Ιστακσίουατλ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Ιστακσίουατλ (ισπανικά: Iztaccíhuatl προφορά (βοήθεια·πολυμέσα) [istakˈsiwatɬ]) είναι ένα βουνό 5.230 μέτρων, είναι η τρίτη ψηλότερη κορυφή του Μεξικού μετά το Πίκο ντε Ορισάμπα 5,636 μ και Ποποκατέπετλ 5,426 μ. Το όνομα προέρχεται από τη γλώσσα Νάουατλ Iztac (Ίζτακ) = Λευκό και Cíhuatl (Σίουατλ) = Γυναίκα, Ιζτακσίουατλ (Iztaccíhuatl) = λευκή γυναίκα, το όνομα απεικονίζει τις τέσσερις μεμονωμένες κορυφές καλύπτονται με χιόνι, που απεικονίζουν το κεφάλι, το στήθος, τα γόνατα και τα πόδια της κοιμισμένης γυναίκας όταν βλέπουν από την ανατολή ή τη δύση.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ιστακσίουατλ | |
---|---|
Ύψος | 5.230 μέτρα |
Οροσειρά | Υπερμεξικανική Ηφαιστειακή Ζώνη |
Ήπειρος | Αμερική |
Χώρες | Μεξικό |
wikidata (π • σ • ε ) |
Γεωλογικά, το Ιστακσίουατλ είναι ανεργο ηφαίστειο. Οι κώνοι του είναι ευθυγραμμισμένοι βόρεια-βορειοδυτικά προς νότια-νοτιοανατολικά. Ο όγκος του ηφαιστείου ανέρχεται σε 450 κυβικά χιλιόμετρα στο νότο. Το ηφαίστειο ήταν ενεργό κατά το Πλειστόκαινο, ενώ η δραστηριότητά του συνεχίστηκε μέχρι το Ολόκαινο. Οι εκρήξεις γίνονταν στην κορυφή του και η λάβα είχε δακιτική-ανδεσιτική σύσταση.