στρέφω

Ancient Greek

Etymology

Traditionally derived from a Proto-Indo-European *strebʰ- (“twist”), and compared with Proto-West Germanic *stroppōn (“to twist, writhe”).^[1] However, Beekes and Van Beek are skeptical based on a comparison with στρεβλός (streblós, “twisted, crooked”) and its likely cognates displaying β/φ variation (see there for more), and prefer to take the word as Pre-Greek.^[2]

Regardless, English strap (“to fasten”) is cognate, via borrowing from Latin and ultimately Greek.

Verb

στρέφω • (stréphō)

1. (transitive) to twist

Conjugation

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρέφω	στρέφεις	στρέφει	στρέφετον	στρέφετον	στρέφομεν	στρέφετε	στρέφουσῐ(ν)
	subjunctive	στρέφω	στρέφῃς	στρέφῃ	στρέφητον	στρέφητον	στρέφωμεν	στρέφητε	στρέφωσῐ(ν)
	optative	στρέφοιμῐ	στρέφοις	στρέφοι	στρέφοιτον	στρεφοίτην	στρέφοιμεν	στρέφοιτε	στρέφοιεν
	imperative		στρέφε	στρεφέτω	στρέφετον	στρεφέτων		στρέφετε	στρεφόντων
middle/ passive	indicative	στρέφομαι	στρέφῃ, στρέφει	στρέφεται	στρέφεσθον	στρέφεσθον	στρεφόμεθᾰ	στρέφεσθε	στρέφονται
	subjunctive	στρέφωμαι	στρέφῃ	στρέφηται	στρέφησθον	στρέφησθον	στρεφώμεθᾰ	στρέφησθε	στρέφωνται
	optative	στρεφοίμην	στρέφοιο	στρέφοιτο	στρέφοισθον	στρεφοίσθην	στρεφοίμεθᾰ	στρέφοισθε	στρέφοιντο
	imperative		στρέφου	στρεφέσθω	στρέφεσθον	στρεφέσθων		στρέφεσθε	στρεφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στρέφειν				στρέφεσθαι
participle	m	στρέφων				στρεφόμενος
	f	στρέφουσᾰ				στρεφομένη
	n	στρέφον				στρεφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: στρέφω, στρέφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστρεφον	ἔστρεφες	ἔστρεφε(ν)	ἐστρέφετον	ἐστρεφέτην	ἐστρέφομεν	ἐστρέφετε	ἔστρεφον
middle/ passive	indicative	ἐστρεφόμην	ἐστρέφου	ἐστρέφετο	ἐστρέφεσθον	ἐστρεφέσθην	ἐστρεφόμεθᾰ	ἐστρέφεσθε	ἐστρέφοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔστρεφον, ἐστρεφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρέψω	στρέψεις	στρέψει	στρέψετον	στρέψετον	στρέψομεν	στρέψετε	στρέψουσῐ(ν)
	optative	στρέψοιμῐ	στρέψοις	στρέψοι	στρέψοιτον	στρεψοίτην	στρέψοιμεν	στρέψοιτε	στρέψοιεν
middle	indicative	στρέψομαι	στρέψῃ, στρέψει	στρέψεται	στρέψεσθον	στρέψεσθον	στρεψόμεθᾰ	στρέψεσθε	στρέψονται
	optative	στρεψοίμην	στρέψοιο	στρέψοιτο	στρέψοισθον	στρεψοίσθην	στρεψοίμεθᾰ	στρέψοισθε	στρέψοιντο
passive	indicative	στραφήσομαι	στραφήσῃ	στραφήσεται	στραφήσεσθον	στραφήσεσθον	στραφησόμεθᾰ	στραφήσεσθε	στραφήσονται
	optative	στραφησοίμην	στραφήσοιο	στραφήσοιτο	στραφήσοισθον	στραφησοίσθην	στραφησοίμεθᾰ	στραφήσοισθε	στραφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		στρέψειν			στρέψεσθαι		στραφήσεσθαι
participle	m	στρέψων			στρεψόμενος		στραφησόμενος
	f	στρέψουσᾰ			στρεψομένη		στραφησομένη
	n	στρέψον			στρεψόμενον		στραφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: στρέψω, στρέψομαι, στραφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστρεψᾰ	ἔστρεψᾰς	ἔστρεψε(ν)	ἐστρέψᾰτον	ἐστρεψᾰ́την	ἐστρέψᾰμεν	ἐστρέψᾰτε	ἔστρεψᾰν
	subjunctive	στρέψω	στρέψῃς	στρέψῃ	στρέψητον	στρέψητον	στρέψωμεν	στρέψητε	στρέψωσῐ(ν)
	optative	στρέψαιμῐ	στρέψειᾰς, στρέψαις	στρέψειε(ν), στρέψαι	στρέψαιτον	στρεψαίτην	στρέψαιμεν	στρέψαιτε	στρέψειᾰν, στρέψαιεν
