Daniel Czapliński

Daniel Czapliński, a Polish noble of Drogosław coat of arms. He was a deputy starosta of Chyhyryn and a rotmistrz in the forces of the Polish–Lithuanian Commonwealth. He is best known as a personal foe of Bohdan Khmelnytsky with whom he got into a dispute over property and Khmelnytsky's wife - Helena Chmielnicka, the so-called "Helen of the steppe" (this is what Franciszek Rawita-Gawroński called her because of the conflict).^[1] Czapliński seduced Chmielnicki's wife, tried to kill his son, and organized an assassination attempt on Khmelnytsky.^[2] This is sometimes seen as one of the main trigger of the Khmelnytsky Uprising.

Daniel Czapliński
Born	< 1640
Died	1660
Spouse	Helena Czaplińska

Drogosław Coat of Arms
Coat of arms of Daniel Czapliński, Drogosław

In 1649, during the uprising, he took part in the defense of Zbarazh (1649) and the Battle of Berestechko (1651). In 1653 he was elected as the deputy to the Crown Tribunal from Lublin.

In popular culture

He was portrayed by Henryk Sienkiewicz in With Fire and Sword (Ogniem i mieczem). In the movie adaptation of the novel he was played by Jerzy Bończak.

General bibliography

• J. Kaczmarczyk, Bohdan Chmielnicki, Łódź 1988, s. 39–40.

External links

References

1. Bohdan Chmielnicki do elekcyi Jana Kazimierza, Lwów 1906, s. 146. Historia ta jest powszechnie znana i utrwalona zarówno przez późniejsze przekazy pamiętnikarskie, jak też przez historiografię przedmiotu i literaturę piękną. Czy jednak była prawdziwa? Czy nie została spreparowana w wiele lat po opisywanych wydarzeniach przez siedemnastowiecznych plotkarzy, którzy starali się wyjaśnić niejasne dla nich przyczyny osobistej tragedii przywódcy Kozaków, skłóconego zarówno z Czaplińskim, jak i ze swoją drugą żoną, notabene zabraną właśnie Czaplińskiemu, z którym była zamężna? (Władysław Serczyk, Na płonącej Ukrainie – dzieje kozaczyzny (1648–1651) Warszawa 1998, s. 41).
2. Description of the attack from Khmelnytsky's own account: Jechałem w kupie z pułkownikiem swojem. Zajechawszy mnie z tyłu, między wsią, w polu jeden żołnierz p. Daszewski, ciął mnie umyślnie szablą po szyjej, a że była u mnie misiurka, rozciął mi oną misiurkę na dłoń wszerz (...) Wymowę uczynił: „Jam – powiada – rozumiał, że to Tatarzyn”. A obok w wojsku z panami jechałem. Jeśliż to nie czyja umyślna sprawa? Quote from: W. Biernacki Żółte Wody, Korsuń 1648, Bellona, Warszawa 2004.