Μπελ κάντο
μουσικός όρος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο μουσικός όρος μπελ κάντο (ιταλ. bel canto) αναφέρεται σε φωνητική τεχνική της Ιταλίας του 18ου αιώνα. Έμφαση δίνεται λιγότερο στην έκφραση ή το συναίσθημα και περισσότερο στην ομορφιά του ήχου και την αρτιότητα της ερμηνείας. Η εμφάνιση του μπελ κάντο υπήρξε άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιταλική όπερα σέρια (seria). [1]