	imperative		στρέψον	στρεψᾰ́τω	στρέψᾰτον	στρεψᾰ́των		στρέψᾰτε	στρεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐστρεψᾰ́μην	ἐστρέψω	ἐστρέψᾰτο	ἐστρέψᾰσθον	ἐστρεψᾰ́σθην	ἐστρεψᾰ́μεθᾰ	ἐστρέψᾰσθε	ἐστρέψᾰντο
	subjunctive	στρέψωμαι	στρέψῃ	στρέψηται	στρέψησθον	στρέψησθον	στρεψώμεθᾰ	στρέψησθε	στρέψωνται
	optative	στρεψαίμην	στρέψαιο	στρέψαιτο	στρέψαισθον	στρεψαίσθην	στρεψαίμεθᾰ	στρέψαισθε	στρέψαιντο
	imperative		στρέψαι	στρεψᾰ́σθω	στρέψᾰσθον	στρεψᾰ́σθων		στρέψᾰσθε	στρεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐστράφην	ἐστράφης	ἐστράφη	ἐστράφητον	ἐστραφήτην	ἐστράφημεν	ἐστράφητε	ἐστράφησᾰν
	subjunctive	στραφῶ	στραφῇς	στραφῇ	στραφῆτον	στραφῆτον	στραφῶμεν	στραφῆτε	στραφῶσῐ(ν)
	optative	στραφείην	στραφείης	στραφείη	στραφεῖτον, στραφείητον	στραφείτην, στραφειήτην	στραφεῖμεν, στραφείημεν	στραφεῖτε, στραφείητε	στραφεῖεν, στραφείησᾰν
	imperative		στράφηθῐ	στραφήτω	στράφητον	στραφήτων		στράφητε	στραφέντων
		active			middle		passive
infinitive		στρέψαι			στρέψᾰσθαι		στραφῆναι
participle	m	στρέψᾱς			στρεψᾰ́μενος		στραφείς
	f	στρέψᾱσᾰ			στρεψᾰμένη		στραφεῖσᾰ
	n	στρέψᾰν			στρεψᾰ́μενον		στραφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔστρεψᾰ, ἐστρεψᾰ́μην, ἐστράφην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστρέφθην	ἐστρέφθης	ἐστρέφθη	ἐστρέφθητον	ἐστρεφθήτην	ἐστρέφθημεν	ἐστρέφθητε	ἐστρέφθησᾰν
	subjunctive	στρεφθῶ	στρεφθῇς	στρεφθῇ	στρεφθῆτον	στρεφθῆτον	στρεφθῶμεν	στρεφθῆτε	στρεφθῶσῐ(ν)
	optative	στρεφθείην	στρεφθείης	στρεφθείη	στρεφθεῖτον, στρεφθείητον	στρεφθείτην, στρεφθειήτην	στρεφθεῖμεν, στρεφθείημεν	στρεφθεῖτε, στρεφθείητε	στρεφθεῖεν, στρεφθείησᾰν
	imperative		στρέφθητῐ	στρεφθήτω	στρέφθητον	στρεφθήτων		στρέφθητε	στρεφθέντων
							passive
infinitive							στρεφθῆναι
participle	m						στρεφθείς
	f						στρεφθεῖσᾰ
	n						στρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐστρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστροφᾰ	ἔστροφᾰς	ἔστροφε(ν)	ἐστρόφᾰτον	ἐστρόφᾰτον	ἐστρόφᾰμεν	ἐστρόφᾰτε	ἐστρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐστρόφω	ἐστρόφῃς	ἐστρόφῃ	ἐστρόφητον	ἐστρόφητον	ἐστρόφωμεν	ἐστρόφητε	ἐστρόφωσῐ(ν)
	optative	ἐστρόφοιμῐ, ἐστροφοίην	ἐστρόφοις, ἐστροφοίης	ἐστρόφοι, ἐστροφοίη	ἐστρόφοιτον	ἐστροφοίτην	ἐστρόφοιμεν	ἐστρόφοιτε	ἐστρόφοιεν
	imperative		ἔστροφε	ἐστροφέτω	ἐστρόφετον	ἐστροφέτων		ἐστρόφετε	ἐστροφόντων
middle/ passive	indicative	ἔστραμμαι	ἔστραψαι	ἔστραπται	ἔστραφθον	ἔστραφθον	ἐστράμμεθᾰ	ἔστραφθε	ἐστράφᾰται
	subjunctive	ἐστραμμένος ὦ	ἐστραμμένος ᾖς	ἐστραμμένος ᾖ	ἐστραμμένω ἦτον	ἐστραμμένω ἦτον	ἐστραμμένοι ὦμεν	ἐστραμμένοι ἦτε	ἐστραμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐστραμμένος εἴην	ἐστραμμένος εἴης	ἐστραμμένος εἴη	ἐστραμμένω εἴητον/εἶτον	ἐστραμμένω εἰήτην/εἴτην	ἐστραμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐστραμμένοι εἴητε/εἶτε	ἐστραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔστραψο	ἐστράφθω	ἔστραφθον	ἐστράφθων		ἔστραφθε	ἐστράφθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐστροφέναι				ἐστρᾶφθαι
participle	m	ἐστροφώς				ἐστραμμένος
	f	ἐστροφυῖᾰ				ἐστραμμένη
	n	ἐστροφός				ἐστραμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔστροφᾰ, ἔστραμμαι

