From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Αυτό (αγγλικά: IT) είναι αμερικανικό μυθιστόρημα τρόμου του Στίβεν Κινγκ, που κυκλοφόρησε το 1986. Είναι το 22ο βιβλίο του και το 18ο μυθιστόρημα του. Εξιστορεί τις εμπειρίες επτά παιδιών που ζουν στη φανταστική πόλη Ντέρι, καθώς τρομοκρατούνται από μια οντότητα που εκμεταλλεύεται τους φόβους των θυμάτων της για να συγκαλύψει τον εαυτό της ενώ κυνηγάει τη λεία της. Το Αυτό εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή ενός κλόουν για να προσελκύσει το προτιμώμενο θήραμα, το οποίο είναι συνήθως μικρά παιδιά.[2]
Εξώφυλλο πρώτης έκδοσης. | |
Συγγραφέας | Στίβεν Κινγκ |
---|---|
Τίτλος | It |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 15 Σεπτεμβρίου 1986 |
Μορφή | Τρόμος θρίλερ ιστορία ενηλικίωσης |
Χαρακτήρες | Dan McClintock |
Τόπος | Derry |
Βραβεία | Focus, World Fantasy |
LC Class | OL81613W[1] |
Πρώτη έκδοση | Qanun |
Προηγούμενο | The Talisman |
Αριθμός Σελίδων | 1.504 |
δεδομένα ( ) |
Το μυθιστόρημα εξελίσσεται μέσα από αφηγήσεις που εναλλάσσονται μεταξύ δύο περιόδων και χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό τρίτο πρόσωπο. Ασχολείται με θέματα σημαντικά για τον συγγραφέα, όπως τη δύναμη της μνήμης, τη δύναμη της ενωμένης ομάδας, την επίδραση των τραυμάτων της παιδικής ηλικίας στην ενηλικίωση και η υπερνίκηση του κακού μέσω αμοιβαίας εμπιστοσύνης και θυσίας.
Ο Κινγκ δήλωσε ότι την πρώτη φορά που συνέλαβε την ιστορία ήταν το 1978 και άρχισε να δουλεύει πάνω σε αυτήν για τέσσερα χρόνια, από τον Σεπτέμβριο του 1981 έως τον Δεκέμβριο του 1985. Επίσης, δήλωσε ότι αρχικά ήθελε ο βασικός χαρακτήρας του βιβλίου να είναι ένα τρολ, όπως αυτό στην παιδική ιστορία Three Billy Goats Gruff. Ήθελε επίσης η πλοκή να συνυφάνει τις ιστορίες των παιδιών και των ενηλίκων που έγιναν.[3][4]
Το μυθιστόρημα κέρδισε το Βρετανικό Βραβείο Φαντασίας το 1987 και έλαβε υποψηφιότητες για τα βραβεία Locus και World Fantasy το ίδιο έτος.[5] Συμπεριελήφθη σε αρκετές λίστες των καλύτερων μυθιστορημάτων του αιώνα και της χιλιετίας, θεωρείται το πιο επιτυχημένο βιβλίο στις Ηνωμένες Πολιτείες για το 1986,[6] ενώ πούλησε περισσότερα από δυόμισι εκατομμύρια αντίτυπα μέσα σε ένα χρόνο μετά τη δημοσίευση του.
Το 1990 κυκλοφόρησε μία μίνι-σειρά χωρισμένη σε δύο τμήματα σε σκηνοθεσία Τόμι Λι Γουάλας, ενώ το 2017 κυκλοφόρησε η ταινία IT: Chapter One, σκηνοθετημένη από τον Άντι Μουσκέτι. Τον Αύγουστο του 2018 αναμένεται να ξεκινήσουν τα γυρίσματα του δεύτερου μέρους της ταινίας, η οποία θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2019.[7][8]
Κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας στο Ντέρι, ο έξαχρονος Τζόρτζι Ντένμπροου κυνηγάει ένα χάρτινο καράβακι που αρμενίζει σε ένα πλημμυρισμένο από τη βροχή ρείθρο. Το καραβάκι παρασέρνεται από τα νερά της καταιγίδας και καταλήγει μέσα σε έναν υπόνομο. Κοιτάζοντας μέσα στον υπόνομο, ο Τζόρτζι βλέπει δύο λαμπερά κίτρινα μάτια. Κατάπληκτος ο Τζόρτζι βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν άνδρα που είναι ντυμένος με μία ασημένια στολή κλόουν και αυτοαποκαλείται Μπομπ Γκρέι, γνωστός και ως Πένιγουαιζ. Ο Πένιγουαιζ προσφέρει στον Τζόρτζι ένα μπαλόνι το οποίο αρνείται. Ωστόσο ο κλόουν προσελκύει τον Τζόρτζι να έρθει πιο κοντά στον υπόνομο για να πάρει το καραβάκι του και στη συνέχεια του ακρωτηριάζει με μία δαγκωνιά το χέρι του, αφήνοντας το αγόρι να αιμορραγεί μέχρι θανάτου.[9]
Τον επόμενο Ιούνιο, ο Μπέντζαμιν "Μπεν" Χάνσκομ, ένα υπέρβαρο αγόρι έντεκα ετών, παρενοχλείται από μια συμμορία νταήδων του σχολείου του, με αρχηγό τον Χένρι Μπάουερς. Την τελευταία μέρα του σχολείου, ο Μπεν κρύβεται στον χερσότοπο, προσπαθώντας να τους αποφύγει. Εκεί συναντά τον Έντουαρτ "Έντι" Κάσπμπρακ και τον Γουίλιαμ "Μπιλ" Ντένμπροου, ο μεγαλύτερος αδελφός του Τζόρτζι, που υποφέρει από τραύλισμα. Την παρέα συμπληρώνουν αργότερα οι Ρίτσαρντ "Ρίτσι" Τόζιερ, Στάνλεϊ "Σταν" Γιούρις και Μπέβερλι "Μπεβ" Μαρς, και ονομάζουν την παρέα τους, Λέσχη των Χαμένων.[10]
Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει, οι Χαμένοι συνειδητοποιούν ότι κάθε ένας από αυτούς είχε μια συνάντηση με μια εξωγήινη, απόκοσμη οντότητα που παίρνει τη μορφή του μεγαλύτερου φόβου τους: ο Μπεν μία μούμια,[11] ο Έντι έναν λεπρό,[12] ο Μπιλ το φάντασμα του Τζόρτζι,[13] ο Ρίτσι έναν λυκάνθρωπο, ο Σταν δυο πνιγμένα αγόρια ενώ στη Μπέβερλι δεν είχε κάποια υπόσταση, ένας πίδακας αίματος πετάχτηκε από το σιφώνι του νιπτήρα της.[14] Λόγω της άγνωστης προέλευσης του τέρατος, οι Χαμένοι αναφέρονται στο πλάσμα ως το Αυτό και το συνδέουν με μια σειρά πρόσφατων δολοφονιών παιδιών.
