βλάστηση

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek βλάστησις (blástēsis).^[1] By surface analysis, βλάστη- (stem of βλασταίνω (vlastaíno)) +‎ -ση (-si).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvla.sti.si/
• Hyphenation: βλά‧στη‧ση

Noun

βλάστηση • (vlástisi) f

1. vegetation (plants, taken collectively)
2. vegetation (the act or process of vegetating, or growing as a plant does; vegetable growth)
3. germination (the process of germinating; the beginning of vegetation or growth from a seed or spore)

Declension

Declension of βλάστηση

	singular	plural
nominative	βλάστηση (vlástisi)	βλαστήσεις (vlastíseis)
genitive	βλάστησης (vlástisis)	βλαστήσεων (vlastíseon)
accusative	βλάστηση (vlástisi)	βλαστήσεις (vlastíseis)
vocative	βλάστηση (vlástisi)	βλαστήσεις (vlastíseis)

Older or formal genitive singular: βλαστήσεως (vlastíseos)

Related terms

• βλασταίνω (vlastaíno)
• βλαστάρι n (vlastári)
• βλάστημα n (vlástima)
• βλαστός m (vlastós)

 

References

1. βλάστηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

• βλάστηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el