Derived terms

• ἀποστρέφω (apostréphō)
• καταστρέφω (katastréphō)
• στρέμμα (strémma)
• στρεπτάριον (streptárion)
• στρεπτήρ (streptḗr)
• στρεπτικός (streptikós)
• στρεπτός (streptós)
• στρέψις (strépsis)
• στροφεύς (stropheús)
• στροφή (strophḗ)
• στρόφιγξ (stróphinx)
• στρόφος (stróphos)

 

References

1. Guus Kroonen (2013) “*struppōn-”, in Alexander Lubotsky, editor, Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 486
2. Beekes, Robert S. P. (2010) “στρέφω, -ομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1413

Further reading

• “στρέφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “στρέφω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• στρέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bend idem, page 73.
  • circle idem, page 132.
  • curl idem, page 190.
  • curve idem, page 191.
  • direct idem, page 226.
  • dodge idem, page 246.
  • fidget idem, page 317.
  • guide idem, page 378.
  • gyrate idem, page 380.
  • prevaricate idem, page 639.
  • radiate idem, page 668.
  • range idem, page 670.
  • revolve idem, page 711.
  • roam idem, page 718.
  • roll idem, page 720.
  • rotate idem, page 722.
  • shift idem, page 765.
  • shuffle idem, page 771.
  • spin idem, page 802.
  • toss idem, page 884.
  • turn idem, page 901.
  • twirl idem, page 904.
  • twist idem, page 904.
  • upside down idem, page 939.
  • wander idem, page 961.
  • wheel idem, page 975.
  • whirl idem, page 976.
  • wrench idem, page 992.
  • wriggle idem, page 993.
  • wring idem, page 993.
  • writhe idem, page 994.
• Woodard, Roger. Scott, David The Textualization of the Greek Alphabet

Greek

Etymology

Probably borrowed from Ancient Greek στρέφω (stréphō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɾe.fo/
• Hyphenation: στρέ‧φω

Verb

στρέφω • (stréfo) (past έστρεψα, passive στρέφομαι)