Εν τω μεταξύ, ένας ολοένα πιο ανισόρροπος και σαδιστικός Χένρι Μπάουερς, αρχίζει να επικεντρώνει την προσοχή του στον Αφροαμερικανό γείτονά του, Μάικλ "Μάικ" Χάνλον και τον πατέρα του. Ο Χένρι και η συμμορία του κυνηγούν τον Μάικ, που συναντιέται και σώζεται από τους Χαμένους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τους νταήδες πετροβολώντας τους.[15] Ο Χένρι ηττημένος, ορκίζεται εκδίκηση, ενώ ο Μάικ εντάσσεται πλέον στη Λέσχη των Χαμένων. Τους αποκαλύπτει ότι το Αυτό του επιτέθηκε με τη μορφή ενός σαρκοφάγου πουλιού. Τους δείχνει το λεύκωμα του πατέρα του, γεμάτο παλιές φωτογραφίες του Ντέρι, με το οποίο συνειδητοποιούν ότι το Αυτό υπάρχει για εκατοντάδες χρόνια. Υποψιάζονται ότι έχει τον έλεγχο του Ντέρι, λόγω του μεγάλου αριθμού των ανεξιχνίαστων εξαφανίσεων που παραβλέπονται ή φαίνονται ξεχασμένες από τους ενήλικες της πόλης.[16]
Μετά από κι άλλες συναντήσεις με την Πένιγουαιζ, οι Χαμένοι κατασκευάζουν μια αυτοσχέδια «τρύπα καπνού» (χρησιμοποιούνταν από Ιθαγενείς Αμερικανούς για τελετουργική χρήση με σκοπό να δουν οράματα), την οποία χρησιμοποιούν για να οραματιστούν την προέλευση Του. Με αυτόν τον τρόπο ανακαλύπτουν ότι ήρθε στο Ντέρι πριν από εκατομμύρια χρόνια από έναν αστεροειδή, και ότι πέφτει σε λήθαργο για 27 χρόνια, κάτω από τους υπονόμους της πόλης. Ξυπνάει συνήθως μετά από κάποιο είδος τρομερού γεγονότος ή τραγωδίας, για 12 - 16 μήνες και για να τραφεί από παιδιά.[17] Στα τέλη του Ιουλίου, ο Έντι νοσηλεύεται μετά από μια επίθεση από τον Χένρι και τους φίλους του. Κατασκοπεύοντας τους, η Μπέβερλι βλέπει έναν από τους φίλους του Χένρι, τον Πάτρικ Χόκστετερ, να σκοτώνεται από το Αυτό με τη μορφή ιπτάμενων αιμοβόρων βδελλών.[18]
Σε αυτό το σημείο υπάρχει αφηγηματική αλλαγή και το Αυτό ενημερώνει τον αναγνώστη ότι αρχικά ζούσε σε ένα κενό μεταξύ του σύμπαντος μας και άλλων συμπάντων. Καυχιέται στον αναγνώστη ότι είναι ανώτερο ον από οποιοδήποτε άλλο στη Γη, και επιβεβαιώνει ότι επιλέγει να κυνηγάει παιδιά επειδή πιστεύει ότι οι φόβοι τους είναι πιο εύκολο να ερμηνευτούν και να αποκτήσουν υλική υπόσταση.[19] Επιτίθεται στους τρεις νταήδες με τη μορφή του Φρανκενστάιν. Ο Χένρι, χάνοντας όλο και πιο πολύ τα λογικά του, καταδιώκει τους Χαμένους και χάνεται. Τελικά βγαίνει από τους υπονόμους σε ένα κοντινό ποτάμι και κατηγορείται για όλες τις δολοφονίες των παιδιών. Εν τω μεταξύ, οι Χαμένοι βρίσκουν το Αυτό στη φωλιά του. Ο Μπιλ ανακαλύπτει την «Τελετουργία του Τσαντ», ένα αρχαίο τελετουργικό που του επιτρέπει να εισέλθει στο Macroverse για να Το αντιμετωπίσει. Κατά τη διάρκεια της τελετουργίας, ο Μπιλ συναντά τη «Χελώνα», τον δημιουργό του σύμπαντος, ο οποίος δημιούργησε το Αυτό και του εξηγεί ότι μπορεί να Το νικήσει μόνο κατά τη διάρκεια μιας «μάχης της βούλησης».
Ο Μπιλ εισέρχεται στο μυαλό του τέρατος μέσα από το τελετουργικό του Τσαντ και ανακαλύπτει ότι η αληθινή του μορφή είναι μια μάζα καταστρεπτικών πορτοκαλί φώτων που αναφέρόνται ως «Νεκρόφωτα». Με τη βοήθεια της Χελώνας, ο Μπιλ καταφέρναι να Το νικήσει και να το στείλει πίσω στον λήθαργο του.[20] Μετά τη μάχη, οι Χαμένοι χάνονται στα αποχετευτικά συστήματα της πόλης, έως ότου η Μπέβελι έρχεται σε σεξουαλική επαφή με όλα τα αγόρια, προκειμένου να συνδέσουν την παιδική ηλικία με την ενηλικιότητα και να φέρουν την ενότητα πίσω στην ομάδα.[21] Στη συνέχεια δίνουν όρκο αίματος κόβοντας τις παλάμες τους, να επιστρέψουν στο Ντέρι αν το Αυτό επανέλθει στο μέλλον.
Τον Ιούλιο του 1984 στο Ντέρι, τρεις νεαροί επιτέθηκαν σε έναν νεαρό ομοφυλόφιλο άνδρα ονόματι Άντριαν Μελόν και τον έριξαν κάτω από γέφυρα. Συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για δολοφονία όταν βρέθηκε το ακρωτηριασμένο πτώμα του Μελόν. Ένας από τους δολοφόνους ισχυρίζεται ότι είδε έναν κλόουν ντυμένο με ασημένιο κοστούμι, να σκοτώνει τον Μελόν κάτω από τη γέφυρα.[22]
Όταν μια νέα σειρά παιδικών δολοφονιών συμβαίνει στο Ντέρι για άλλη μια φορά, ο ενήλικος Μάικ Χάνλον, ο μόνος από τους Χαμένους που παρέμεινε στο Ντέρι, καλεί τους έξι φίλους του, οι οποίοι τώρα βρίσκονται στην ηλικία των τριάντα ετών, και τους υπενθυμίζει την υπόσχεσή που είχαν δώσει. Ο Μπιλ Ντένμπροου είναι ένας επιτυχημένος συγγραφέας τρόμου που ζει στην Αγγλία με τη σύζυγό του, την Όντρα. Η Μπέβερλι Μαρς είναι σχεδιάστρια μόδας στο Σικάγο και παντρεμένη με έναν βίαιο άνδρα που ονομάζεται Τομ Ρόγκαν. Ο Έντι Κάσπμπρακ μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου διαχειρίζεται μια εταιρεία ενοικίασης λιμουζινών και παντρεύτηκε μια υστερική γυναίκα, παρόμοια με τη καταπιεστική μητέρα του. Ο Ρίτσι Τόζιερ ζει στο Λος Άντζελες και εργάζεται ως ντι τζέι. Ο Μπεν Χάνσκομ έχει αδυνατίσει και είναι ένας επιτυχημένος αρχιτέκτονας, που ζει στη Νεμπράσκα. Ο Σταν Γιούρις είναι πλέον, ένας πλούσιος λογιστής που κατοικεί στην Ατλάντα της Τζόρτζιας.[23]
Όλοι εκτός από τον Σταν, συμφωνούν απρόθυμα να επιστρέψουν στο Ντέρι.[24] Μετά το τηλεφώνημα του Μάικ, ο Σταν είναι τόσο τρομοκρατημένος να αντιμετωπίσει για άλλη μία φορά το Αυτό και αυτοκτονεί τρυπώντας τους καρπούς του στην μπανιέρα του σπιτιού του, ενώ γράφει στον τοίχο με το δικό του αίμα, ΙT. Ο Τομ αρνείται να αφήσει την Μπέβερλι να πάει και προσπαθεί να τη χτυπήσει, αλλά του επιτίθεται πρώτα αυτή, προκαλώντας του σοβαρούς τραυματισμούς.[25] Οι πέντε επιστρέφουν στο Ντέρι, μη γνωρίζοντας γιατί το κάνουν, θυμούμενοι μόνο τον απόλυτο τρόμο και την υπόσχεσή τους να επιστρέψουν.
