μελετάω

Ancient Greek

Etymology

From μελέτη (melétē) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.le.tá.ɔː/ → /me.leˈta.o/ → /me.leˈta.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.le.tá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.leˈta.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.leˈta.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.leˈta.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.leˈta.o/

Verb

μελετάω • (meletáō)

1. to care for, attend to [with genitive]
2. (transitive) to attend to, study
3. (transitive) to practice [with infinitive]
4. (intransitive) to practice, exercise, rehearse
5. (transitive) to exercise or train (someone)
6. (Koine) to think about, imagine

Conjugation

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελετᾰ́ω	μελετᾰ́εις	μελετᾰ́ει	μελετᾰ́ετον	μελετᾰ́ετον	μελετᾰ́ομεν	μελετᾰ́ετε	μελετᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	μελετᾰ́ω	μελετᾰ́ῃς	μελετᾰ́ῃ	μελετᾰ́ητον	μελετᾰ́ητον	μελετᾰ́ωμεν	μελετᾰ́ητε	μελετᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	μελετᾰ́οιμῐ	μελετᾰ́οις	μελετᾰ́οι	μελετᾰ́οιτον	μελετᾰοίτην	μελετᾰ́οιμεν	μελετᾰ́οιτε	μελετᾰ́οιεν
	imperative		μελέτᾰε	μελετᾰέτω	μελετᾰ́ετον	μελετᾰέτων		μελετᾰ́ετε	μελετᾰόντων
middle/ passive	indicative	μελετᾰ́ομαι	μελετᾰ́ῃ, μελετᾰ́ει	μελετᾰ́εται	μελετᾰ́εσθον	μελετᾰ́εσθον	μελετᾰόμεθᾰ	μελετᾰ́εσθε	μελετᾰ́ονται
	subjunctive	μελετᾰ́ωμαι	μελετᾰ́ῃ	μελετᾰ́ηται	μελετᾰ́ησθον	μελετᾰ́ησθον	μελετᾰώμεθᾰ	μελετᾰ́ησθε	μελετᾰ́ωνται
	optative	μελετᾰοίμην	μελετᾰ́οιο	μελετᾰ́οιτο	μελετᾰ́οισθον	μελετᾰοίσθην	μελετᾰοίμεθᾰ	μελετᾰ́οισθε	μελετᾰ́οιντο
	imperative		μελετᾰ́ου	μελετᾰέσθω	μελετᾰ́εσθον	μελετᾰέσθων		μελετᾰ́εσθε	μελετᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μελετᾰ́ειν				μελετᾰ́εσθαι
participle	m	μελετᾰ́ων				μελετᾰόμενος
	f	μελετᾰ́ουσᾰ				μελετᾰομένη
	n	μελετᾰ́ον				μελετᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μελετᾰ́ω, μελετᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελετῶ	μελετᾷς	μελετᾷ	μελετᾶτον	μελετᾶτον	μελετῶμεν	μελετᾶτε	μελετῶσῐ(ν)
	subjunctive	μελετῶ	μελετᾷς	μελετᾷ	μελετᾶτον	μελετᾶτον	μελετῶμεν	μελετᾶτε	μελετῶσῐ(ν)
	optative	μελετῴην, μελετῷμῐ	μελετῴης, μελετῷς	μελετῴη, μελετῷ	μελετῷτον, μελετῴητον	μελετῴτην, μελετῳήτην	μελετῷμεν, μελετῴημεν	μελετῷτε, μελετῴητε	μελετῷεν, μελετῴησᾰν
	imperative		μελέτᾱ	μελετᾱ́τω	μελετᾶτον	μελετᾱ́των		μελετᾶτε	μελετώντων
middle/ passive	indicative	μελετῶμαι	μελετᾷ	μελετᾶται	μελετᾶσθον	μελετᾶσθον	μελετώμεθᾰ	μελετᾶσθε	μελετῶνται
	subjunctive	μελετῶμαι	μελετᾷ	μελετᾶται	μελετᾶσθον	μελετᾶσθον	μελετώμεθᾰ	μελετᾶσθε	μελετῶνται
	optative	μελετῴμην	μελετῷο	μελετῷτο	μελετῷσθον	μελετῴσθην	μελετῴμεθᾰ	μελετῷσθε	μελετῷντο
	imperative		μελετῶ	μελετᾱ́σθω	μελετᾶσθον	μελετᾱ́σθων		μελετᾶσθε	μελετᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		μελετᾶν				μελετᾶσθαι
participle	m	μελετῶν				μελετώμενος
	f	μελετῶσᾰ				μελετωμένη
	n	μελετῶν				μελετώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μελετῶ, μελετῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμελέτᾰον	ἐμελέτᾰες	ἐμελέτᾰε(ν)	ἐμελετᾰ́ετον	ἐμελετᾰέτην	ἐμελετᾰ́ομεν	ἐμελετᾰ́ετε	ἐμελέτᾰον
middle/ passive	indicative	ἐμελετᾰόμην	ἐμελετᾰ́ου	ἐμελετᾰ́ετο	ἐμελετᾰ́εσθον	ἐμελετᾰέσθην	ἐμελετᾰόμεθᾰ	ἐμελετᾰ́εσθε	ἐμελετᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμελέτᾰον, ἐμελετᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμελέτων	ἐμελέτᾱς	ἐμελέτᾱ	ἐμελετᾶτον	ἐμελετᾱ́την	ἐμελετῶμεν	ἐμελετᾶτε	ἐμελέτων
middle/ passive	indicative	ἐμελετώμην	ἐμελετῶ	ἐμελετᾶτο	ἐμελετᾶσθον	ἐμελετᾱ́σθην	ἐμελετώμεθᾰ	ἐμελετᾶσθε	ἐμελετῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμελέτων, ἐμελετώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελετήσω	μελετήσεις	μελετήσει	μελετήσετον	μελετήσετον	μελετήσομεν	μελετήσετε	μελετήσουσῐ(ν)
	optative	μελετήσοιμῐ	μελετήσοις	μελετήσοι	μελετήσοιτον	μελετησοίτην	μελετήσοιμεν	μελετήσοιτε	μελετήσοιεν
middle	indicative	μελετήσομαι	μελετήσῃ, μελετήσει	μελετήσεται	μελετήσεσθον	μελετήσεσθον	μελετησόμεθᾰ	μελετήσεσθε	μελετήσονται
