Επαρχία Τεμένους
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Επαρχία Τεμένους περιελάμβανε μία στενόμακρη λωρίδα γης από βορρά προς νότο. Ανατολικά οριζόταν από την Επαρχία Πεδιάδος, δυτικά από την Επαρχία Μαλεβιζίου, στα νότια από την Επαρχία Μονοφατσίου και από βορρά από τον κόλπο του Ηρακλείου. Βρισκόταν γύρω από την πόλη του Ηρακλείου, ο οποίος αναφερόταν ως Paracandia και ανήκε στο βενετικό κράτος, χωρίς να είχε μοιραστεί στους αποίκους. Αποτελείτο από γηλόφους οι οποίοι ήταν από αμπελώνες και ελαιώνες. Στο κέντρο δέσποζε το ιερό βουνό του Δία, ο Γιούχτας. Η επαρχία εκκλησιαστικώς υπαγόταν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης.
![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |