![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Carnot_cycle_p-V_diagram.svg/langel-640px-Carnot_cycle_p-V_diagram.svg.png&w=640&q=50)
Μηχανή Καρνό
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η μηχανή του Καρνότ είναι μια θερμοδυναμική θεωρητική «κατασκευή», μια θερμική μηχανή που έχει τη μέγιστη δυνατή απόδοση μεταξύ των μηχανών που λειτουργούν ανάμεσα σε δύο θερμοκρασίες Τh και Τc. Η μηχανή εκτελεί μια κυκλική αντιστρεπτή μεταβολή, που ονομάζεται Κύκλος Καρνό. Η απόδοση της μηχανής σε αυτό τον κύκλο είναι το ανώτερο θεωρητικό όριο, η μέγιστη δυνατή απόδοση. Το βασικό μοντέλο της θεωρητικής κατασκευής ανέπτυξε ο Γάλλος φυσικός Νικολά Καρνό στα 1824.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/22/Carnot_heat_engine_2.svg/640px-Carnot_heat_engine_2.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Carnot_cycle_p-V_diagram.svg/640px-Carnot_cycle_p-V_diagram.svg.png)
Η λειτουργία της μηχανής αποτελείται από τέσσερις μεταβολές, δύο ισόθερμες και δύο αδιαβατικές, που εκτελούνται μεταξύ μιας θερμής δεξαμενής με θερμοκρασία Th και μιας ψυχρής δεξαμενής με θερμοκρασία Tc.
Η μηχανή που το αέριό της ακολουθεί τον κύκλο αυτό δεν κατασκευάστηκε για τεχνικούς λόγους (ιδεατή μηχανή).