Κάρελ Ντουγιαρντίν
Ολλανδός ζωγράφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ολλανδός ζωγράφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κάρελ Ντουγιαρντίν (Karel Dujardin, 27 Σεπτεμβρίου 1626 [11] – 20 Νοεμβρίου 1678) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Εποχής . Παρ' όλο που δημιούργησε μερικά πορτρέτα και μερικούς πίνακες με ιστορικά και θρησκευτικά θέματα, το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας του είναι μικρές ιταλικές σκηνές τοπίου με ζώα και αγρότες και άλλες ρωπογραφίες . Ο Ντουγιαρντίν πέρασε δύο παρατεταμένες περιόδους, στην αρχή και στο τέλος της σταδιοδρομίας του, στην Ιταλία, και οι περισσότεροι από τους πίνακες και τα χαρακτικά με τοπία έχουν ιταλικό ή ιταλικού ύφους σκηνικό.
| Κάρελ Ντουγιαρντίν | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1626 ή 1622[1] Άμστερνταμ[2] |
| Θάνατος | 20 Νοεμβρίου 1678[3][4][5] Βενετία[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδική Δημοκρατία |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[6][2][7], χαράκτης[6], καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[6], εικαστικός καλλιτέχνης[8][9], οξυγράφος[2], χαλκοχαράκτης[2], σκιτσογράφος[2], εκδότης χαρακτικών[2] και σχεδιαστής[10] |
| Κίνημα | ζωγραφική της "Χρυσής ολλανδικής εποχής" |
| Είδος τέχνης | ρωπογραφία, τοπιογραφία, Bambocciata, έργο ιστορικής θεματολογίας[2], θαλασσογραφία[2] και προσωπογραφία[2] |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | ζωγραφική της "Χρυσής ολλανδικής εποχής" |
| Σημαντικά έργα | The Waterfalls at Tivoli, Italian Landscape with a Young Shepherd Playing with his Dog και Italianate Landscape with Cattle |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντουγιαρντίν ήταν Ολλανδός ζωγράφος και χαρακτής, γεννημένος στο Άμστερνταμ το 1626. Χαρακτηριστικό των τοπίων του είναι τα ζώα αγροκτήματος στη σκιά ενός δέντρου (1656, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο). Πέθανε στη Βενετία το 1678.
Αφού υποτίθεται ότι εκπαιδεύτηκε με τον Νικολάες Μπέρχεμ, [12] ο νεαρός Ντουγιαρντίν πήγε στην Ιταλία και εντάχθηκε στην ομάδα ζωγράφων Bentvueghels στη Ρώμη, μεταξύ των οποίων ήταν γνωστός ως "Barba di Becco" ή Bokkebaart, ("τραγογένης") . Εδώ δημιούργησε τις πρώτες του καλλιτεχνικές επιτυχίες.
Σύμφωνα με τον Άρνολντ Χαουμπράκεν, ενώ βρισκόταν στη Λυών στη Γαλλία, δημιούργησε σημαντικά χρέη και νυμφεύτηκε την (μεγαλύτερη σε ηλικία) σπιτονοικοκυρά του για να απαλλαγεί από αυτά. Πήγε μαζί της στο Άμστερνταμ, όπου οι πίνακές του εκτιμήθηκαν πολύ. Το 1675, επέστρεψε στη Ρώμη, μετά από πρόσκληση του φίλου του Γιόαν Ράινστ (Joan Reynst) και υποδέχτηκε τους παλιούς φίλους και θαυμαστές του. Ο Ράινστ και ο Ντουγιαρντίν πήγαν σε Grand Tour σε άλλες ιταλικές πόλεις, αλλά όταν ο Ράινστ επέστρεψε στο Άμστερνταμ, ο Ντουγιαρντίν παρέμεινε στην Ιταλία και του έδωσε ένα μήνυμα για τη σύζυγό του ότι θα ακολουθήσει σύντομα.
Ταξίδεψε στη Βενετία αλλά πέθανε εκεί απροσδόκητα το 1678. Σύμφωνα με τον Ράινστ είχε πει: "γιατί πρέπει να βιάζομαι να επιστρέψω; Είμαι εκεί που θέλω να είμαι ". Σύμφωνα με τον φίλο του Γιοχάννες Χλάουμπερ (Johannes Glauber), τον οποίο είχε γνωρίσει προηγουμένως στη Ρώμη, ζωγράφιζε για λογαριασμό ενός Ολλανδού εμπόρου στη Βενετία όταν ξαφνικά ασθένησε. Αν και φαινόταν να αναρρώνει, το στομάχι του ήταν πρησμένο και, τελικά, πέθανε. Αν και ήταν μέλος της Ολλανδικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας, τάφηκε με καθολικό τρόπο και μεταφέρθηκε στον τάφο του από τους φίλους του Χόβερτ φαν ντερ Λέουβ (Govert van der Leeuw) και Χλάουμπερ.
Μεταξύ των μαθητών του ήταν ο Γιάκομπ II, γιος του Γιάκομπ φαν ντερ Ντο (Jacob van der Do), ο Μαρτίνους Λέκμαν (Martinus Laeckman) και ο Έρικ φαν ντεν Βέιρελτ (Erick van den Weerelt). [13]
Ο Ντουγιαρντίν εκπροσωπείται, μεταξύ άλλων, στις ακόλουθες συλλογές: Ινστιτούτο Τεχνών του Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν. Μουσεία Καλών Τεχνών του Σαν Φρανσίσκο. Μουσείο Fitzwilliam στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, Ηνωμένο Βασίλειο. Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία. Μουσείο Τέχνης Ινδιανάπολης, Ιντιάνα. Μουσείο J. Paul Getty, Λος Άντζελες. Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι. Βασιλική Πινακοθήκη Mauritshuis, Χάγη. Ινστιτούτο Τεχνών Μινεάπολης, Μινεσότα. Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου, Ηνωμένο Βασίλειο. Μουσείο Norton Simon, Πασαντίνα, Καλιφόρνια. Ρέικσμουζεουμ, Άμστερνταμ. Πινακοθήκη Greater Victoria, Βρετανική Κολομβία. Μουσείο Ashmolean, Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο. Μουσείο Τέχνης του Κλίβελαντ, Οχάιο. Μουσείο Τέχνης Crocker, Καλιφόρνια. Dulwich Picture Gallery, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο. Μουσεία Τέχνης Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Μασαχουσέτη. Μουσείο και Πινακοθήκη τέχνης Hunterian, Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, Σκωτία. Μουσείο Τέχνης Norton, West Palm Beach, Φλόριντα.; Μουσείο Τέχνης Ringling, Φλόριντα. Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου; Μουσείο Σμάρτ Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Szépmûvészeti Múzeum, Βουδαπέστη. The Wallace Collection, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο. Μουσείο Thyssen-Bornemisza, Μαδρίτη. Σχολή Σχεδιασμού Rhode Island, RI. Πινακοθήκη Beecroft, Southend-on-Sea.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
