Πριγκιπάτο της Αχαΐας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Πριγκιπάτο της Αχαΐας ήταν ένα κρατίδιο που δημιουργήθηκε από τον Γουλιέλμο Σαμπλίτη κατά την Δ΄ Σταυροφορία (1205-1210) στα εδάφη της Πελοποννήσου (Μοριάς), τα οποία μοιράστηκαν σε φέουδα μεταξύ των Φράγκων Σταυροφόρων.
Πριγκιπάτο της Αχαΐας | |||
---|---|---|---|
Εξαρτημένο κράτος* | |||
1205-1432 | |||
Το οικόσημο του Πριγκιπάτου της Αχαΐας και του Γοδεφρείδου Α' Βιλλαρδουίνου | |||
Πρωτεύουσα | Ανδραβίδα (1205-1249) Μυστράς (1249-1261) Χαλανδρίτσα (1324-1432) | ||
Γλώσσες | Γαλλικά (επίσημη), Ελληνικά (λαϊκή) | ||
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικός Χριστιανισμός, Ελληνορθόδοξος Χριστιανισμός | ||
Πολίτευμα | Πριγκιπάτο | ||
Πρίγκηπας | |||
- 1205-1209 | Γουλιέλμος Σαμπλίτης | ||
- 1449-1453 | Κεντυρίων Β΄ Ζαχαρίας | ||
Ήταν ένα κραταιό κρατίδιο, υπό την κυριαρχία των Φράγκων, αρχικά υπό την εξουσία του Γουλιέλμου Σαμπλίτη και στη συνέχεια από τους Βιλλεαρδουίνους. Η κατάσταση του πριγκιπάτου άλλαξε πολλές φορές μέχρι το 1452, οπότε και επανήλθε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, μετέπειτα αυτοκράτορα του Βυζαντίου, για να περάσει μετά από λίγο στους Οθωμανούς Τούρκους.
Η πρωτεύουσα του πριγκιπάτου ήταν η Ανδραβίδα. Κύριο λιμάνι του ήταν η Γλαρέντζα ή Clarence (στη θέση Παλαιόκαστρο, δυτικά της σημερινής Κυλλήνης) και σημαντικό του κάστρο ήταν το Χλεμούτσι ή Clermont λίγο πιο νότια.