αποτροπιασμός

Greek

Noun

αποτροπιασμός • (apotropiasmós) m (plural αποτροπιασμοί)

1. revulsion, repugnance, abhorrence

Declension

Declension of αποτροπιασμός

	singular	plural
nominative	αποτροπιασμός (apotropiasmós)	αποτροπιασμοί (apotropiasmoí)
genitive	αποτροπιασμού (apotropiasmoú)	αποτροπιασμών (apotropiasmón)
accusative	αποτροπιασμό (apotropiasmó)	αποτροπιασμούς (apotropiasmoús)
vocative	αποτροπιασμέ (apotropiasmé)	αποτροπιασμοί (apotropiasmoí)

Related terms

• see: αποτροπή f (apotropí, “deterrence, prevention”)

Further reading

• αποτροπιασμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language