Σερβία και Μαυροβούνιο
Πρώην ευρωπαϊκό κράτος από το 1992 έως το 2006 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σερβία και Μαυροβούνιο (Σερβοκροατικά:Србија и Црна Гора, Srbija i Crna Gora), επίσημα Ένωση Κρατών Σερβίας και Μαυροβουνίου, ήταν συνομοσπονδιακό κράτος και πρώην ένωση κρατών της Ευρώπης, στο κέντρο της Βαλκανικής χερσονήσου, που δημιουργήθηκε από τις δύο απομένουσες δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας μετά τη διάλυσή της το 1992. Οι δημοκρατίες της Σερβίας και του Μαυροβουνίου ίδρυσαν μαζί μια ομοσπονδία το 1992 ως Ο.Δ. Γιουγκοσλαβίας ή Ο.Δ.Γ.. Με το μετασχηματισμό της ομοσπονδίας σε Ένωση Κρατών το 2003 τα δύο μέρη της ακολουθούσαν διαφορετική πολιτική και οι διάφοροι οργανισμοί του κράτους ήταν χωρισμένοι, έτσι ώστε άλλοι βρίσκονταν στο Βελιγράδι και άλλοι στην Ποντγκόριτσα, οι οποίες ήταν η πρωτεύουσα της Σερβίας και του Μαυροβουνίου αντίστοιχα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ένωση Κρατών Σερβίας και Μαυροβουνίου Државна заједница Србија и Црна Гора Državna zajednica Srbija i Crna Gora | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Ύμνος Χέι Σλοβένοι | ||||||
Πρωτεύουσα | Βελιγράδι | |||||
Γλώσσες | Σέρβικα | |||||
Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός | |||||
Πολίτευμα | Συνομοσπονδιακή Δημοκρατία | |||||
- | 2003–2006 | Σβέτοζαρ Μάροβιτς | ||||
Ιστορική εποχή | Μεταψυχροπολεμική | |||||
- | Ίδρυση | 4 Φεβρουαρίου 2003 | ||||
- | Ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου | 3 Ιουνίου 2006 | ||||
- | Ανεξαρτησία της Σερβίας | 5 Ιουνίου 2006 | ||||
Έκταση | ||||||
- | 2006 | 102,350 km² | ||||
Πληθυσμός | ||||||
- | 2006 εκτ. | 10,832,545 | ||||
Πυκνότητα | 0,1 /km² | |||||
Νόμισμα | Σερβία: •Σερβικό δηνάριο - Κοσσυφοπέδιο: • Ευρώ Μαυροβούνιο: • Ευρώ | |||||
Η ΟΔΓ φιλοδοξούσε να είναι ο μοναδικός νόμιμος διάδοχος της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, αλλά στις αξιώσεις αυτές αντιτάχθηκαν οι άλλες πρώην δημοκρατίες. Τα Ηνωμένα Έθνη απέρριψαν επίσης το αίτημά της για αυτόματη συνέχιση της ιδιότητας του μέλους του πρώην κράτους. Τελικά, μετά την ανατροπή του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από την εξουσία ως πρόεδρου της ομοσπονδίας το 2000, η χώρα απέσυρε τις φιλοδοξίες αυτές και αποδέχτηκε τη γνωμάτευση της Επιτροπής Διαιτησίας Μπανεντέρ σχετικά με την από κοινού διαδοχή. Επανέλαβε την αίτηση για μέλος του ΟΗΕ στις 27 Οκτωβρίου και έγινε δεκτή την 1η Νοεμβρίου 2000.
Στην ΟΔΓ κυριαρχούσε αρχικά ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς ως Πρόεδρος της Σερβίας (1989-1997) και στη συνέχεια ως Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας (1997-2000). Ο Μιλόσεβιτς εγκατέστησε και εξανάγκασε σε απομάκρυνση αρκετούς ομοσπονδιακούς προέδρους (όπως ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς) και πρωθυπουργούς (όπως ο Mίλαν Πάνιτς). Ωστόσο η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου, αρχικά ενθουσιώδης υποστηρικτής του Μιλόσεβιτς, άρχισε σταδιακά να παίρνει αποστάσεις από τις πολιτικές του. Αυτό κατέληξε σε αλλαγή καθεστώτος το 1996, όταν ο πρώην σύμμαχός του Μίλο Τζουκάνοβιτς αντέστρεψε την πολιτική του, έγινε αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος του Μαυροβουνίου και στη συνέχεια απέπεμψε τον πρώην Μαυροβούνιο ηγέτη Μομίρ Μπουλάτοβιτς, που παρέμενε πιστός στην κυβέρνηση Milošević. Καθώς ο Μπουλατόβιτς από τότε έλαβε κεντρικές θέσεις στο Βελιγράδι (ως ομοσπονδιακός πρωθυπουργός), ο Ντουκάνοβιτς συνέχισε να κυβερνά το Μαυροβούνιο και τον απομόνωσε περαιτέρω από τη Σερβία, έτσι ώστε από το 1996 ως το 2006 το Μαυροβούνιο και η Σερβία ήταν μόνο κατ' όνομα μία χώρα - η διακυβέρνηση, οπουδήποτε ήταν εφικτό γινόταν τοπικά (στο Βελιγράδι για τη Σερβία και στην Ποντγκόριτσα για το Μαυροβούνιο).
Μια χαλαρή ένωση, η Σερβία και το Μαυροβούνιο, ήταν ενωμένες μόνο σε ορισμένους τομείς, όπως η άμυνα. Οι δύο δημοκρατίες λειτουργούσαν χωριστά καθ 'όλη την περίοδο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και συνέχισαν να λειτουργούν με χωριστές οικονομικές πολιτικές, καθώς και με τη χρήση ξεχωριστών νομισμάτων (το ευρώ ήταν το μόνο νόμιμο νόμισμα στο Μαυροβούνιο). Στις 21 Μαΐου 2006 πραγματοποιήθηκε το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας του Μαυροβουνίου και το 55,5% των ψηφοφόρων ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας. Η κρατική ένωση τερματίστηκε μετά την επίσημη διακήρυξη ανεξαρτησίας του Μαυροβουνίου στις 3 Ιουνίου 2006 και την επίσημη κήρυξη της ανεξαρτησίας της Σερβίας στις 5 Ιουνίου. Μετά τη διάλυση η Σερβία έγινε ο νόμιμος διάδοχος της ένωσης, ενώ το Μαυροβούνιο υπέβαλε εκ νέου αίτηση συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς.