úirí

See also: uirí

Irish

Alternative forms

• uirghe
• uirí

Etymology

From Middle Irish uirge (“testicle”), from Proto-Celtic *orgyā, from Proto-Indo-European *h₁órǵʰis. Cognates include Ancient Greek ὄρχις (órkhis), Old Armenian որձիք (orjikʻ, “testicles”), Avestan 𐬆𐬭𐬆𐬰𐬌 (ər^əzi), and Hittite [script needed] (arkiš).

Noun

úirí f (genitive singular úirí, nominative plural úiríocha)

1. (anatomy) testis, testicle

Declension

Declension of úirí (fourth declension)

bare forms case singular plural nominative úirí úiríocha vocative a úirí a úiríocha genitive úirí úiríocha dative úirí úiríocha forms with the definite article case singular plural nominative an úirí na húiríocha genitive na húirí na n-úiríocha dative leis an úirí don úirí leis na húiríocha

Synonyms

• magairle m

Mutation

Mutated forms of úirí

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
úirí	n-úirí	húirí	t-úirí

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “úirí”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “uirge”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language