Οι Χαμένοι συναντιούνται και ο Μάικ τους θυμίζει ότι το Αυτό ξυπνάει περίπου κάθε 27 χρόνια για 12 - 16 μήνες, τρώγοντας παιδιά πριν ξανακοιμηθεί. Η ομάδα αποφασίζει να Το σκοτώσει μία για πάντα. Κατόπιν πρότασης του Μάικ, καθένας τους διερευνά διάφορα μέρη του Ντέρι προκειμένου να επαναφέρουν αναμνήσεις από τα παιδικά τους χρόνια. Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης, οι Έντι, Ρίτσι, Μπέβερλι και Μπεν έρχονται αντιμέτωποι με κάποιες μορφές Του (στον Έντι ως ένας λεπρός Βελκ Χάγκινς, στον Ρίτσι ως ένα ζωντανό άγαλμα, στην Μπέβερλι ως μάγισσα από το Χάνσελ και Γκρέτελ και στον Μπεν ως Δράκουλας. Ο Μπιλ βρίσκει το ποδήλατο που είχε όταν ήταν μικρός, τον Σίλβερ, και το φέρνει στο σπίτι του Μάικ.[26]
Τρεις άλλοι άνθρωποι καταφθάνουν επίσης στην πόλη: η Όντρα, που ανησυχεί για τον Μπιλ, ο Τομ, που σκοπεύει να σκοτώσει την Μπέβερλι και ο Χένρι Μπάουερς, που έχει δραπετεύσει από ένα ψυχιατρικό άσυλο με τη βοήθεια του Αυτό. Ο Μάικ και ο Χένρι έχουν μια βίαιη αντιπαράθεση στη βιβλιοθήκη. Ο Μάικ σχεδόν σκοτώνεται, ωστόσο ο Χένρι δραπετεύει αν και τραυματίζεται σοβαρά. Ο Χένρι οδηγείται στο ξενοδοχείο από το Αυτό και επιτίθεται στον Έντι, σπάζοντας του το χέρι για ακόμα μια φορά, αλλά στο τέλος του καβγά, ο Χένρι σκοτώνεται.[27]
Το Αυτό προστάζει τον Τομ να απαγάγει την Όντρα. Ο Τόμ φέρνει την Όντρα στη φωλιά Του. Όταν βλέπουν την αληθινή Του μορφή, η Όντρα γίνεται κατατονική ενώ ο Τομ πέφτει νεκρός από το σοκ. Οι Μπιλ, Μπεν, Μπέβερλι, Ρίτσι και Έντι διαισθάνονται ότι ο Μάικ είναι κοντά στον θάνατο και συνειδητοποιούν ότι έρχονται ξανά αντιμέτωποι με το Αυτό. Κατεβαίνουν στα αποχετευτικά δίκτυα, φτάνουν στη φωλιά του και το βρίσκουν στη μορφή μιας γιγαντιαίας αράχνης ξανά. Ο Μπιλ και ο Ρίτσι εισέρχονται στο μυαλό του μέσω του τελετουργικού του Τσαντ και είναι σε θέση να το τραυματίσουν. Ο Έντι βοηθά με επιτυχία να επιστρέψουν ο Μπιλ και ο Ρίτσι από το τελετουργικό, αλλά το Αυτό τον σκοτώνει.[28] Το Αυτό τρέχει να τους αποφύγει γιατί έχει τραυματιστεί, αλλά το κυνηγούν ανακαλύπτοντας αργότερα ότι έχει γεννήσει αυγά. Ο Μπεν μένει πίσω για να τα καταστρέψει, ενώ ο Μπιλ και ο Ρίτσι κατευθύνονται προς την τελική τους αναμέτρηση με το Αυτό. Ο Μπιλ αγωνίζεται με το Αυτό, εντοπίζει την καρδιά του και την καταστρέφει.[29] Φεύγοντας, παρόλο που προσπαθούν να φέρουν μαζί τους τα σώματα της Όντρας και του Έντι, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν του Έντι. Βγαίνουν από τους υπονόμους και συνειδητοποιούν ότι οι ουλές στα χέρια τους από τον όρκο που έδωσαν όταν ήταν παιδιά εξαφανίστηκαν, υποδεικνύοντας ότι η δοκιμασία τους τελείωσε τελικά.[30]
Κατά τη διάρκεια της μάχης, η χειρότερη καταιγίδα στην ιστορία του Μέιν σαρώνει το Ντέρι, καταστρέφοντας τα περισσότερα κτίρια καθώς καταρρέει η περιοχή στο κέντρο της πόλης. Ο Μάικ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Ντέρι «πεθαίνει» τελικά. Ο Ρίτσι επιστρέφει στο Λος Άντζελες, ο Μπεν και η Μπέβερλι εγκαταλείπουν την πόλη μαζί και ενώ ο Μάικ βρίσκεται ακόμα στο νοσοκομείο, ο Μπιλ μένει στο σπίτι του για να φροντίσει την Όντρα με την ελπίδα ότι θα βγει από την κατατονική της κατάσταση. Οι Χαμένοι αρχίζουν σταδιακά να ξεχνούν το Αυτό, το Ντέρι και ο ένας τον άλλον. Η μνήμη του Μάικ για τους φίλους του και ότι συνέβη αρχίζει επίσης να ξεθωριάζει, καθώς ξεθωριάζει και το ημερολόγιο του.[31]
Η Λέσχη των Χαμένων είναι μια ομάδα επτά παιδιών ηλικίας 11 ετών, που έχουν ενωθεί από τη δυστυχισμένη ζωή τους. Μοιράζονται την ίδια δυστυχία και το μαρτύριο του να είναι θύματα μιας συμμορίας τοπικών νταήδων, που έχουν αρχηγό τον ολοένα και πιο κοινωνικοπαθητικό Χένρι Μπάουερς, καθώς επίσης ομαδοποιούνται για να εξοντώσουν τον Πένιγουαιζ. Τα επτά παιδιά βρίσκονται αντιμέτωπα με μια κακή κατάσταση, την οποία δεν μπορούν να κατανοήσουν, αλλά πρέπει να πολεμήσουν.
