From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μάρινα Ράσκοβα ( ρωσικά: Мари́на Миха́йловна Раско́ва . 28 Μαρτίου 1912 - 4 Ιανουαρίου 1943) ήταν σοβιετική πιλότος και πλοηγός. Αργότερα έγινε μια από τις πάνω από 800.000 γυναίκες στον Κόκκινο Στρατό, ίδρυσε τρία γυναικεία αεροπορικά συντάγματα τα οποία τελικά θα πραγματοποιήσουν πάνω από 30.000 [2] πτήσεις στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο και την παραγωγή τουλάχιστον 30 Ηρωίδων της Σοβιετικής Ένωσης .
Η Μαρίνα Ράσκοβα γεννήθηκε από γονείς μεσαίας τάξης. Ο πατέρας της ήταν ο τραγουδιστής και δάσκαλος τραγουδιού Μιχαήλ Μαλινίν ( Ρωσικά : Михаил Дмитриевич Малинин) και η μητέρα της δασκάλα. Η Άννα Λιούτατοβιτς, η αδελφή της μητέρας της, ήταν γνωστός Ρώσιδα τραγουδίστρια ως Τατιάνα Λιουμπάτοβιτς ( Ρώσικα : Татьяна Спиридоновна Любатович). Ο αδελφός της (μέσω του πατέρα της) ήταν ο ναυπηγός επιστήμονας Μπόρις Μαλινίν . Σε αντίθεση με την πλειονότητα των σοβιετικών αεροπόρων γυναικών, [3] η Μαρίνα δεν εδειξε κανένα ενδιαφέρον από μικρή στην αεροπορία. [4] Έγινε πιλότος-πλοηγός καθαρά τυχαία. Οι γονείς της ήθελαν να γίνει μουσικός και στόχος της ήταν να γίνει τραγουδίστρια όπερας.
Το 1919, όταν ήταν επτά ετών, ο πατέρας της πέθανε από τραυματισμό που προκλήθηκε καθώς χτυπήθηκε από μια μοτοσικλέτα. [3] Συνέχισε το δράμα της και τραγουδώντας τις σπουδές της, αλλά ήταν πολύ αυστηρή για τον εαυτό της, άρχισε να υποφέρει από άγχος. Αποφάσισε να εγκαταλείψει τη μουσική και να αφιερωθεί στη μελέτη της χημείας στο γυμνάσιο. Μετά την αποφοίτησή της το 1929, για να βοηθήσει την οικογένειά της, άρχισε να εργάζεται σε εργοστάσιο βαφής ως χημικός. Παντρεύτηκε έναν μηχανικό, τον Σεργκέι Ράσκοφ, τον οποίο συναντήθηκε στο εργοστάσιο βαφής, αλλάζοντας έτσι το όνομά της σε Ρασκοβα. Είχε ένα παιδί, την Τάνια, (γενν.1930). Την επόμενη χρονιά άρχισε να εργάζεται στο εργαστήριο αεροναυτιλίας της Ακαδημίας Πολεμικών Αεροποριών ως εισηγήτρια. [4]
Η Ράσκοβα έγινε διάσημη αεροπόρος ως πιλότος και πλοηγός της Σοβιετικής Ένωσης στη δεκαετία του 1930. Ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε πλοηγός στη Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία το 1933. [5] Ένα χρόνο αργότερα, άρχισε να διδάσκει στο Zhukovsky Air Academy, επίσης μια πρωτιά για μια γυναίκα. Το 1935 πήρε διαζύγιο. [4] Όπως και στα μάτια της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία έδωσε στους αεροπόρους της τη θέση των διασημοτήτων της, έκανε μια σειρά μεγάλων ρεκόρ. Οι περισσότερες από αυτές τις πτήσεις ρεκόρ σημειώθηκαν το 1937 και το 1938, ενώ ακόμα δίδασκε στην αεροπορική ακαδημία.
