απογοήτευση

Greek

Etymology

From απογοητεύω (apogoïtévo) +‎ -ση (-si).

Noun

απογοήτευση • (apogoḯtefsi) f (plural απογοητεύσεις)

1. disappointment

Declension

Declension of απογοήτευση

	singular	plural
nominative	απογοήτευση (apogoḯtefsi)	απογοητεύσεις (apogoïtéfseis)
genitive	απογοήτευσης (apogoḯtefsis)	απογοητεύσεων (apogoïtéfseon)
accusative	απογοήτευση (apogoḯtefsi)	απογοητεύσεις (apogoïtéfseis)
vocative	απογοήτευση (apogoḯtefsi)	απογοητεύσεις (apogoïtéfseis)

Older or formal genitive singular: απογοητεύσεως (apogoïtéfseos)

Related terms

• see: απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)

Further reading

• απογοήτευση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language