καθολικός

Ancient Greek

Etymology

From κᾰθόλου (kăthólou, “on the whole, in general”) +‎ -ῐκός (-ĭkós, “-ic”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰo.li.kós/ → /ka.θo.liˈkos/ → /ka.θo.liˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰo.li.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰo.liˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/

Adjective

κᾰθολῐκός • (kătholĭkós) m (feminine κᾰθολῐκή, neuter κᾰθολῐκόν); first/second declension

1. general

Inflection

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰθολῐκός kătholĭkós	κᾰθολῐκή kătholĭkḗ	κᾰθολῐκόν kătholĭkón		κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκᾱ́ kătholĭkā́	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ		κᾰθολῐκοί kătholĭkoí	κᾰθολῐκαί kătholĭkaí	κᾰθολῐκᾰ́ kătholĭkắ
Genitive		κᾰθολῐκοῦ kătholĭkoû	κᾰθολῐκῆς kătholĭkês	κᾰθολῐκοῦ kătholĭkoû		κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn	κᾰθολῐκαῖν kătholĭkaîn	κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn		κᾰθολῐκῶν kătholĭkôn	κᾰθολῐκῶν kătholĭkôn	κᾰθολῐκῶν kătholĭkôn
Dative		κᾰθολῐκῷ kătholĭkôi	κᾰθολῐκῇ kătholĭkêi	κᾰθολῐκῷ kătholĭkôi		κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn	κᾰθολῐκαῖν kătholĭkaîn	κᾰθολῐκοῖν kătholĭkoîn		κᾰθολῐκοῖς kătholĭkoîs	κᾰθολῐκαῖς kătholĭkaîs	κᾰθολῐκοῖς kătholĭkoîs
Accusative		κᾰθολῐκόν kătholĭkón	κᾰθολῐκήν kătholĭkḗn	κᾰθολῐκόν kătholĭkón		κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκᾱ́ kătholĭkā́	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ		κᾰθολῐκούς kătholĭkoús	κᾰθολῐκᾱ́ς kătholĭkā́s	κᾰθολῐκᾰ́ kătholĭkắ
Vocative		κᾰθολῐκέ kătholĭké	κᾰθολῐκή kătholĭkḗ	κᾰθολῐκόν kătholĭkón		κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ	κᾰθολῐκᾱ́ kătholĭkā́	κᾰθολῐκώ kătholĭkṓ		κᾰθολῐκοί kătholĭkoí	κᾰθολῐκαί kătholĭkaí	κᾰθολῐκᾰ́ kătholĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰθολῐκῶς kătholĭkôs				κᾰθολῐκώτερος kătholĭkṓteros				κᾰθολῐκώτᾰτος kătholĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of κᾰθολῐκός; κᾰθολῐκή; κᾰθολῐκόν (Attic)

Descendants

• Greek: καθολικός (katholikós)
• → Arabic: كَاثُولِيك (kāṯūlīk)
• → Latin: catholicus (see there for further descendants)

References

• “καθολικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• καθολικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καθολικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Etymology

From Ancient Greek κᾰθολῐκός (kătholĭkós).

Adjective

καθολικός • (katholikós) m (feminine καθολική, neuter καθολικό)

1. universal
2. catholic

Declension

Declension of καθολικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικός (katholikós)	καθολική (katholikí)	καθολικό (katholikó)		καθολικοί (katholikoí)	καθολικές (katholikés)	καθολικά (katholiká)
genitive	καθολικού (katholikoú)	καθολικής (katholikís)	καθολικού (katholikoú)		καθολικών (katholikón)	καθολικών (katholikón)	καθολικών (katholikón)
accusative	καθολικό (katholikó)	καθολική (katholikí)	καθολικό (katholikó)		καθολικούς (katholikoús)	καθολικές (katholikés)	καθολικά (katholiká)
vocative	καθολικέ (katholiké)	καθολική (katholikí)	καθολικό (katholikó)		καθολικοί (katholikoí)	καθολικές (katholikés)	καθολικά (katholiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καθολικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καθολικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative καθολικότερος (katholikóteros) καθολικότερη (katholikóteri) καθολικότερο (katholikótero) καθολικότεροι (katholikóteroi) καθολικότερες (katholikóteres) καθολικότερα (katholikótera) genitive καθολικότερου (katholikóterou) καθολικότερης (katholikóteris) καθολικότερου (katholikóterou) καθολικότερων (katholikóteron) καθολικότερων (katholikóteron) καθολικότερων (katholikóteron) accusative καθολικότερο (katholikótero) καθολικότερη (katholikóteri) καθολικότερο (katholikótero) καθολικότερους (katholikóterous) καθολικότερες (katholikóteres) καθολικότερα (katholikótera) vocative καθολικότερε (katholikótere) καθολικότερη (katholikóteri) καθολικότερο (katholikótero) καθολικότεροι (katholikóteroi) καθολικότερες (katholikóteres) καθολικότερα (katholikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο καθολικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative καθολικότατος (katholikótatos) καθολικότατη (katholikótati) καθολικότατο (katholikótato) καθολικότατοι (katholikótatoi) καθολικότατες (katholikótates) καθολικότατα (katholikótata) genitive καθολικότατου (katholikótatou) καθολικότατης (katholikótatis) καθολικότατου (katholikótatou) καθολικότατων (katholikótaton) καθολικότατων (katholikótaton) καθολικότατων (katholikótaton) accusative καθολικότατο (katholikótato) καθολικότατη (katholikótati) καθολικότατο (katholikótato) καθολικότατους (katholikótatous) καθολικότατες (katholikótates) καθολικότατα (katholikótata) vocative καθολικότατε (katholikótate) καθολικότατη (katholikótati) καθολικότατο (katholikótato) καθολικότατοι (katholikótatoi) καθολικότατες (katholikótates) καθολικότατα (katholikótata)

Related terms

• καθολικό n (katholikó, “part of a church; ledger”)