Το πιο διάσημο από αυτά τα ρεκόρ ήταν η πτήση της Rodina (ρωσικά η "πατρίδα"), Ant-37 - μετασχηματισμένη DB-2 βομβαρδιστικό μεγάλης εμβέλειας - στις 24-25 Σεπτεμβρίου 1938. Ήταν ο πλοηγός του πληρώματος που συμπεριέλαβε επίσης την Polina Osipenko και την Valentina Grizodubova . Από την αρχή, ο στόχος ήταν να γράψει ένα διεθνές ρεκόρ για γυναίκες πιλοτους για μια απλή πτήση από απόσταση. Το σχέδιο ήταν να πετάξει από τη Μόσχα στο Κόσομολσκ (στην Άπω Ανατολή ). Όταν τελικά ολοκληρώθηκε, η πτήση διήρκησε 26 ώρες και 29 λεπτά, σε απόσταση 5,947 km (3,695 mi) ύψους 5,947 km (3,695 mi) (συνολική απόσταση 6,450 km (4,010 mi)). Ωστόσο, η πτήση διηρκησε 10 ημέρες όταν το αεροπλάνο δεν μπορούσε να βρει αεροδρόμιο εξαιτίας της κακής ορατότητας. Επειδή το πιλοτήριο του πλοηγού δεν είχε καμία είσοδο στο υπόλοιπο αεροπλάνο και ήταν ευάλωτο σε μια προσγείωση με σύγκρουση, η Ράσκοβα πήδηξε με το αλεξίπτωτο πριν να προσγειωθεί Είχε ξεχάσει το κιτ έκτακτης ανάγκης και δεν μπόρεσε να βρει το αεροπλάνο για 10 ημέρες, χωρίς νερό και σχεδόν χωρίς φαγητό. Το πλήρωμα διάσωσης βρήκε το αεροσκάφος οκτώ ημέρες μετά την προσγείωση και περίμενε όταν βρήκε το δρόμο του, μετά από το οποίο και οι τρεις γυναίκες οδηγήθηκαν στην ασφάλεια. Στις 2 Νοεμβρίου 1938, απονεμήθηκε και στις τρεις γυναίκες το βραβείο του Ηρώα της Σοβιετικής Ένωσης, οι πρώτα γυναίκες που το έλαβαν ποτέ και οι μονες πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. [6]
Όταν ξέσπασε ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος, υπήρχαν πολυάριθμες γυναίκες που είχαν εκπαιδευτεί ως πιλότοι και πολλοί εθελοντές αμέσως. Παρόλο που δεν υπήρχαν επίσημοι περιορισμοί στις γυναίκες που υπηρετούν σε ρόλους μάχης, οι αιτήσεις τους τείνουν να εμποδίζονται, να υποβάλλονται σε γραφειοκρατία κ.λπ. όσο το δυνατόν περισσότερο, προκειμένου να αποθαρρύνουν τους αιτούντες. [7] Η Ρασκόβα πιστώνεται με τη χρήση των προσωπικών σχέσεών της με τον Ιωσήφ Στάλιν για να πείσει τον στρατό να σχηματίσει τρία πολεμικά σύνταγμα γυναικών. Μετά από μια ομιλία της Ρασκόβα στις 8 Σεπτεμβρίου 1941 με την οποία ζήτησε να αγωνιστούν οι γυναίκες πιλότοι, ο Στάλιν στις 8 Οκτωβρίου 1941 διέταξε το σχηματισμό του 122 γυναικείου αεροσκάφους. [8] Όχι μόνο οι γυναίκες θα ήταν πιλότοι, αλλά και προσωπικό υποστήριξης και μηχανικοί. Μετά την εκπαίδευσή τους, τα τρία συντάγματα του Ομίλου έλαβαν τις επίσημες ονομασίες τους ως εξής:
Η Ρασκόβα πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1943, όταν το αεροσκάφος της συντρίφτηκε προσπαθώντας να κάνει μια αναγκαστική προσγείωση στον ποταμό Βόλγα, ενώ οδηγούσε άλλα δύο Pe-2 στο πρώτο αεροδρόμιο κοντά στο Στάλινγκραντ. Όλο το πλήρωμα χάθηκε. [4] Έλαβε την πρώτη κρατική κηδεία του πολέμου. [14]
Η τέφρα της θάφτηκε στη Νεκρόπολη του Τείχους του Κρεμλίνου, δίπλα στην Polina Osipenko, στην Κόκκινη Πλατεία . Αποδόθηκε μετά θάνατον το Τάγμα της Πατριωτικής Πόλεως Ι. [15] Ένα αμερικανικό πλοίο Ironclad (που ξεκίνησε ως Mystic τον Απρίλιο του 1919) που είχε λάβει μέρος στο Convoy PQ 17 μεταφέρθηκε στη ρωσική κυριότητα και μετονομάστηκε σε SS Marina Marina Raskova τον Ιούνιο του 1943.
Ένας δρόμος πήρε το όνομά της στη Μόσχα και στο Καζάν αντίστοιχα, καθώς και σε μια πλατεία στη Μόσχα, σε κάποια σχολεία και στα μικρά τμήματα της Pioneer. [16] Υπήρξε μια προτομή της στην "MM Raskova" Ανώτατη Στρατιωτική Σχολή Αεροπλοΐας Πιλότοι στο Ταμπόφ, αλλά το σχολείο έπαψε να λειτουργεί το 1997. [17]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.