	optative	μελετησοίμην	μελετήσοιο	μελετήσοιτο	μελετήσοισθον	μελετησοίσθην	μελετησοίμεθᾰ	μελετήσοισθε	μελετήσοιντο
passive	indicative	μελετηθήσομαι	μελετηθήσῃ	μελετηθήσεται	μελετηθήσεσθον	μελετηθήσεσθον	μελετηθησόμεθᾰ	μελετηθήσεσθε	μελετηθήσονται
	optative	μελετηθησοίμην	μελετηθήσοιο	μελετηθήσοιτο	μελετηθήσοισθον	μελετηθησοίσθην	μελετηθησοίμεθᾰ	μελετηθήσοισθε	μελετηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μελετήσειν			μελετήσεσθαι		μελετηθήσεσθαι
participle	m	μελετήσων			μελετησόμενος		μελετηθησόμενος
	f	μελετήσουσᾰ			μελετησομένη		μελετηθησομένη
	n	μελετῆσον			μελετησόμενον		μελετηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μελετήσω, μελετήσομαι, μελετηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμελέτησᾰ	ἐμελέτησᾰς	ἐμελέτησε(ν)	ἐμελετήσᾰτον	ἐμελετησᾰ́την	ἐμελετήσᾰμεν	ἐμελετήσᾰτε	ἐμελέτησᾰν
	subjunctive	μελετήσω	μελετήσῃς	μελετήσῃ	μελετήσητον	μελετήσητον	μελετήσωμεν	μελετήσητε	μελετήσωσῐ(ν)
	optative	μελετήσαιμῐ	μελετήσειᾰς, μελετήσαις	μελετήσειε(ν), μελετήσαι	μελετήσαιτον	μελετησαίτην	μελετήσαιμεν	μελετήσαιτε	μελετήσειᾰν, μελετήσαιεν
	imperative		μελέτησον	μελετησᾰ́τω	μελετήσᾰτον	μελετησᾰ́των		μελετήσᾰτε	μελετησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμελετησᾰ́μην	ἐμελετήσω	ἐμελετήσᾰτο	ἐμελετήσᾰσθον	ἐμελετησᾰ́σθην	ἐμελετησᾰ́μεθᾰ	ἐμελετήσᾰσθε	ἐμελετήσᾰντο
	subjunctive	μελετήσωμαι	μελετήσῃ	μελετήσηται	μελετήσησθον	μελετήσησθον	μελετησώμεθᾰ	μελετήσησθε	μελετήσωνται
	optative	μελετησαίμην	μελετήσαιο	μελετήσαιτο	μελετήσαισθον	μελετησαίσθην	μελετησαίμεθᾰ	μελετήσαισθε	μελετήσαιντο
	imperative		μελέτησαι	μελετησᾰ́σθω	μελετήσᾰσθον	μελετησᾰ́σθων		μελετήσᾰσθε	μελετησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμελετήθην	ἐμελετήθης	ἐμελετήθη	ἐμελετήθητον	ἐμελετηθήτην	ἐμελετήθημεν	ἐμελετήθητε	ἐμελετήθησᾰν
	subjunctive	μελετηθῶ	μελετηθῇς	μελετηθῇ	μελετηθῆτον	μελετηθῆτον	μελετηθῶμεν	μελετηθῆτε	μελετηθῶσῐ(ν)
	optative	μελετηθείην	μελετηθείης	μελετηθείη	μελετηθεῖτον, μελετηθείητον	μελετηθείτην, μελετηθειήτην	μελετηθεῖμεν, μελετηθείημεν	μελετηθεῖτε, μελετηθείητε	μελετηθεῖεν, μελετηθείησᾰν
	imperative		μελετήθητῐ	μελετηθήτω	μελετήθητον	μελετηθήτων		μελετήθητε	μελετηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μελετῆσαι			μελετήσᾰσθαι		μελετηθῆναι
participle	m	μελετήσᾱς			μελετησᾰ́μενος		μελετηθείς
	f	μελετήσᾱσᾰ			μελετησᾰμένη		μελετηθεῖσᾰ
	n	μελετῆσᾰν			μελετησᾰ́μενον		μελετηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμελέτησᾰ, ἐμελετησᾰ́μην, ἐμελετήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμελέτηκᾰ	μεμελέτηκᾰς	μεμελέτηκε(ν)	μεμελετήκᾰτον	μεμελετήκᾰτον	μεμελετήκᾰμεν	μεμελετήκᾰτε	μεμελετήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμελετήκω	μεμελετήκῃς	μεμελετήκῃ	μεμελετήκητον	μεμελετήκητον	μεμελετήκωμεν	μεμελετήκητε	μεμελετήκωσῐ(ν)
	optative	μεμελετήκοιμῐ, μεμελετηκοίην	μεμελετήκοις, μεμελετηκοίης	μεμελετήκοι, μεμελετηκοίη	μεμελετήκοιτον	μεμελετηκοίτην	μεμελετήκοιμεν	μεμελετήκοιτε	μεμελετήκοιεν
	imperative		μεμελέτηκε	μεμελετηκέτω	μεμελετήκετον	μεμελετηκέτων		μεμελετήκετε	μεμελετηκόντων
middle/ passive	indicative	μεμελέτημαι	μεμελέτησαι	μεμελέτηται	μεμελέτησθον	μεμελέτησθον	μεμελετήμεθᾰ	μεμελέτησθε	μεμελέτηνται
	subjunctive	μεμελετημένος ὦ	μεμελετημένος ᾖς	μεμελετημένος ᾖ	μεμελετημένω ἦτον	μεμελετημένω ἦτον	μεμελετημένοι ὦμεν	μεμελετημένοι ἦτε	μεμελετημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμελετημένος εἴην	μεμελετημένος εἴης	μεμελετημένος εἴη	μεμελετημένω εἴητον/εἶτον	μεμελετημένω εἰήτην/εἴτην	μεμελετημένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμελετημένοι εἴητε/εἶτε	μεμελετημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμελέτησο	μεμελετήσθω	μεμελέτησθον	μεμελετήσθων		μεμελέτησθε	μεμελετήσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμελετηκέναι				μεμελετῆσθαι
participle	m	μεμελετηκώς				μεμελετημένος
	f	μεμελετηκυῖᾰ				μεμελετημένη
	n	μεμελετηκός				μεμελετημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμελέτηκᾰ, μεμελέτημαι

