Μελαμίνη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η μελαμίνη (επίσης: κυανουραμίδιο ή 2,4,6 τριαμίνιο - τριαζίνη) είναι μια άχρωμη κρυσταλλική ουσία (μονοκλινή πρίσματα) με μοριακό τύπο C3H6N6 που παρασκευάσθηκε για πρώτη φορά από τον Γερμανό χημικό Justus von Liebig το 1834.
Μελαμίνη | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | 2,4,6 τριαμίνιο - τριαζίνη |
Άλλες ονομασίες | κυανουραμίδιο,κυανουροτριαμίδιο,κυανουροτριαμίνη |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Χημικός τύπος | C3H6N6 |
Μοριακή μάζα | 126,12 |
Φυσικές ιδιότητες | |
Σημείο τήξης | 354°C |
Πυκνότητα | 1,573 g/cm3 |
Διαλυτότητα στο νερό | Αδιάλυτο |
Διαλυτότητα σε άλλους διαλύτες | Αιθανόλη |
Εμφάνιση | Αχρωμη κρυσταλλική ουσία (μονοκλινή πρίσματα) |
Χημικές ιδιότητες | |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Το σημείο τήξης της είναι 354°C, είναι ουσιαστικά αδιάλυτη στο νερό και τους περισσότερους οργανικούς διαλύτες, ενώ είναι διαλυτή στην αιθανόλη. Παρασκευάζεται από την ουρία ή την αμμωνία και το διοξείδιο του άνθρακα.
Η μελαμίνη χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων πολυμερών ουσιών, προ πάντων σε συνδυασμό με φορμαλδεΰδη (ρητίνες μελαμίνης-φορμαλδεΰδης). Παραδείγματα ρητινών είναι πλαστικά, κόλλες και βερνίκια, ιοναλλακτικές ρητίνες, βυρσοδεψικά παράγωγα και ειδικό ηχομονωτικό υλικό, που χρησιμοποιείται στα ραδιοφωνικά στούντιο επειδή έχει την ικανότητα να απορροφά τα ηχητικά κύματα. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται μηδενική ηχώ στο στούντιο, εξομοιώνοντας τις συνθήκες εξωτερικών χώρων. Επίσης χρησιμοποιείται στη κατασκευή εξαχλωρομελαμίνης (χρωστικές-φυτοκτόνα).