Οίκος του Ιμπελέν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Οίκος του Ιμπελέν, γαλλ. Maison d'Ibelin είναι μία ευγενής οικογένεια, που δραστηριοποιήθηκε από τον 12ο αι. στο Σταυροφορικό βασίλειο της Ιερουσαλήμ. Τα μέλη ξεκίνησαν από ταπεινή καταγωγή και ανήλθαν σε έναν από τους πιο σημαίνοντες Οίκους του βασιλείου: κατείχαν διάφορες υψηλές θέσεις και εκτεταμένες κτήσεις στην Παλαιστίνη και στην Κύπρο. Με την πτώση του βασιλείου της Κύπρου τον 15ο αι. η οικογένεια εξαφανίστηκε.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Οίκος έλαβε το όνομά του από το κάστρο του Ιμπελέν, που κτίστηκε το 1141 από τον Φούλκωνα κόμη του Ανζού, σύζυγο της Μελισσάνθης των Ρετέλ της Ιερουσαλήμ, ο οποίος το εμπιστεύθηκε στον Μπαριζάν, ιδρυτή του Οίκου. Το κάστρο κτίστηκε στην πόλη, που οι Σταυροφόροι αποκαλούσαν "Ιμπελέν" και οι Άραβες "Γίμπνα"· όταν έπεσε τον 12ο αι. στους Σαρακηνούς, η οικογένεια απέκτησε κτήσεις στη Βηρυτό και στην Κύπρο.