Περιγράφεται ως μια μυστηριώδης, αρχαία και δαιμονική οντότητα του κακού, είναι ένα τέρας άγνωστης προέλευσης που κυνηγάει παιδιά και ανθρώπους του Ντέρι κάθε είκοσι επτά χρόνια, δηλώνοντας ότι βρίσκει το φόβο στα παιδιά παρόμοιο με το «αλάτι» στο κρέας. Μία από τις δυνάμεις του Αυτό είναι ότι μπορεί να μεταμορφωθεί σε μία μορφή που προκαλεί φόβο και τρόμο στο θύμα του ενώ το σκοτώνει. Συνήθως παίρνει τη μορφή ενός άνδρα ντυμένου με κοστούμι κλόουν. Αυτοαποκαλείται Πένιγουαιζ και περιστασιακά Μπομπ ή Ρόμπερτ Γκρέι. Η αμφίεση του διαμορφώθηκε με βάση τον Μπόζο και τον Ρόναλντ Μακντόναλντ.
Μπορεί επίσης να χειραγωγήσει ανθρώπους και να τους χρησιμοποιήσει ως πιόνια για το δικό του όφελος, είτε παίρνοντας μία μορφή που τους είναι οικεία και υπόσχοντάς τους ότι επιθυμούν ή μέσω υποσυνείδητης επιρροής. Λόγω αυτού, ότι συμβαίνει στο Ντέρι και όλες οι δολοφονίες που διαπράττει δεν λύνονται ποτέ, οι ενήλικες του Ντέρι αντιδρούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα ή τα ξεχνάνε γρήγορα. Η αληθινή και μοναδική μορφή που μπορεί να αντιληφθεί το ανθρώπινο μάτι, είναι αυτή μίας γιγαντιαίας αράχνης στην οποία υπάρχει η ουσία του Αυτό: δηλαδή τα πορτοκαλί φώτα (που ονομάζονται «Νεκρόφωτα»). Κοιτάζοντας κατευθείαν τα Νεκρόφωτα μπορεί είτε να σκοτώσει ένα άτομο είτε να το οδηγήσει στην παράνοια.
Η αφύπνιση του Αυτό και η επιστροφή του σε χειμερία νάρκη, σηματοδοτούν μεγάλα περιστατικά βίας, όπως η εξαφάνιση τριακοσίων αποίκων από το Ντέρι το 1740 - 43. Το 1957, ξύπνησε κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης καταιγίδας που πλημμύρισε ένα μεγάλο μέρος της πόλης, οπότε το Αυτό ξεκίνησε νέο γύρο δολοφονιών, αρχίζοντας από τη δολοφονία του Τζόρτζ Ντένμπροου. Ωστόσο, οι Χαμένοι Το ανάγκασαν να επιστρέψει σε χειμερία νάρκη πιο γρήγορα εκείνη τη φορά, όταν το τραυμάτισε βαριά ο νέος Μπιλ Ντένμπροου στο πρώτο τελετουργικό του Τσαντ. Καθώς η ιστορία συνεχίζεται, το Αυτό ξαναξυπνάει περίπου 27 χρόνια αργότερα και κάνει την πρώτη εγκληματική του εμφάνιση, όταν τρεις νταήδες επιτέθηκαν και χτύπησαν ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, τον Άντριαν Μελόν και τον Ντον Χάγκαρτι.
Σκοτώνει τον Άντριαν όταν οι νταήδες τον πέταξαν από μια γέφυρα. Όταν τα ενήλικα πια μέλη της Λέσχης των Χαμένων συγκεντρωθούν, το Αυτό τους θεωρεί ως απειλή και αποφασίζει να τους αποπροσανατολίσει μέσα από ψευδαισθήσεις και ελέγχοντας το μυαλό του Χένρι Μπάουερς, τον μακρόχρονιο εχθρό της ομάδας. Οι Μπιλ, Ρίτσι, Μπέβερλι, Έντι και Μπεν καταφέρνουν να εξοντώσουν τη μορφή της αράχνης Του, πριν σκοτώσει την Όντρα. Το νικάνε ολοκληρωτικά στο δεύτερο τελετουργικό του Τσαντ και ταυτόχρονα μία τεράστια καταιγίδα καταστρέφει το κεντρικό τμήμα του Ντέρι για να σημάνει το θάνατο του.
Στο μυθιστόρημα Ονειροπαγίδα, όταν ο κ. Γκρέι προσπαθεί να μολύνει το νερό του Ντέρι από το υδραγωγείο, συνειδητοποιεί ότι δεν είναι πια εκεί λόγω της πλημμύρας του 1985. Στη θέση του είναι ένα μνημείο με ένα χάλκινο άγαλμα δύο παιδιών, και μια πλάκα κάτω από αυτήν αφιερωμένη στα θύματα της πλημμύρας του 1985 και το Αυτό. Η πλάκα έχει βανδαλιστεί με γκράφιτι, γράφοντας, «Ο ΠΕΝΙΓΟΥΑΙΖ ΖΕΙ».[39] Ο χαρακτήρας έχει ονομαστεί από διάφορες λίστες ως ένας από τους πιο τρομακτικούς κλόουν του κινηματογράφου και της ποπ κουλτούρας.[40][41][42][43]
Το 1978, ο Κινγκ και η οικογένειά του ζούσαν στο Μπόλντερ του Κολοράντο. Ένα βράδυ, ο ίδιος πήγε περπαντώντας να πάρει το αυτοκίνητό του από το συνεργείο αυτοκινήτων. Στο δρόμο συνάντησε τυχαία μια παλιά ξύλινη γέφυρα και θυμήθηκε ένα παιδικό παραμύθι, το Three Billy Goats Gruff, και σκέφτηκε τι θα έκανε αν ένα τρολ πεταγόταν ξαφνικά κάτω από τη γέφυρα. Η ιδέα της μεταφοράς ενός παραμυθιού στις συνθήκες της σύγχρονης ζωής του φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον. Ξαφνικά ήθελε να γράψει ένα μυθιστόρημα για ένα πραγματικό τρολ που κρύβεται κάτω από μια πραγματική γέφυρα. Θυμήθηκε έναν στίχο της Μαριάν Μουρ, φανταστικοί κήποι με πραγματικούς φρύνους, μόνο που αυτός το άλλαξε σε, πραγματικά τρολς σε φανταστικούς κήπους. Ωστόσο, ο Κινγκ επέστρεψε ξανά σε αυτή την ιδέα μετά από δύο χρόνια, συσσωρεύοντας σταδιακά ιδέες και σκέψεις, ιδίως για το πως θα αφηγηθεί την αλληλεπίδραση και τη σύνδεση των παιδικών και ενήλικων αναμνήσεων για κάθε χαρακτήρα. Άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα το 1981.[3] Ξεκίνησε τη συγγραφή του βιβλίου ακούγωντας ροκ εντ ρολ. Από τότε συνειδητοποίησε ότι το βιβλίο θα είναι μεγάλο, χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για την ολοκληρωσή του.[44] Εκείνη την εποχή είχε αρκετή ισχύ και δημοτικότητα για να αποτρέψει τη συρρίκνωση του μυθιστορήματος που του ζητούσαν οι εκδότες τους.[45] Στον πρόλογο της ιστορίας, «Secret Window, Secret Garden», χρησιμοποίησε ένα αρκετά μεγάλο αριθμό σελίδων για να τερματίσει την ιστορία των παιδιών και την αντίληψη της ζωής τους.[46]
Όταν πρόκειται για διαφορετικούς πολιτισμούς, η πολυμάθεια μπορεί να βοηθήσει τον συγγραφέα. Το τελετουργικό του «Τσαντ», που διεξάγεται από τη Λέσχη των Χαμένων και αντιπροσωπεύει την καταπολέμηση ενός δαίμονα, στην πραγματικότητα ονομάζεται «Ro-Lang». Το «Τσαντ» τροφοδοτεί τα πνεύματα του ίδιου του σώματος με στόχο να το καθαρίσει από τις σαρκικές επιθυμίες.[47] Το Ντέρι, στο οποίο πραγματοποιούνται τα γεγονότα του βιβλίου, κατέχει μια σημαντική θέση στο λογοτεχνικό έργο του συγγραφέα. Αυτή η πόλη έχει υπάρξει βασικό μέρος σε άλλα βιβλία του συγγραφέα, όπως τα Αϋπνία, Ονειροπαγίδα, 11.22.63 και Σάκος με Κόκαλα. Έχει δηλώσει ότι είναι σχεδόν μία απομίμηση του Μπάνγκορ της Ουαλίας.[48] Στο συγκεκριμένο βιβλίο, σε αυτήν τη πόλη υπάρχει ένα τεράστιο άγαλμα του Paul Banyan και το εστιατόριο Jade of the East, το οποίο αναφέρεται στο αληθινό, δημοφιλές κινέζικο εστιατόριο του Μπάνγκορ, το Oriental Jade. Μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται στο έργο έγιναν στην πραγματικότητα, όπως η δολοφονία ενός νεαρού ομοφυλόφιλου που έπεσε από τη γέφυρα, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Τσάρλι Χάουαρντ.[49] Συγκεκριμένα για αυτό, ο Κινγκ σχολίασε: Αν το συγκεκριμένο κεφάλαιο του βιβλίου σας φαίνεται ομοφοβικό, θυμηθείτε ότι αυτό αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός.[50] Ενημερώθηκε από παλιούς κάτοικους, την ιστορία της κατασκευής του αποχετευτικού συστήματος της πόλης, και τοποθεσίες όπως το υδραγωγείο, το κτίριο της Βιβλιοθήκης κτλ.[51] Η αντίληψη της πόλης ως οργανισμού είναι κάτι που έμαθε από τους ποιητές Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς και Κάρολος Ντίκενς.[51][52]
Το βιβλίο προτάθηκε για το βραβείο Locus στην κατηγορία καλύτερο μυθιστόρημα φαντασίας αλλά και στα βραβεία World Fantasy.[53] Το 1987, κέρδισε επίσης το Βρετανικό βραβείο Fantasy.[54] Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας που διοργάνωσε το περιοδικό Rolling Stone για τα δέκα καλύτερα μυθιστορήματα του συγγραφέα, το Αυτό πήρε τη δεύτερη θέση.[55] Βρετανικές μελέτες αναγνωστών που πραγματοποιήθηκαν το 1996 το ανάδειξαν το 71ο καλύτερο βιβλίο του αιώνα,[56] ενώ κατέλαβε την 34η θέση στη λίστα των καλύτερων βιβλίων της δεύτερης χιλιετίας σύμφωνα με την Amazon.[57] Μεταξύ των 200 καλύτερων βιβλίων του BBC, το βιβλίο βρίσκεται στη 144η θέση.[58] Ο Stephen Spignessie θεώρησε το μυθιστόρημα «την πεμπτουσία του Στίβεν Κινγκ» και το κατέταξε στην πρώτη θέση στον κατάλογο των καλύτερων έργων του συγγραφέα.
-Ο Κινγκ για την εμπνευσή του πίσω από το Αυτό.
Οι περισσότεροι κριτικοί συμφώνησαν ότι το μυθιστόρημα είναι τεράστιο.[59] Ιδιαίτερη αγανάκτηση εξέφρασε το περιοδικό Publishers Weekly: «Είναι ένα μεγάλο, με πολλούς χαρακτήρες βιβλίο, φουσκωμένο από τεμπέλικες σκέψεις, φιλοσοφίες και θεολογίες. Έχει πολύ αργή πλοκή από το ασταμάτητο στυλό του Κινγκ... είναι απλά πάρα πολύ.»[60]
Θεματικά, το έργο μιλάει για την απώλεια της παιδικής αθωότητας, αγγίζει ζητήματα καθηκόντων και ελεύθερης βούλησης,[61] ομοφοβίας και μισαλλοδοξίας, της φύσης του καλού και του κακού, τη δύναμη της πίστης, της εμπιστοσύνης και της αγάπης.[59] Το βιβλίο λαμβάνει χώρα στην Αμερική κατά τη διάρκεια της ακμής της εγκληματικότητας, της φυλετικής και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, των οικονομικών δυσχερειών και της βιομηχανικής ρύπανσης. Το Αυτό είναι ένα είδος μουσείου της λαϊκής κουλτούρας της δεκαετίας του 1950, το κείμενο είναι γεμάτο με αναφορές σε εμπορικά σήματα, τραγούδια και αστέρια της εποχής. Ο Κινγκ περιγράφει επιδέξια τους εφιάλτες και τα τερατώδη πλάσματα.[61]
Δεν υπήρξε συναίνεση για την ποιότητα του μυθιστορήματος. Μερικοί κριτικοί αποδίδουν το βιβλίο τον βαθμό του άψογου,[59][62] άλλοι θεώρησαν ότι το λογοτεχνικό επίπεδο μειώθηκε σε σύγκριση με τα προηγούμενα έργα του συγγραφέα.[63][64] Μερικοί αντιλήφθηκαν αρνητικά τον τρόπο νίκης και εξόντωσης του Αυτό.[62] Η γρήγορη αμνησία των Χαμένων τοποθετήθηκε από τον Erlichmann ως το πιο ρεαλιστικό μέρος του βιβλίου. Άλλοι συγγραφείς επαίνεσαν το διπλό σύστημα αφήγησης, τα ιστορικά παρεμβάσματα και τον εκπληκτικό αριθμό χαρακτήρων.[65] Στα ελαττώματα του μυθιστορήματος αποδόθηκε η πολύ βιαστική καταστροφή της πόλης του Κινγκ, που έπρεπε να ''αποκατασταθεί'' σε άλλα του έργα. Ο θάνατος του Στάνλεϊ Γιούρις και η επανένωση της ομάδας θεωρούνται δεδόμενα.[61] Οι συγκλονιστικές σκηνές αλλάζουν σε βαρετές, αινιγματικές και κάποιες φορές ενοχλητικές για τον αναγνώστη, ενώ η συμπεριφορά των παιδιών είναι μερικές φορές αφύσικη.[66] Το μυθιστόρημα είναι αξιοθαύμαστο για τον αναγνώστη για το γεγονός ότι ο συγγραφέας δημιουργεί τη δική του μυθολογία, η οποία παρεμπιπτόντως, είναι αποσπασματική.
Εξαιρετικά αμφιλεγόμενες βρήκαν πολλοί κριτικοι τις σκηνές σεξουαλικής φύσεως και προκάλεσε μεγάλες συζητήσεις και διαφωνίες.[50][61][67] Το βιβλίο διαμονοποιεί την ομοφυλοφιλία και επιβάλλει την ετεροφυλοφιλία ως κανόνα. Ο Κινγκ δίνει στους χαρακτήρες του μια ομοφοβική διάθεση και μια απότομη αρνητική αντίδραση σε προτάσεις τέτοιου είδους. Το έργο περιγράφει λεπτομερώς σε μία σκηνή τον αυνανισμό από ίδιο φύλο - του Πάτρικ και του Χένρι. Η Μπέβερλι παρατηρώντας σκέφτεται ότι εάν ανακαλυφθεί, μπορεί να βιαστεί και να σκοτωθεί. Υπάρχει σαφώς ο φόβος της διαφορετικότητας. Ο Τζέιμς Σμιθ θεωρούσε εξαιρετικά αμφίβολη την περιγραφή της σεξουαλικότητας των παιδιών - η σκηνή του οργίου της ομάδας τον συγκλόνισε όταν ήταν παιδί και παραδέχτηκε ότι η σκηνή τον σοκάρει μέχρι σήμερα.[50] Άλλοι σημείωσαν ότι η σεξουαλική πράξη ανάμεσα σε παιδιά, όπως και πολλά άλλα πράγματα στο βιβλίο, είναι τρομερά και αδιανόητα.[61] Ο συγγραφέας ονομάστηκε παιδεραστής από αρκετούς κριτικούς και ανταπάντησε λέγοντας: Είμαι έκπληκτος για το πόσες παρατηρήσεις έχω δεχτεί για αυτή τη σεξουαλική σκηνή και πόσο λίγο για τις πολυάριθμες δολοφονίες παιδιών. Αυτό προφανώς σημαίνει κάτι, αλλά δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς.[68]
Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1986 από την εκδοτική εταιρεία Viking[69] με τον αρχικό αριθμό αντίτυπων να φτάνουν τα 860.000. Στη Γερμανία, κυκλοφόρησαν περίπου 250 αντίτυπα πέντε μήνες πριν από την αμερικανική έκδοση. Τον Αύγουστο του 1987, το βιβλίο βγήκε και σε χαρτόδετη έκδοση και πούλησε 2.650.000 αντίγραφα.[70] Μέχρι τον Ιανουάριο του 1998, είχαν εκτυπωθεί μόλις 3 εκατομμύρια αντίτυπα.[71] Σύμφωνα με το μέγεθος του κειμένου, το μυθιστόρημα θεωρείται το δεύτερο πιο ογκώδες έργο του συγγραφέα, μετά την ολοκληρωμένη έκδοση του Το Κοράκι.[62] Το Audiobook κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2010. Κυκλοφόρησε και σε CD από την εταιρεία, Penguin Audiobooks και το κείμενο διαβάστηκε από τον Στίβεν Γουέμπερ.[72] Τα δικαιώματα κυκλοφορίας του μυθιστορήματος από το 2016 ανήκουν στον εκδοτικό οίκο Scribner, με τον οποίο ο Κινγκ άρχισε να συνεργάζεται μετά την κυκλοφορία του Σάκος με Κόκαλα.[72] Στις 13 Δεκεμβρίου 2011 κυκλοφόρησε μία ειδική περιορισμένη έκδοση αφιερωμένη στην 25η επέτειο από τη δημιουργία του μυθιστορήματος (It: The 25th Anniversary Special Limited Edition).[73]
Το μυθιστόρημα σκηνοθετήθηκε από τον Τόμι Λι Γουάλας το 1990 με τη μορφή μίας μίνι σειράς χωρισμένη σε δύο τμήματα, που μεταδόθηκαν από το ABC 18[74] στις 20 Νοεμβρίου.[75][76] Ο ρόλος του Πένιγουαιζ ενσαρκώθηκε από τον Τιμ Κέρι,[77] παρόλο που ο Alice Cooper ήταν υποψήφιος επίσης.[78] «Φοβάμαι να σκεφτώ τα όσα έχουν περάσει οι παραγωγοί» δήλωσε ο συγγραφέας, «επειδή ένας από τους πιο αυστηρούς κανόνες της τηλεόρασης είναι ότι η πλοκή ενός προγράμματος δεν μπορεί να βασίζεται σε παιδιά που δέχονται επίθεση, πόσο μάλλον θάνατο».[79] Αστιεύτηκε επίσης, ότι εάν ο ίδιος είχε γράψει το σενάριο για τη σειρά, θα διαρκούσε τριαντά δύο ώρες. Όλες οι σεξουαλικές σκηνές έπρεπε να αφαιρεθούν.[79]
Το πρώτο μέρος είχε την υψηλότερη βαθμολογία των προγραμμάτων της Κυριακής, με 18,5 τηλεθέαση, που αντιστοιχεί σε 17,5 εκατομμύρια τηλεθεατές.[74] Το δεύτερο μέρος έφτασε 20,6 μονάδες και συγκέντρωσε ακροατήριο 19,2 εκατομμυρίων τηλεθεατών.[75] Οι κριτικοί σημείωσαν ότι η σειρά, όπως και το μυθιστόρημα, είναι πολύ μεγάλη. Ένα από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές της σειράς θεωρήθηκε αυτή στο ντους, που ένας από τους ήρωες περικυκλώνεται με σωλήνες νερού.[80]
Η εταιρεία Warner Bros. σχεδίαζε για πέντε χρόνια να κάνει ένα ριμέικ που θα αποτελείται από δύο μέρη, ένα το οποίο θα είναι αφιερωμένο στην παιδική ηλικία των χαρακτήρων και το δεύτερο στα ενήλικα έτη τους. Αργότερα το έργο μεταφέρθηκε στο New Line Cinema και ο Κάρι Φουκουνάγκα διορίστηκε σκηνοθέτης της ταινίας και δήλωσε ότι θα παραμείνει πιστός στο πνεύμα του βιβλίου, αλλά θα φέρει μια νέα ματιά στην ταινία.[81][82]
Τον Μάιο του 2015, ο Φουκουνάγκα εγκατέλειψε το έργο λόγω οικονομικών διαφωνιών -έκρινε ότι 30 εκατομμύρια δολάρια δεν είναι αρκετά για τη σκηνοθεσία της ταινία. Αργότερα προσελήφθη ο Άντι Μουσκέτι, σκηνοθέτης της ταινίας Mama.[83][84] Ο ρόλος του Πένιγουαιζ δόθηκε στον Μπιλ Σκάρσγκαρντ.[85] Ο Κέρι αρνήθηκε να συμμετάσχει στο ριμέικ λόγω προβλημάτων υγείας. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 8 Σεπτεμβρίου του 2017. Ο Στίβεν Κινγκ δήλωσε ότι του άρεσε και ξεπέρασε τις προσδοκίες του.[86] Έλαβε θετικές κριτικές και επισημάνθηκε η εντυπωσιακή δράση και η προσεκτική στάση απέναντι στο μυθιστόρημα.[87] Ήταν τεράστια επιτυχία για το είδος της και απέφερε εισπράξεις που φτάνουν τα 700 εκατομμύρια δολάρια, πράγμα που την κάνει την πιο εμπορική ταινία τρόμου όλων των εποχών, τίτλος που ανήκε στον Εξορκιστή.[88]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.