Λογοκρισία στην Κίνα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η λογοκρισία στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας εκφράζεται μέσω της καταστολής και του περιορισμού της διατύπωσης και της μετάδοσης συγκεκριμένων πληροφοριών στην χώρα. Το μεγαλύτερο μέρος της λογοκρισίας πραγματοποιείται κατόπιν εντολής του κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Οι αυτόνομες περιοχές του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο έχουν δικό τους νομικό σύστημα, ενώ η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση της ΛΔΚ, γι' αυτό και οι τακτικές της λογοκρισίας εκεί διαφέρουν.
Η ουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται. |
Το λογοκριμένο περιεχόμενο συνήθως σχετίζεται με την πορνογραφία, την διαμαρτυρία στην πλατεία Τιεν Αν Μεν το 1989, την διδασκαλία του Φαλούν Γκονγκ, το κίνημα ανεξαρτησίας του Θιβέτ, την ανεξαρτησία της Ταϊβάν, την αστυνομική βία, τον αναρχισμό, την δημοκρατία, συγκεκριμένες πηγές ενημέρωσης, συγκεκριμένο θρησκευτικό περιεχόμενο και πληθώρα ιστοσελίδων.
Τα λογοκριμένα μέσα περιλαμβάνουν κατά βάση όλα αυτά τα οποία μπορούν να φτάσουν την πλατιά μάζα του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων της τηλεόρασης, των έντυπων μέσων, του ραδιοφώνου, του κινηματογράφου, των μηνυμάτων SMS, των βιντεοπαιχνιδιών και του Διαδικτύου.
Η οργάνωση Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα κατατάσσει την κατάσταση του τύπου της Κίνας στην κατηγορία "Πολύ Σοβαρή", όσoν αφορά την ελευθερία του, ενώ το διεθνές Ινστιτούτο Freedom House χαρακτηρίζει τον τύπο ως "Μη ελεύθερο", προσθέτοντας πως «ο κρατικός έλεγχος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κίνας επιτυγχάνεται μέσω ενός περίπλοκου συνδυασμού ελέγχου του περιεχομένου, νομικών απαγορεύσεων για τους δημοσιογράφους, και οικονομικών κινήτρων για αυτολογοκρισία».