Quotations

• New Testament, Acts of the Apostles 4:25:

  ὁ διὰ στόματος Δαβὶδ τοῦ παιδός σου εἰπών, Ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;

  ho dià stómatos Dabìd toû paidós sou eipṓn, Hinatí ephrúaxan éthnē, kaì laoì emelétēsan kená?

  • Translation by KJV

    Who by the mouth of thy servant David hast said, Why did the heathen rage, and the people imagine vain things?

• New Testament, First Epistle to Timothy 4:15:

  ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.

  taûta meléta, en toútois ísthi, hína sou hē prokopḕ phanerà êi en pâsin.

  • Translation by KJV

    Meditate upon these things; give thyself wholly to them; that thy profiting may appear to all.

Derived terms

• ἐκμελετάω (ekmeletáō)
• ἐμμελετάω (emmeletáō)
• καταμελετάω (katameletáō)
• μελέτημα (melétēma)
• μελετητός (meletētós)
• προμελετάω (promeletáō)
• συμμελετάω (summeletáō)

Descendants

• Greek: μελετάω (meletáo), μελετώ (meletó)
• Medieval Latin: meletō
  • Old Catalan: meldar
    • Catalan: maldar
  • Ladino: מילדאר, meldar

Further reading

• μελετάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μελετάω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “μελετάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G3191 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible