![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/%25CE%259D%25CE%25AD%25CE%25B5%25CF%2582_DE2000_%2528%25CE%25A0%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25AC%25CF%2582%2529.jpg/640px-%25CE%259D%25CE%25AD%25CE%25B5%25CF%2582_DE2000_%2528%25CE%25A0%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25AC%25CF%2582%2529.jpg&w=640&q=50)
Μηχανή σειράς 220 ΤΡΑΙΝΟΣΕ (DE2000)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σειρά 220 της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, γνωστή και ως DE 2000, είναι σειρά δηζελο-ηλεκτρικών μηχανών έλξης που λειτουργεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η Rail Cargo Logistics.[1][2] Αποτελεί τμήμα του τροχαίου υλικού του ΟΣΕ. Κατασκευάστηκε από την ADtranz στο Κάσσελ της Γερμανίας ως σειρά Α.471 και τέθηκαν σε λειτουργία στον ΟΣΕ το το 1998. Συνολικά, παράχθηκαν 36 μονάδες, με αρίθμηση 220 001 - 220 036 και είναι η σειρά ντιζελομηχανών με τις περισσότερες μονάδες και η ισχυρότερη του δικτύου σήμερα. Τροφοδοτούνται από δύο πετρελαιοκινητήρες τύπου MTU 12V396TC13 (τους ίδιους με τις Α/Α σειράς 520, με συνδυασμένη διαρκή ισχύ 2717 ίππων[3] (περίπου 2100 kW) και φτάνουν ταχύτητες μέχρι 160 χιλιόμετρα την ώρα.
Σειρά 220 ΤΡΑΙΝΟΣΕ (DE 2000, ez. A.470) | |
---|---|
![]() Οι 220 011, 220 029, 220 035 στο Κεντρικό Εργοστάσιο Πειραιά (ΚΕΠ) στα τέλη του 2020 | |
Πληροφορίες | |
Σε λειτουργία | 1998 – σήμερα |
Κατασκευαστής | AdTranz |
Τόπος κατασκευής | Κάσσελ, ![]() |
Όνομα γενιάς | DE2000 |
Είσοδος σε λειτουργία | 1998 |
Κατασκευάστηκαν | 36 |
Αριθμός εκτός λειτουργίας | 14 |
Διαχειριστής | ![]() ![]() |
Γραμμές | Επιβατικά δρομολόγια και εμπορικές αμαξοστοιχίες |
Διευκρινίσεις | |
Μήκος τρένου | 19,4 μ. (μετά συγκρουστήρων) |
Πλάτος | 2,95 μ. |
Ύψος | 4,26 μ. |
Διάμετρος τροχών | 1100 χιλ. |
Μέγιστη ταχύτητα | 160 km / h (200 σε περίπτωση μετατροπής σε ηλεκτράμαξες.) |
Βάρος | 80 τόνοι (81,6 σε τάξη πορείας) |
Έλξη | DE |
Πρωτοστάτης | 2x MTU 12V396TC13 |
Είδος μηχανής | 2x MTU 12V396TC13 |
Ελκτική δύναμη | 260 kN (κατά την εκκίνηση) |
Μετάδοση | Ηλεκτρική |
Σύστημα πέδης | Ηλεκτροδυναμική |
Κανονικό (1,435 μ.) |
Το σύνολο των μηχανών σχεδιάστηκε από τους κατασκευαστές ενώ η τελική συναρμολόγηση έγινε στο Oerlikon της Ελβετίας. Βασίζονται στο πρότυπο Octeon της ADtranz, και είναι παρόμοιες με τις Ιταλικές E412 και τις PKP EU43, (με τη διαφορά του ότι του ΟΣΕ είναι πετρελαιοκίνητες). Τέλος, είναι μετατρέψιμες σε ηλεκτράμαξες ισχύος 5500 kW και μέγιστη ταχύτητα 200 χλμ/ώ.[4][5]