1. to turn, direct

Conjugation

στρέφω   στρέφομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	στρέφω	στρέψω	στρέφομαι	στραφώ
2 sg	στρέφεις	στρέψεις	στρέφεσαι	στραφείς
3 sg	στρέφει	στρέψει	στρέφεται	στραφεί
1 pl	στρέφουμε, [‑ομε]	στρέψουμε, [‑ομε]	στρεφόμαστε	στραφούμε
2 pl	στρέφετε	στρέψετε	στρέφεστε, στρεφόσαστε	στραφείτε
3 pl	στρέφουν(ε)	στρέψουν(ε)	στρέφονται	στραφούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έστρεφα	έστρεψα	στρεφόμουν(α)	στράφηκα
2 sg	έστρεφες	έστρεψες	στρεφόσουν(α)	στράφηκες
3 sg	έστρεφε	έστρεψε	στρεφόταν(ε)	στράφηκε, {εστράφη}
1 pl	στρέφαμε	στρέψαμε	στρεφόμασταν, (‑όμαστε)	στραφήκαμε
2 pl	στρέφατε	στρέψατε	στρεφόσασταν, (‑όσαστε)	στραφήκατε
3 pl	έστρεφαν, στρέφαν(ε)	έστρεψαν, στρέψαν(ε)	στρέφονταν, (στρεφόντουσαν)	στράφηκαν, στραφήκαν(ε), {εστράφησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα στρέφω ➤	θα στρέψω ➤	θα στρέφομαι ➤	θα στραφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα στρέφεις, …	θα στρέψεις, …	θα στρέφεσαι, …	θα στραφείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … στρέψει   έχω, έχεις, … στραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … στραφεί   είμαι, είσαι, … στραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … στρέψει   είχα, είχες, … στραμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … στραφεί   ήμουν, ήσουν, … στραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … στρέψει   θα έχω, θα έχεις, … στραμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … στραφεί   θα είμαι, θα είσαι, … στραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	στρέφε	στρέψε	—	στρέψου
2 pl	στρέφετε	στρέψτε	στρέφεστε	στραφείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	στρέφοντας ➤		στρεφόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας στρέψει ➤		στραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	στρέψει		στραφεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• στραμμένος (stramménos, “turned towards”, participle)

Related terms

Derivatives

• and see: αντιστρέφω (antistréfo, “to reverse”)
• αναστρέφω (anastréfo, “to turn over, to invert; to tack”)
• ανεμόστροφος (anemóstrofos)
• ανεπιστρεπτί (anepistreptí, “without return”, adverb) (formal)
• αντικειμενοστρεφής (antikeimenostrefís, “object-oriented”)
• αποστρέφω (apostréfo, “turn away”), αποστρέφομαι (apostréfomai, “loath”)
• απόστροφος f (apóstrofos, “apostrohpe”)
• αργόστροφος (argóstrofos)
• αριστερόστροφος (aristeróstrofos)
• αυτοκαταστρέφομαι (aftokatastréfomai)
• βουστροφηδόν (voustrofidón, “boustrophedon”, adverb)
• δεξιόστροφος (dexióstrofos)
• διάστρεμμα n (diástremma)
• διαστρέφω (diastréfo)
• διαστροφή f (diastrofí, “perversion”)
• ενδοστρέφεια f (endostréfeia)
• ενδοστρεφής (endostrefís)
• εξωστρερής (exostrerís)
• εξωστρέφεια f (exostréfeia)
• επιστρέφω (epistréfo, “return”)
• εσωστρέφεια f (esostréfeia)
• εσωστρεφής (esostrefís)
• ευστροφία f (efstrofía)
• εύστροφος (éfstrofos)
• καταστρέφω (katastréfo, “destroy”)
• μεταστρέφω (metastréfo)
• ξανάστροφος (xanástrofos)
• περιστρέφω (peristréfo)
• περίστροφο (perístrofo)
• πολύστροφος (polýstrofos)
• στρέμμα n (strémma)
• στρεμματικός (stremmatikós)
• στρεπτόκοκκος m (streptókokkos, “streptococcus”)
• στρεπτομυκίνη f (streptomykíni, “streptomycin”)
• στρεπτός (streptós)
• στρέψη f (strépsi)
• στρεψόδικος (strepsódikos)
• στρόφαλος m (strófalos)
• στροφέας m (stroféas)
• στροφή f (strofí, “bend, turning”)
• στρόφιγγα f (strófinga)
• στροφοδίνη f (strofodíni)
• στροφόμετρο n (strofómetro)
• -στροφος (-strofos)
• συναναστρέφομαι (synanastréfomai)
• συστρέφω (systréfo)
• υπόστροφος (ypóstrofos)

 

Cognates

• στραβός (stravós)
• στρίβω (strívo, “twist”)
• στριφτός (striftós)
• στρόβιλος (stróvilos, “whirl, whirlwind”)
• στρόβος (stróvos, “whirl”)
• στρόμβος (strómvos, “whirl”)