Αντικομμουνισμός
η αντιπαράθεση στον Κομμουνισμό / From Wikipedia, the free encyclopedia
Αντικομμουνισμός ονομάζεται η πολιτική ιδεολογία που στηρίζεται στην αντιπαράθεση και στην εναντίωση στον κομμουνισμό. Η ιδεολογία εμφανίστηκε στη ναζιστική Γερμανία κι αναπτύχθηκε κυρίως στις χώρες του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο της ψυχροπολεμικής ρητορικής της Δύσης εναντίον του ανατολικού μπλοκ (του αποκαλούμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού»). Αυτού του τύπου ο αντικομμουνισμός, ένα γεωστρατηγικό ιδεολογικό εργαλείο, κατέληγε συνήθως στον πολιτικό συντηρητισμό και στόχευε στην ανάσχεση της επιρροής των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού. Όπου επικράτησε ο αντικομμουνισμός (π.χ. στη μετεμφυλιακή και χουντική Ελλάδα, στις ΗΠΑ της μακαρθικής περιόδου και στην Ισπανία του Φράνκο), πολλοί σοσιαλιστές υπέστησαν σοβαρές διώξεις από το επίσημο κράτος λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες περιορίστηκαν. Όσοι ήταν ύποπτοι για φιλοκομμουνιστικές συμπάθειες, κινδύνευαν επίσης να διωχθούν ως συνοδοιπόροι του κομμουνισμού. Η κριτική στον υπαρκτό σοσιαλισμό ήρθε στο προσκήνιο με την εγκαθίδρυση της κομμουνιστικής κυβέρνησης στη Ρωσία με το ξέσπασμα της Οκτωβριανής επανάστασης σε τέτοιο βαθμό που την περίοδο του μεσοπολέμου, ο αντικομμουνισμός και η αντίθεση στη Σοβιετική ένωση έγιναν έννοιες ταυτόσημες. Ο αντικομμουνισμός έχει συνήθως εθνικιστική, συντηρητική ή φιλελεύθερη χροιά.