χημική ένωση From Wikipedia, the free encyclopedia
Η χλωροκίνη είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται κυρίως για την πρόληψη και τη θεραπεία της ελονοσίας σε περιοχές όπου η ελονοσία παραμένει ευαίσθητη στις επιπτώσεις της.[1] Ορισμένοι τύποι ελονοσίας, ανθεκτικά στελέχη και περίπλοκες περιπτώσεις συνήθως απαιτούν διαφορετικά ή πρόσθετα φάρμακα. Η χλωροκίνη χρησιμοποιείται επίσης περιστασιακά στην αμοιβάδωση που εμφανίζεται έξω από το έντερο, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα και τον ερυθηματώδη λύκο. Αν και δεν έχει μελετηθεί επίσημα κατά την εγκυμοσύνη, φαίνεται ασφαλές[2] Μελετάται επίσης για τη θεραπεία του COVID-19 από το 2020.[3] Λαμβάνεται από το στόμα.
Ονομασία IUPAC | |
---|---|
(RS)-N-(7-chloroquinolin-4-yl)-N,N-diethyl-pentane-1,4-diamine | |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Aralen, άλλες |
AHFS/Drugs.com | monograph |
Δεδομένα άδειας |
|
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Μεταβολισμός | Ήπαρ |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 1-2 μήνες |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 54-05-7 |
Κωδικός ATC | P01BA01 |
PubChem | CID 2719 |
IUPHAR/BPS | 5535 |
DrugBank | DB00608 |
ChemSpider | 2618 |
UNII | 886U3H6UFF |
KEGG | D02366 |
ChEBI | CHEBI:3638 |
ChEMBL | CHEMBL76 |
NIAID ChemDB | 000733 |
Συνώνυμα | Chloroquine phosphate |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C18H26ClN3 |
Μοριακή μάζα | 319.872 |
Clc1cc2nccc(c2cc1)NC(C)CCCN(CC)CC | |
InChI=1S/C18H26ClN3/c1-4-22(5-2)12-6-7-14(3)21-17-10-11-20-18-13-15(19)8-9-16(17)18/h8-11,13-14H,4-7,12H2,1-3H3,(H,20,21) Key:WHTVZRBIWZFKQO-UHFFFAOYSA-N | |
(verify) |
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν μυϊκά προβλήματα, απώλεια όρεξης, διάρροια και δερματικό εξάνθημα.[1] Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν προβλήματα όρασης, μυϊκής βλάβης, σπασμών και χαμηλών επιπέδων κυττάρων στο αίμα.[4] Η χλωροκίνη είναι μέλος της κατηγορίας φαρμάκων 4-αμινοκινολίνης. Ως ανθελονοσιακό, δρα εναντίον της ασεξουαλικής μορφής του παρασίτου της ελονοσίας στο στάδιο του κύκλου ζωής του εντός των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το πώς λειτουργεί στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και στον ερυθηματώδη λύκο είναι ασαφές.[1]
Η χλωροκίνη ανακαλύφθηκε το 1934 από τον Χανς Άντερσαγκ.[5][6] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[7] Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο.[1]
Η χλωροκίνη έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία και την πρόληψη της ελονοσίας από Plasmodium vivax, P. ovale και P. malariae. Γενικά δεν χρησιμοποιείται για το Plasmodium falciparum καθώς υπάρχει ευρεία αντίσταση σε αυτό.[8][9]
Η χλωροκίνη έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς σε μαζικές χορηγήσεις φαρμάκων, οι οποίες μπορεί να συνέβαλαν στην εμφάνιση και εξάπλωση της αντίστασης. Συνιστάται να ελέγξετε εάν η χλωροκίνη εξακολουθεί να είναι αποτελεσματική στην περιοχή πριν από τη χρήση.[10] Σε περιοχές όπου υπάρχει αντίσταση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα ανθελονοσιακά, όπως η μεφλοκίνη ή η ατοβακόνη. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων προτείνουν την καταπολέμηση της ελονοσίας μόνο με χλωροκίνη, λόγω αποτελεσματικότερων συνδυασμών.[11]
Κατά τη θεραπεία του αμοιβαδικού ηπατικού αποστήματος, η χλωροκίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί ή επιπλέον με άλλα φάρμακα σε περίπτωση αποτυχίας βελτίωσης με μετρονιδαζόλη ή άλλη νιτροϊμιδαζόλη εντός 5 ημερών ή δυσανεξία στη μετρονιδαζόλη ή στη νιτροϊμιδαζόλη.[12]
Καθώς καταστέλλει ήπια το ανοσοποιητικό σύστημα, η χλωροκίνη χρησιμοποιείται σε ορισμένες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και έχει ένδειξη εκτός ετικέτας για τον ερυθηματώδη λύκο.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.