Τροχιακή ταχύτητα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τόσο στην Αστρονομία όσο και στην Αστροναυτική με τον όρο τροχιακή ταχύτητα χαρακτηρίζεται η ελάχιστη απαιτούμενη ταχύτητα με την οποία ένα ουράνιο σώμα (ένας φυσικός ή τεχνητός δορυφόρος αντίστοιχα, ή ένας πλανήτης ή ένας αστέρας που είναι μέλος ενός αστρικού συστήματος) περιφέρεται ασφαλώς γύρω από το βαρύκεντρο ενός συστήματος, συνήθως γύρω από ένα σώμα μεγαλύτερης μάζας, έτσι ώστε να διατηρεί την τροχιά του. Η τροχιακή ταχύτητα ενός αντικειμένου μεταβάλλεται συνεχώς, σύμφωνα με τον δεύτερο νόμο του Κέπλερ. Για παράδειγμα, έχει υπολογιστεί ότι η μέση τροχιακή ταχύτητα της Γης, δηλαδή η ταχύτητα με την οποία η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, ανέρχεται σε περίπου 30 km/s ή, πιο συγκεκριμένα, σε 29,78 km/s. Όταν ένα σώμα του Ηλιακού Συστήματος βρεθεί στο αφήλιο ή στο περιήλιο της τροχιάς του, τότε η τροχιακή ταχύτητα του αγγίζει την ελάχιστη ή μέγιστη τιμή της αντίστοιχα.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Είναι γεγονός πως η αδράνεια του κινουμένου σώματος κατατείνει προς μια ευθύγραμμη πορεία του, ενώ η βαρυτική έλξη το έλκει προς τα κάτω. Συνεπώς η κυκλική ή ελλειπτική τροχιά που τελικά διαγράφει το κινούμενο σώμα είναι αποτέλεσμα της ισορροπίας που επέρχεται μεταξύ της αδράνειας και της βαρύτητας.