Γερμανική ενοποίηση
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο Γερμανική ενοποίηση εννοούμε το εθνικό κίνημα που εξελίχθηκε στην διάρκεια του 19ου αιώνα και αφορούσε την ενοποίηση του γερμανικού χώρου, στον οποίο συνυπήρχαν δύο ισχυρά κράτη, η Αυστρία και η Πρωσία, καθώς και πολλά μικρά κρατίδια του γερμανικού χώρου. Η ιδέα της πολιτικής ενοποίησης άρχισε να συζητείται στα χρόνια της Ναπολεόντειας κατοχής, ισχυροποιήθηκε μέσω των εθνικιστικών κινημάτων των επαναστάσεων του 1848 στον χώρο της Γερμανίας και τελικά υλοποιήθηκε από τις κινήσεις της Πρωσίας και την ίδρυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Η επίσημη ένωση της Γερμανίας σε ένα πολιτικά και διοικητικά ολοκληρωμένο εθνικό κράτος έγινε στις 18 Ιανουαρίου 1871 στην Αίθουσα των Καθρεπτών στο Παλάτι των Βερσαλλιών. Εκεί, μετά τη γαλλική συνθηκολόγηση στο Γαλλοπρωσικό Πόλεμο συγκεντρώθηκαν πρίγκιπες των γερμανικών κρατών για να διακηρύξουν τον Γουλιέλμο Α' της Πρωσίας Αυτοκράτορα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Ανεπίσημα, η μετάβαση του μεγαλύτερου μέρους του γερμανόφωνου πληθυσμού σε μια ομόσπονδη οργάνωση κρατών επήλθε με την πάροδο σχεδόν ενός αιώνα πειραματισμού.