αγανάκτηση
From Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
From Ancient Greek ἀγανάκτησις (aganáktēsis).
αγανάκτηση • (aganáktisi) f (uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | αγανάκτηση (aganáktisi) |
genitive | αγανάκτησης (aganáktisis) |
accusative | αγανάκτηση (aganáktisi) |
vocative | αγανάκτηση (aganáktisi) |
Older or formal genitive singular: αγανακτήσεως (aganaktíseos)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.