᾰ	φῐλήσησθε	φῐλήσωνται
	optative	φῐλησαίμην	φῐλήσαιο	φῐλήσαιτο	φῐλήσαισθον	φῐλησαίσθην	φῐλησαίμεθᾰ	φῐλήσαισθε	φῐλήσαιντο
	imperative		φῐ́λησαι	φῐλησᾰ́σθω	φῐλήσᾰσθον	φῐλησᾰ́σθων		φῐλήσᾰσθε	φῐλησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφῐλήθην	ἐφῐλήθης	ἐφῐλήθη	ἐφῐλήθητον	ἐφῐληθήτην	ἐφῐλήθημεν	ἐφῐλήθητε	ἐφῐλήθησᾰν
	subjunctive	φῐληθῶ	φῐληθῇς	φῐληθῇ	φῐληθῆτον	φῐληθῆτον	φῐληθῶμεν	φῐληθῆτε	φῐληθῶσῐ(ν)
	optative	φῐληθείην	φῐληθείης	φῐληθείη	φῐληθεῖτον, φῐληθείητον	φῐληθείτην, φῐληθειήτην	φῐληθεῖμεν, φῐληθείημεν	φῐληθεῖτε, φῐληθείητε	φῐληθεῖεν, φῐληθείησᾰν
	imperative		φῐλήθητῐ	φῐληθήτω	φῐλήθητον	φῐληθήτων		φῐλήθητε	φῐληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φῐλῆσαι			φῐλήσᾰσθαι		φῐληθῆναι
participle	m	φῐλήσᾱς			φῐλησᾰ́μενος		φῐληθείς
	f	φῐλήσᾱσᾰ			φῐλησᾰμένη		φῐληθεῖσᾰ
	n	φῐλῆσᾰν			φῐλησᾰ́μενον		φῐληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφῐ́λησᾰ, ἐφῐλησᾰ́μην, ἐφῐλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφῐ́ληκᾰ	πεφῐ́ληκᾰς	πεφῐ́ληκε(ν)	πεφῐλήκᾰτον	πεφῐλήκᾰτον	πεφῐλήκᾰμεν	πεφῐλήκᾰτε	πεφῐλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφῐλήκω	πεφῐλήκῃς	πεφῐλήκῃ	πεφῐλήκητον	πεφῐλήκητον	πεφῐλήκωμεν	πεφῐλήκητε	πεφῐλήκωσῐ(ν)
	optative	πεφῐλήκοιμῐ, πεφῐληκοίην	πεφῐλήκοις, πεφῐληκοίης	πεφῐλήκοι, πεφῐληκοίη	πεφῐλήκοιτον	πεφῐληκοίτην	πεφῐλήκοιμεν	πεφῐλήκοιτε	πεφῐλήκοιεν
	imperative		πεφῐ́ληκε	πεφῐληκέτω	πεφῐλήκετον	πεφῐληκέτων		πεφῐλήκετε	πεφῐληκόντων
middle/ passive	indicative	πεφῐ́λημαι	πεφῐ́λησαι	πεφῐ́ληται	πεφῐ́λησθον	πεφῐ́λησθον	πεφῐλήμεθᾰ	πεφῐ́λησθε	πεφῐ́ληνται
	subjunctive	πεφῐλημένος ὦ	πεφῐλημένος ᾖς	πεφῐλημένος ᾖ	πεφῐλημένω ἦτον	πεφῐλημένω ἦτον	πεφῐλημένοι ὦμεν	πεφῐλημένοι ἦτε	πεφῐλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφῐλημένος εἴην	πεφῐλημένος εἴης	πεφῐλημένος εἴη	πεφῐλημένω εἴητον/εἶτον	πεφῐλημένω εἰήτην/εἴτην	πεφῐλημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφῐλημένοι εἴητε/εἶτε	πεφῐλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφῐ́λησο	πεφῐλήσθω	πεφῐ́λησθον	πεφῐλήσθων		πεφῐ́λησθε	πεφῐλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφῐληκέναι				πεφῐλῆσθαι
participle	m	πεφῐληκώς				πεφῐλημένος
	f	πεφῐληκυῖᾰ				πεφῐλημένη
	n	πεφῐληκός				πεφῐλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφῐ́ληκᾰ, πεφῐ́λημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφῐλήκειν, ἐπεφῐλήκη	ἐπεφῐλήκεις, ἐπεφῐλήκης	ἐπεφῐλήκει(ν)	ἐπεφῐλήκετον	ἐπεφῐληκέτην	ἐπεφῐλήκεμεν	ἐπεφῐλήκετε	ἐπεφῐλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφῐλήμην	ἐπεφῐ́λησο	ἐπεφῐ́λητο	ἐπεφῐ́λησθον	ἐπεφῐλήσθην	ἐπεφῐλήμεθᾰ	ἐπεφῐ́λησθε	ἐπεφῐ́ληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεφῐλήκειν, ἐπεφῐλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεφῐλήσομαι	πεφῐλήσῃ, πεφῐλήσει	πεφῐλήσεται	πεφῐλήσεσθον	πεφῐλήσεσθον	πεφῐλησόμεθᾰ	πεφῐλήσεσθε	πεφῐλήσονται
	optative	πεφῐλησοίμην	πεφῐλήσοιο	πεφῐλήσοιτο	πεφῐλήσοισθον	πεφῐλησοίσθην	πεφῐλησοίμεθᾰ	πεφῐλήσοισθε	πεφῐλήσοιντο
						middle/passive
infinitive						πεφῐλήσεσθαι
participle	m					πεφῐλησόμενος
	f					πεφῐλησομένη
	n					πεφῐλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: πεφῐλήσομαι

Derived terms

• ᾰ̓λληλοφῐλέω (allēlophiléō)
• ᾰ̓ντῐφῐλέω (antiphiléō)
• ἐκφῐλέω (ekphiléō)
• κᾰτᾰφῐλέω (kataphiléō)
• παιδοφῐλέω (paidophiléō)
• προσφῐλέω (prosphiléō)
• σῠμφῐλέω (sumphiléō)
• ῠ̔περφῐλέω (huperphiléō)
• ῠ̔ποφῐλέω (hupophiléō)
• φῐ́λημᾰ (phílēma)
• φῐλήμη (philḗmē)
• φιλήρετμος (philḗretmos)
• φῐ́λησῐς (phílēsis)
• φῐλητής (philētḗs)
• φῐλητός (philētós)
• φῐλήτωρ (philḗtōr)
• φῐλῐ́ᾱ (philíā)
• φῐ́λτρον (phíltron)
• χωροφῐλέω (khōrophiléō)

 

Descendants

• Greek: φιλώ (filó)
• Pontic Greek: φιλώ (filó)

References

• “φιλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φιλέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “φιλέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• φιλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• φιλέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “φιλέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5368 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible